Net zoals als vele anderen heb ik in het verleden al vele malen de Skylanders franchise bedacht. Het grote verschil met Activision is dat ik daar nooit op gehandeld heb en dat is jammer, want nu verdient Activision (nog meer) geld en ik beduidend minder. Voor iedereen die nog niet bekend is met de serie; de Skylanders games speel je met een USB portaal aan je console gekoppeld. Op dit portaal plaats je een fysiek figuurtje wat daarop in het spel beschikbaar wordt. Dit werkt geniaal simpel en is verrassend vrij van foutmeldingen. Eenmaal in het spel kun je het karakter ook nog verbeteren met behulp van een simpel ontwikkelingssysteem voor nieuwe aanvallen of moves en met hoeden voor betere stats. Alle upgrades worden op het fysieke figuur opgeslagen. Zowel de figuren als de upgrades zijn (die laatste in enige mate) compatibel met alle andere delen. Zo werd ik blij verrast toen ik mijn figuurtje uit het eerste deel op de 3DS nu in vol HD op de Xbox zag verschijnen inclusief idiote hoed.
Skylanders is dus een geniaal commercieel concept, maar het leuke is hiernaast dat ook SSF de magie uit de eerste Spyro games weet vast te leggen. Om te beginnen ziet SSF er erg goed uit. Veel felle kleuren worden afgewisseld met mooi weergegeven natuur. Alle figuren worden ook uitstekend gedigitaliseerd en zijn rijkelijk gedetailleerd, zeker als je het met eerdere delen vergelijkt. SSF voelt nostalgisch aan als een ouderwetse 3D platformer. De levels zijn overzichtelijk en uitgebreid tegelijkertijd. Ook zijn de levels vrij lang. Vaak was ik 45 minuten met een level bezig, want er valt veel te doen. Simpelweg een level doorlopen kan vast sneller, maar er zijn altijd aanvullende doelen te bereiken zoals “vindt 3 schatten”. Dat soort simpele doelen maakt dat je elk hoekje van een level even wilt bezoeken. Helaas zijn sommige gedeeltes van de level alleen te bereiken met specifieke figuren. Dit kan ervoor zorgen dat je een doel net niet haalt omdat je geen Skylanders van het element lucht hebt. Nu kwam ik met de basis elementen een heel eind met mijn verzameling, maar sommige poorten gaan enkel open voor swap Skylanders van 2 verschillende elementen. Aangezien je alleen water en vuur bij het spel krijgt (heh, toevallig de eerste poort gaat wel open!) wordt je al vrij snel gemotiveerd naar de speelgoedwinkel te gaan voor nieuwe poppetjes.
Verzamelwoede
Mijn enige kritiek op SSF zit hem ook in zijn kracht: de figuurtjes die je bij moet kopen. Op sommige momenten was ik wel erg teleurgesteld dat ik net niet de achtste van de acht verzameldoelen kon halen omdat ik geen swap Skylanders had. Ook speel je nieuwe zielenkrachten vrij (aanvallen), maar leek het lot mij niet gunstig gezind en vond ik geen zielenkrachten voor de door mij geregistreerde poppetjes. Al met al krijg je niets voor niets in de wereld van Skylanders. Hoe leuk de game ook is, kon ik het niet helpen mijzelf af te vragen of de game niet net zo leuk was geweest (of leuker) als ik de figuurtjes gewoon had kunnen vrijspelen in de klassieke methoden. Aan de andere kant voelde het soms als valsspelen als ik in een gebied waar het element “vuur” sterk is dan maar mijn vuur poppetje op de portal gooide. Het spel wordt (mede) hierdoor nooit heel moeilijk. Of je moet jezelf dwingen het hele avontuur met Spyro te spelen. Is vast een verborgen archievement trouwens.
Bij de reguliere versie van SSF krijg je een portal, twee swap Skylanders en die stomme elf die iedereen toch al heeft. Hiermee kun je makkelijk het spel uitspelen en veel van de rijke wereld van Skylanders meepikken. Het oude gezegde “je ziet meer niet dan dat je wel ziet” gaat hier gevoelsmatig wel op. Al die gesloten deuren en uitdagingen. Al die incomplete verzameldoelen. Dat gaat bij iedereen een keer kriebelen. Gelukkig is compatibiliteit het toverwoord en wanneer je al de eerdere delen in je bezit hebt (en je hebt de poppetjes niet aan je neefje gegeven of op marktplaats gezet) dan heb je een instant leger aan Skylanders voor je nieuwe avontuur. Zonder ooit heel moeilijk of uitdagend te worden biedt SSF je een leuke 3D platform actie game die voor iedereen genietbaar is.
Het is zuur voor Spyro dat hij zijn grootste succes met alle Skylanders moet delen. Aan de andere kant is Crash al jaren geleden ingeruild voor Nathan Drake en is een comeback als Skylanders niet aan veel gamefiguren gegund. SSF is een uiterst vermakelijk game die minimaal zo speelbaar is als de originele Spyro games. In vergelijking met de veel recentere anders Skylanders games, doet SSF weinig vernieuwends. Ik zie dit echter niet als een obstakel om te kunnen genieten van dit spel. SSF is makkelijk op te pakken door de levelstructuur en makkelijk weer neer te leggen door de lengte van de levels. Even een leveltje per dag is vaak meer dan zat. Hierdoor is SSF voor alle leeftijden een leuk spel geworden en zie ik zowel jong als oud genieten van ouderwetse 3D platform actie. Nu veel games terugkeren naar 2D roots, springt de Skylanders serie handig in die leegte en kan ik nu niet zo snel een betere 3D paltform game bedenken. Skylanders zijn daardoor niet een hype gebleken, maar zullen nog wel even rond blijven hangen. Dit maakt het aanschaffen van nieuwe figuurtjes misschien iets makkelijker, zie het maar als een investering. Nu is het enkel afwachten of er nog een spin-off van de serie komt en of dit weer een kans biedt voor Spyro (of Cynder!) om zijn gram te halen op de gamesindustrie.
Oordeel Skylanders: Swap Force Starter Pack (Xbox360)
- Graphics 85
- Gameplay 85
- Originality 70
- Sound 75
- Replay 80
- Eindcijfer 80