Soms kan het ontstaan van een nieuwe game een toevallige samenloop van omstandigheden zijn. Het verhaal van deze game is dan ook erg bijzonder. Nadat Activision zijn nieuwste telg in de True Crime serie (True Crime: Hong Kong) voor dood had achtergelaten, hadden we eigenlijk verwacht dat we het idee van free roamen in Hong Kong nooit meer in spelvorm zouden gaan zien. Gelukkig maar dat Square Enix de titel oppikte en United Front Games zijn zegen gaf om het spel voort te zetten onder de naam Sleeping Dogs.
Nadat hoofdrolspeler Wei Shen is teruggekeerd uit de Verenigde Staten naar zijn thuishaven Hong Kong, wordt hij als undercover agent ingezet om de criminaliteit in deze wereldstad terug te dringen. Via een oude vriend legt hij al snel contact met één van de bendes. Na een paar klussen krijgt Wei zijn eigen appartement als thuisbasis. Van daaruit kan hij zich enerzijds opwerken binnen de organisatie en kan hij anderzijds door zijn undercoverwerk als agent de straten weer wat veiliger maken. De eerste paar uren dienen dan ook veelal om je vertrouwd te maken met de diverse controls. Deze tutorial brengt je vooral de basisprincipes bij van het achtervolgen, rennen, vechten en autorijden. Daarbij heeft de ontwikkelaar duidelijk gekeken naar de diverse Hong Kong films met hun kenmerkende snelle actie, kung fu en aparte humor.
Later in het spel krijgt Wei de beschikking over extra vaardigheden als het hacken van camera’s, het planten van geluidsapparatuur en het openmaken van sloten welke veelal het karakter hebben van een soort minigame. Zo moet de speler bij het hacken binnen zes pogingen de viercijferige code weten te achterhalen. Per gok geeft het spel aan of een cijfer juist is of op de verkeerde plek staat. Deze vaardigheden komen naarmate het verhaal vordert zo nu en dan van pas, maar worden in ruimere mate ingezet voor de diverse zijmissies. Zo kun je het hacken van camera’s bijvoorbeeld gebruiken om drugskoeriers te arresteren.
Missies staan in principe aangegeven op de kaart van Hong Kong, maar kunnen ook spontaan binnenkomen via een telefoontje. Met elke missie die Wei voltooit, groeit zijn naam en faam en kan hij de zuurverdiende credits inzetten om zijn arsenaal aan vaardigheden of attributen uit te breiden. Verder wordt Wei zo nu en dan overladen met een hoeveelheid Hong Kong dollars, die hij naar eigen inzicht kan besteden aan luxe kleding, auto’s of een goede maaltijd.
Overeenkomsten
Wie tussen de regels doorleest, kan daarbij zeker invloeden van enkele andere games waarnemen. Onmiskenbaar heeft de Grand Theft Auto serie zijn invloed gehad. Dit is ook logisch aangezien deze titel de koning van het genre is en veel zaken heeft geïntroduceerd, die gewoonweg prima werken. Zo kan het mobieltje van Wei gebruikt worden om de contacten te onderhouden en missies te regelen, maar dient het ook als logboek van de aantekeningen van Wei over de diverse personages die hij tegenkomt.
Vanwege de aanwezigheid van de vele minigames kwam de game Yakuza in mijn gedachten op met onder meer karaoke en de hanengevechten. Saillant detail is overigens dat dergelijke gevechten in China verboden zijn, wat in de game tot uiting komt in de kleinschalige evenementen in achterafgelegen steegjes.
Tot slot is ook het reputatiesysteem in de wereld van games geen onbekend fenomeen. Een game als World of Warcraft neemt de speler bij de hand en laat hen opdrachten uitvoeren voor diverse stammen. Hoe beter de opdrachten worden uitgevoerd, des te beter de onderlinge verhoudingen raken, waar uiteindelijk weer voordelen mee te behalen zijn. Dat geldt in meer of mindere mate ook voor Wei doordat voor hem bijvoorbeeld ook steeds toffere outfits en auto’s beschikbaar komen.
Nadat ik vorig jaar zelf een bezoek heb gebracht aan Hong Kong, was ik benieuwd of ik zelf de weg kon vinden zonder de kaart van het spel te gebruiken. Helaas bleek dit al snel tegen te vallen en is de herkenbaarheid van de stad teruggebracht tot enkele kenmerkende locaties zoals bijvoorbeeld Victoria Peak. Het spel speelt zich dan weliswaar niet af in het echte Hong Kong, maar opvallend is hoe het spel de sfeer van Hong Kong probeert te benaderen. Al vrij vroeg in het spel brengt Wei een bezoek aan een ‘night market’, waar diverse verkopers je proberen over te halen iets aan te schaffen. Natuurlijk beschikt Wei in het begin slechts over een paar schamele dollars en kan hij pas bij een volgend bezoek helemaal losgaan met shoppen.
Hong Kong wordt zonder meer fraai in beeld gebracht en ik vond het dan ook opvallend dat we een prachtige locatie als deze vrijwel niet of nauwelijks terug zien in games. Wellicht dat Square Enix hiermee een trend heeft gezet en dat andere ontwikkelaars hier handig op inspringen.
Ook op het geluid kan ik weinig aanmerken. Tijdens auto- of motorritten helpen de diverse radiostations Wei door de nacht heen. Daarnaast kennen de karaokebars een aardige tracklist, alhoewel enkele platen voor sommigen onder jullie wellicht niet direct een belletje doen rinkelen, omdat deze alweer ergens uit de vorige eeuw stammen. Verder zijn een aantal stemmen van belangrijke personages ingesproken door bekende acteurs en actrices als Lucy Liu, Tom Wilkinson, Emma Stone en Kelly Hu. Het enige wat me wel opviel, is dat het geluid van het volk op straat niet altijd goed ingeladen wordt, waardoor hun lippen soms bewegen zonder dat er geluid ten gehore wordt gebracht of het pas later wordt gestart.
Hoewel we sinds enkele jaren de beschikking hebben over spellen in het free roaming genre, is het nooit geheel zonder problemen gebleven. In dit genre, dat zich laat kenmerken door het vrij kunnen vertoeven in een grote open en levendige wereld waar de diverse mogelijkheden voor het oprapen liggen, hebben we toppers voorbij zien komen als Red Dead Redemption en Grand Theft Auto IV. Daarnaast zijn er ook genoeg titels geweest die hun geluk beproefd hebben in het genre, maar die uiteindelijk in hoge mate werden geteisterd door diverse bugs, die weliswaar er niet voor zorgden dat de spelers het spel links lieten liggen, maar die wel afbreuk deden aan het speelplezier. De vraag is dan ook of Sleeping Dogs gevrijwaard is gebleven van dergelijke zaken. In een grote spelwereld als deze zijn bugs mijns ziens bijna niet te voorkomen, maar in de ruim tien uur die ik er inmiddels in gestoken heb, heb ik geen hele storende zaken kunnen waarnemen. Wel ben ik van mening dat een enkele animatie wellicht beter had gekund. Zo gooit Wei zijn afval na het nuttigen van een maaltijd gewoonweg op straat. Hetzelfde geldt voor het afdoen van zijn helm. Wanneer hij vervolgens weer plaatsneemt op de motor, pakt hij zijn helm weer uit de bagageruimte alsof het hele voorval niet gebeurd is.
Daarnaast wil ik aangeven dat een aantal zijmissies mij wat te weinig te bieden hebben. Zo moet Wei de drugscriminaliteit terugdringen op een aantal locaties in de stad. Wei dient zich in eerste instantie naar de bewuste locatie te begeven en daar wat ongure types neer te slaan. Vervolgens moet hij een camera hacken en terug naar zijn appartement om daar een drugskoerier te identificeren, waarna de politie hem arresteert. Dit scenario herhaalde zich een aantal malen op exact dezelfde wijze. Dit type zijmissie had mijns inziens daarom wel wat meer variatie mogen bevatten, omdat het nu overkomt alsof de speeltijd nog wat gerekt moest worden voordat het eind van de game in zicht komt.
Na de redelijk negatieve vorige passage krijgen jullie wellicht de indruk dat er van alles mis met de game. Zo is het echter niet. Opvallend is de gebruiksvriendelijke besturing van de personages en voertuigen. Met speels gemak leer jij je de nieuwste combo’s aan en reken je af met complete straatbendes. Het gevechtssysteem deed mij erg denken aan de recente Batman games. Waar de vaardigheden van Wei zich in eerste instantie beperken tot eenvoudige aanvallen en afweren, kan Wei in de loop van de game een aantal vaardigheden bijleren met behulp van zijn oude leermeester. Dit vergemakkelijkt de gevechten aanzienlijk. In de eerste gevechten ben ik dan ook nog wel eens knockout gegaan, omdat ik mijn tegenstander had onderschat of zijn aanval verkeerd had ingeschat. Nu kan ik meerdere vijanden tegelijkertijd weerstand bieden zonder direct een pak slaag retour te ontvangen.
Opvallend is ook de hoeveelheid zaken die Wei kan doen. Naast de genoemde missies en minigames kan Wei ook nog deelnemen aan autoraces en zijn er diverse verzamelobjecten waarmee Wei allerlei voordelen kan verdienen, zoals het vergroten van zijn levensbalk. Ook kan hij zich helemaal scheel kopen aan eten, auto’s en leuke extra’s voor in zijn eigen appartement. Het belangrijkste is echter, dat wanneer je met de diverse zaken bezig bent, je je pas vele uren later realiseert hoe lang je de game achtereen hebt zitten spelen. Om vervolgens nog een aantal uren eraan te plakken omdat je nog net die ene missie wilde afronden. En nog één…
Sleeping Dogs
Na een tiental uren spelen kan ik niet anders concluderen dan dat Sleeping Dogs mij prima heeft weten te vermaken. Met een goed doordacht combat system, een variëteit aan mogelijkheden en de stad Hong Kong als sfeervolle locatie hebben United Front Games en Square Enix deze Sleeping Dogs tot een game gemaakt die jouw aandacht verdient.
Oordeel Sleeping Dogs (PS3)
- Graphics 85
- Gameplay 95
- Originality 70
- Sound 85
- Replay 90
- Eindcijfer 85