Na de eerste ‘hands-on’ in de achtbaan waren onze verwachtingen voor Sonic Forces wat getemperd. Het leek er namelijk sterk op dat Sonic Mania (eerder dit jaar uitgekomen) een vele malen betere ‘fan service’ zou blijven. Nu ik Sonic Forces wat meer heb gespeeld, blijken beide games echter een heel andere insteek te hebben: waar Sonic Mania klassieke Sonic levels en gameplay creatief herziet, richt Sonic Forces zich juist op vernieuwing in de serie. Hiervoor combineert het 2D- en 3D-gameplay en laat het de speler zelfs voor het eerst zijn eigen karakter ontwerpen. Heeft Sonic Forces daarmee bestaansrecht en biedt het voor zijn lage prijs genoeg om de BudgetGamer als een blauwe egel naar de winkel te doen snellen?
GeForceerd verhaal?
In Sonic Forces is de wereld overgenomen door Doctor Eggman. Sonic en zijn kompanen vormen hiertegen moedig een verzet en zullen beetje bij beetje terrein op Eggman moeten veroveren. Naast bekende karakters en maar liefst twee versies van Sonic, is er nu ook de ‘Rookie’ die je zelf kunt vormgeven. Het verhaal wordt verteld door middel van behoorlijk grappige tussenfilmpjes, al wordt de middelmaat nooit overstegen. Gelukkig draait het hier ook niet om, en leent de opzet zich prima om een brug te slaan tussen de meer dan dertig gameplay stages.
Force afwisseling
Er zijn drie typen gameplay, die in sommige stages ook gecombineerd worden. Allereerst zijn er Sonic 3D-levels. Deze zien er spetterend uit en steken meestal leuk in elkaar, met regelmatig een origineel (maar niet heel uitdagend) baasgevecht. Dan zijn er de klassieke 2D-levels. Deze zijn prachtig vormgegeven, maar missen ‘flow’. De verschillende boost-moves (overgenomen uit Sonic Mania) werken niet lekker en als speler heb je nooit het gevoel Sonic écht onder controle te hebben. Als laatste zijn er de Avatar-levels. Hierin speel je met je eigen ontworpen ‘Rookie’, die een enorme schattigheid met zich meebrengt. De levels hebben hierbij een gelijke opzet als Sonic 3D-levels, met als grootste verschil dat je een eigen wapen kunt kiezen. Het wapenarsenaal varieert enorm – van vlammenwerpen tot zwartegatenschieter – en zorgt voor nog meer afwisselende gameplay, overigens zonder veel verdere vernieuwing.
Een Farce?
De verschillende stages zijn dus in potentie leuk en afwisselend om te spelen. Helaas is er een aantal significante gebreken die voorkomen dat Sonic Forces een goede game is. Naast het slechte design van een aantal stages, zit het grootste mankement hem in de wisseling tussen de verschillende typen gameplay. Omdat de besturing steeds wisselt en overdreven gecompliceerd is, ontbreekt controle; niet op een leuke manier zoals in de klassieke Sonic-games, maar juist op een frustrerende manier waarbij een gevoel van ‘oneerlijkheid’ al snel overheerst. Dit is een cruciale tekortkoming omdat juist de opzet, met stages van één tot drie minuten, zich enorm zou moeten lenen voor het steeds weer verbeteren van je tijden en highscores. Maar zonder een gevoel van flow en leuke uitdaging, neemt het plezier in deze game sneller af dan Sonic kan rennen. Dit is erg zonde, juist omdat de sfeer, muziek en verdere presentatie van de game dik in orde is.
Goed om daarbij te noemen is dat Sonic Forces op de Switch, met maar dertig frames per seconde, minderwaardig is aan de andere consoleversies. Het ziet er nog steeds fantastisch uit, maar hierdoor zijn snelle secties vervelend om te spelen en in het geheel gaat het spelplezier erop achteruit. De kans om dit te compenseren met bijvoorbeeld een Switch-multiplayermodus is niet gegrepen.
Conclusie
Op een aantal cruciale factoren gaat Sonic Forces de mist in; het ontbreekt in de levels aan ‘flow’, de besturing is nodeloos gecompliceerd en de verschillende karakters zijn slecht te controleren. Het herspelen van levels is hierdoor niet leuk genoeg en wordt snel frustrerend. Dit is jammer, want de opzet van de game, de presentatie en de vernieuwde modus waarin je een eigen Avatar opbouwt hebben veel potentie en leveren regelmatig leuke momenten op. Wat overblijft is een game die goed is voor een aantal uren licht vermaak. Wanneer je besluit te wachten tot deze game in de budgetbak ligt, pak dan niet de Switch-versie, want dertig frames per seconde zijn echt niet genoeg voor de supersonische egel.
Deze review is geschreven door Wouter Versluijs.
Oordeel Sonic Forces - Bonus Edition (Switch)
- Graphics
75 - Gameplay
50 - Originality
60 - Sound 80
- Replay
45 - Eindcijfer 53
165 )
17-11-2017 07:03
18)
17-11-2017 10:34
