Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS
Spider-Man: Edge of Time (Xbox360)
50 100 1

Review Spider-Man: Edge of Time (Xbox360)

De wind blies door je haren terwijl je tientallen meters boven het alom bekende Manhattan slingerde. Nee, in de voorgaande videogames had Spiderman weinig te klagen wat betreft zijn vrijheden. Hoewel de camera niet altijd even goed meewerkte en de gameplay ook nogal te wensen overliet (die was erg repetitief), waande je je een echte spinnenman.

In dit deel heeft Activision het over een heel andere boeg gegooid. Geen vrijheden meer voor onze snedige puber: in deze game gaat hij veel meer het lineaire pad op en focust hij zich op de actie. Jammer aan de ene kant, maar daarentegen heb ik Wolverine, dat op dezelfde principes berustte, ook met veel plezier gespeeld.


Gespleten persoonlijkheid?
In Spiderman The Edge of Time heb je een dubbelrol: je speelt namelijk met de tegenwoordige Spiderman (Peter Parker) en de toekomstige Spiderman uit 2099 (Miguel O'Hara). De game begint terwijl Peter Parker vecht tegen Anti-Venom. Het is direct duidelijk dat je geen match bent voor de overduidelijk geïndoctrineerde vijand. Terwijl je zo lang mogelijk stand probeert te houden, hoor je in je hoofd de stem van de uit de toekomst afkomstige Miguel O'Hara met de boodschap om nog even door te zetten. Blijkbaar is Miguel naar je onderweg om een helpende hand te bieden. Op dat moment schakel je naar Miguel en bestuur je hem. Je moet jezelf zo snel mogelijk een weg banen naar het portaal om Peter Parker te helpen. Ik ga niet teveel details van het verhaal prijsgeven, maar gedurende het spel switch je regelmatig tussen de twee Spiderman versies. Het leuke daaraan is dat het verhaal op een spannende manier wordt gebracht. Daarnaast speel je twee Spidermans die twee verschillende speelstijlen hebben, aangevuld met een systeem waarin je vaardigheidspunten kan verdienen. Hiermee kan je nieuwe aanvallen kopen, en dat biedt in deze opzet de nodige afwisseling. Peter Parker en Miguel O'Hara gebruiken verschillende vaardigheidspunten, wat betekent dat je goed je ogen open moet houden om toch die laatste paar puntjes te scoren voor die veelbelovende flying kick.

Spiderman 2.0
Het grootste deel van de game loop/slinger/kruip je van A naar B. Onderweg kom je verschillende vijanden tegen die je een kopje kleiner kan maken. Hier en daar loop je tegen een bescheiden puzzel op, maar van die puzzels moet de game het niet hebben. Op sommige punten krijg je de keuze om een challenge te starten. Dan gaat het erom dat je een bepaald deel van het level binnen de gegeven tijd uitspeelt, of dat je een stuk van het level doorloopt zonder geraakt te worden. Hiermee kan je weer vaardigheidspunten verdienen die je, zoals hierboven al werd opgemerkt, kan gebruiken om nieuwe aanvallen te kopen.


Maar…?
“Tot zover klinkt het allemaal nog best aardig. Wellicht kan de game toch nog mijn verwachting waarmaken.” Nou, wacht nog maar even met juichen, want hier komen de minpunten:
het grootste minpunt is zonder twijfel het feit dat het spel zich voor 99% in een kantoorgebouw afspeelt. Wie bedenkt zoiets? Als ik een Spiderman game speel, wil ik juist tussen gebouwen slingeren en van grote hoogte op de stad neerkijken. Juist die vrijheid geeft me het gevoel een echte superheld te zijn. Daarnaast is de actie weer een beetje repetitief, maar dat waren de voorgaande games ook. Misschien moeten we maar gewoon accepteren dat dat inherent is aan dit genre. Het verbeteren van je vaardigheden biedt dan maar net genoeg afwisseling om het geheel leuk te houden. De besturing tijdens het vechten is wel erg makkelijk, omdat je vrij makkelijk je vijand ‘locked’. Hierdoor hoef je eigenlijk niets anders te doen dan op de vechtknoppen te rammen.


Conclusie
Spiderman is een erg middelmatige game geworden, die ondanks het potentieel mijn verwachtingen niet waar kan maken. Het spelen met de tijd is best leuk bedacht en ook het bescheiden upgrade systeem is een leuke toevoeging. Maar daar waar een game als Wolverine lekker wegspeelt, voelt Spiderman aan als een gedateerde ervaring. Het schrappen van de Free Roaming is volgens mij een goede zet, vooral omdat het nooit echt lekker gewerkt heeft. Maar er had dan wel voor gezorgd moeten worden dat de lineaire levels aantrekkelijk en afwisselend zijn.
Misschien kunnen hele grote fans door de zure appel heen bijten omwille van het verhaal, maar anderen raad ik aan om deze game lekker links te laten liggen. Er zijn op het moment wel leukere games om te spelen dacht ik zo.
 

Deze review is geschreven door Daan
 

 

Oordeel Spider-Man: Edge of Time (Xbox360)

  • Graphics 70
  • Gameplay 40
  • Originality 60
  • Sound 60
  • Replay 50
  • Eindcijfer 50

Aantal keer bekeken: 8070 

Laagste prijzen voor Spider-Man: Edge of Time (Xbox360)

Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal

Meer prijzen 

Laatste reacties

avatar van Always4psv
Always4psv ( 4230 ) 14-11-2011 22:34
Zo laag? Ik vond hem toch redelijk leuk spelen.
Zeker de gameplay vind ik toch zeker wel een voldoende waard. Een 4 zou voor mij echt veel te laag zijn. Verder was het geluid ook erg goed vond ik, vooral in de dialogen
avatar van Ned Waccur
Ned Waccur ( 65 ) 18-11-2011 11:22
Misschien dat het met onze verwachtingen te maken heeft maar zoals te lezen viel het mij erg tegen.

Houterige actie en saaie levels. Een slechte game wat mij betreft. Maargoed, smaken verschillen...

Ik ga weer even verder met MW3 en Skyrim