Wtf is Spore?
In Spore leid je je levensvorm van een ééncellig wezentje naar een intergalactische beschaving. Dat is een redelijk ambitieus idee, maar het werkt veel makkelijker dan het klinkt. Door het spel heen speel je 5 Stages met elk een ander type gameplay.
In de Cell Stage speel je een soort 2D flash-achtig spelletje. Je moet allereerst kiezen of je herbivoor of carnivoor wil zijn. Als herbivoor eet je groene bolletjes, als carnivoor eet je rode bolletjes en zal je wat sneller andere beesten doodmaken om de rode bolletjes die ze achterlaten op te eten. Alles wat je eet geeft je DNA, wat ongeveer hetzelfde werkt als XP. Heb je genoeg DNA, dan wordt je groter en kan je makkelijker andere beesten opeten die je eerst in de weg zaten, terwijl er ook weer grotere beesten zijn die jou op kunnen eten. Je kunt ook upgrade onderdelen vinden door o.a. andere beesten dood te maken. Doodt je bijvoorbeeld een beest dat electriciteit verdediging heeft, dan kan je daarna een electro onderdeel oppakken. Heb je genoeg DNA, dan kan je paren met een soortgenoot waarna je alle onderdelen die je hebt gevonden op jouw beest kunt plakken. Op die manier kan je je wezentje helemaal aanpassen zoals jij dat wilt. Elk onderdeel kost DNA om toe te voegen, dus je kan niet zomaar alles doen wat je wilt. Uiteindelijk kun je zelfs kiezen om omnivoor te worden voor wat meer variatie in je dieet.
Heb je genoeg DNA om een XP balk onder in beeld gevuld te hebben, dan kun je naar de Creature Stage. Je beestje krijg nu benen om de stap van zee naar land te maken, en hier doe je min of meer hetzelfde als in Cell Stage maar dan in 3D. Je kunt nu kiezen of je aggressief te werk gaat of dat je wat meer sociaal gaat doen. Als aggressief type val je andere beesten aan, en na 3-8 van één soort dood te maken heb je dat ras laten uitsterven. Hoera! Als je voor de sociale route kiest zul je vriendjes moeten maken met andere rassen. Dat doe je door te zingen, dansen, je kont te wiebelen of een “who da man!” pose te maken. Je moet nadoen wat het andere beest doet om een balkje te vullen, en als je dat goed doet wordt hij een vriendje van je, awwwww!
Ook in de Creature Stage vind je onderdelen in de wereld of door andere beesten dood te maken/uit te roeien en met ze te zingen. Na genoeg DNA/XP kan je weer paren en je beest beter maken. Onderdelen zijn bijvoorbeeld voeten voor extra snelheid, klauwen voor meer aanvalskracht, vleugels om te vliegen en sierlijke ledematen om beter te kunnen zingen of dansen. Na wat meer progressie kun je uiteindelijk een paar van je soortgenoten meenemen op jacht, of om gezamelijk nog beter te zingen. Het maken van je creature zul je eigenlijk alleen in deze Stage doen. Dit is erg leuk om te doen, en je hebt genoeg keuze om steeds weer een ander wezen te maken en er wat mee te spelen. Tot nu toe ben je in totaal zo’n 2-3 uur bezig, vanaf het begin van het spel.
Na de XP balk weer gevult te hebben kan je door naar de Tribal Stage. Je hebt nu een klein dorpje en je moet nu eten verzamelen om als geld te gebruiken. Net als in de Creature stage kan je kiezen of je aggressief of sociaal bent. Je kan nu kiezen of je andere dorpen uitroeit met geweld, of dat je muziek voor ze gaat maken. Hoe meer dorpen je uitroeit of bevriend, hoe meer gebouwen je in je eigen dorpje kunt bouwen en hoe meer leden (en dus units) je stam krijgt. Je kunt je stamleden uitrusten met stenen bijlen, speren en fakkels net zoals je normaal swordsman, boogschutters en catapults maakt in een iets als Age of Empires. Als je sociaal wilt zijn kan je ze verschillende instrumenten geven om hetzelfde zing gedoe te doen als in de Creature Stage. Na zo’n 45 minuten hiervan heb je alles wel gedaan wat je kan doen en ga je verder naar de Civilization Stage.
Nu heb je een stad en is de hele planeet tot je beschikking, whoop-di-whoop! Je stad werkt een beetje zoals dat in Battle for Middle Earth werkt: er zijn een aantal plaatsen rondom je centrale hoofdgebouw waar je één van de drie gebouwsoorten op kan plaatsen. Met huizen kan je meer tanks bouwen. Fabrieken geven je meer geld, afhankelijk van of je ze naast een huis zet, en de unhappiness die fabrieren creëren kan je weer counteren door entertainment gebouwen naast huizen te zetten. Je hebt ook nog turrets als verdediging, die je op je ronde stadsmuur plaatst. Afhankelijk van hoe je het spel tot nu toe gespeeld hebt, zal je beschaving Military, Religious of Economic beginnen.
Als militair bouw je gewoon tanks om de andere stad plat te gooien en over te nemen. Als religieuze beschaving bouw je nog steeds tanks, maar deze zullen de andere stad proberen te bekeren. Dit werkt praktisch hetzelfde als platgooien, alleen behoud je dan alle gebouwen in de stad. Als economische beschaving laat je je tanks op en neer handelen tussen steden. Bij al deze acties gaat er een progressie balkje boven de rivale steden lopen en als deze vol is kan je een stad overnemen of overkopen. De hele gameplay in deze Stage komt min of meer neer op: geld verzamelen, tanks bouwen, steden op je continent overnemen, schepen krijgen om over water te kunnen bewegen, steden buiten je continent overnemen, vliegtuigen krijgen, steden overal overnemen en klaar. Met dit hele proces kan je zo’n 45 minuten bezig zijn, of zo’n 1,5 uur afhankelijk van je ervaring met dit soort RTS gameplay.
Nou dat was het dan, je kan nu naar Spaaaaaaaaace! Dit is tegelijkertijd waar alle gameplay elementen van de vorige stages zowel samen komen, als waar het spel min of meer eindigt qua fun.
Space, the Final Frontier?
In de Space Stage heb je één ruimteschip. Daarmee moet je het maar doen. Elke planeet genereert ‘spice’ (nee geen Dune spice) dat je kunt handelen met andere rassen om geld te verdienen. Na wat introductie missies over handelen, het koloniseren van andere planeten en wat andere dingen mag je het verder zelf uitzoeken. De Spore galaxy is ENORM. Dit deel van het spel lijkt meer gemaakt om gewoon groot te zijn, want niemand gaat ooit 10.000+ zonnestelsels colonizeren of overnemen.
Elke planeet heeft zijn eigen ecosysteem van kleine, medium en grote planten/bomen, twee herbivoor soorten en een carnivoor soort. Stel dat je een kolonie wilt plaatsen op een kale planeet met klasse T0. Dat kan, maar je kunt dan geen gebouwen in je nieuwe stad plaatsen. Daarvoor moet je eerst de atmosfeer en de temperatuur zo veranderen dat de planeet leven kan bevatten (zie Total Recall). Daarna moet je één van alle onderdelen van een ecosysteem plaatsen op de planeet, zodat hij klasse T1 wordt. Planten en dieren kun je op-beamen van andere planeten om ze te dumpen waar het je uitkomt. Als je planeet een level omhoog gaat in kwaliteit, kan je een paar gebouwen kopen zoals je dat in de Civ Stage deed. Wil je meer gebouwen? Dan moet je planeet eerst T2 zijn en moet je het hele gedoe weer herhalen. Elke planeet kan je ook nog helemaal customizen zoals je wilt, met tools die je door je reizen vindt. Je kunt kristallen zeëen maken, de lucht rood maken, Grand Canyons uit een planeet hakken enzovoort. Alleen is dat in de praktijk redelijk veel moeite voor maar één planeet waar je waarschijnlijk verder niet zoveel naar gaat kijken. Je kan die tijd beter stoppen in het vergroten van je Empire!
Naast kolonies te creëren kun je een handelsroute opzetten met een bevriend ras. Na genoeg handelen met een zonnestelsel kun je het gewoon overkopen. Je kunt naast handelen ook geld verdienen door quests te doen voor je eigen planeten en voor alien planeten. Meestal betekent dat: “vind een object op planeet X” of “dood 5 beesten van ras Y die het ecosysteem op planeet Z bedreigen”. Er zit niet superveel variatie in en meestal heb je een tijdslimiet, dus na een paar uur ben je deze dingen wel zat.
Wil je liever een intergalactisch keizerrijk opzetten door armada’s op je vijanden af te sturen, dan heb je vette pech. Je hebt zelf altijd maar één schip, maar nadat je genoeg XP hebt verzameld door allerlei dingen te doen kan je vloot bouwen door de rassen met wie je geallieerd bent te vragen om een schip. Na zo’n 5-7 uur in Space Stage zal je waarschijnlijk wel zo’n 3 schepen naast je hebben vliegen. Maar je moet dan wel eerst allianties opgezet hebben met andere rassen; je kan dus zelf geen vloot bouwen ofzo. Nou is het niet zo moeilijk om een alliantie te krijgen met een ras, maar het is redelijk lame dat je afhankelijk bent van andere rassen als je iedereen gewoon uit wil roeien. Met je eigen schip red je het gewoon niet tegen 9 van de 10 planeten die je aanvalt. Health upgrades krijg je pas na redelijk wat spelen. Betere wapens krijg je pas na een aantal planeten over te nemen, wat je dus in het begin meestal slecht afgaat met je slechte wapens.
Ik ben in het begin van een Space Stage een keer 2 uur bezig geweest om een planeet over te nemen. Dat ging als volgt: je vliegt naar de planeet, vernietigt de rondvliegende schepen die jou aan kunnen vallen, valt de turrets van de stad aan die je anders uit te lucht schieten. Dan moet je of de gebouwen van de stad vernietigen om ze tot overgave te dwingen, of je valt hun hoofdgebouw aan wat in het begin veel te lang duurt met je matige wapens. Maar zover kom je niet eens, want je wapens kosten Energie waarvan je in het begin maar weinig hebt. Hoe weinig? Nou, ongeveer genoeg om een stad zich net niet te laten overgeven. En toevallig had de planeet die ik wilde overnemen 10 steden.... Dat werd dus een hoop “aanvallen, terugvliegen naar vriendelijke planeet om te resupplyen, weer aanvallen, weer terugvliegen, zzzzzz”. Tegelijkertijd valt het nu vijandelijke ras jou ook af en toe aan. En aangezien je maar één schip hebt, moet je de hele tijd heen en weer vliegen omdat je dan nog geen geld hebt voor een fatsoenlijke verdediging op je kolonies.
Nu kan je zeggen: “Maarja, dan moet je maar niet zo vijandig zijn!”en daarmee zou je gelijk hebben. Ware het niet dat als je niemand aanvalt, het spel redelijk saai wordt. Als ik alleen maar wil handelen op een map, dan speel ik wel Transport Tycoon ofzo. In ieder geval kom je na een aantal uur wel op gang. Met betere wapens en wat meer ervaring met de gameplay kom je al een heel eind. Alleen is er gewoon niet zo heel veel diepgang in het geheel. Je kunt heel veel, maar de meerderheid is vooral afhankelijk van hoe creatief je jezelf wilt uiten met de wereld(en) die je hebt. Helaas ben ik niet zo creatief en verdoe ik m’n tijd liever met het uitspelen van spellen dan met het spelen met dingen in spellen.
Mja, dus?
Dus, is Spore je geld waard? Dat is afhankelijk van meer dingen dan bij een normaal spel. Normaal moet het genre van een spel je vooral liggen, maar in Spore heb je eigenlijk meerdere genres. Het probleem is dat het heel breed is, maar niet zo diep. Na drie keer door het spel gespeeld te hebben heb ik alles wel gezien van de Cell Stage. De Tribal en Civ Stages hebben ook niet echt veel variatie: je valt mensen aan of je doet een dansje. Wat er overblijft zijn de Creature Stage en de Space Stage.
De Creature Stage is veel leuker dan het zou moeten zijn. Je kunt makkelijk 3x zo lang bezig zijn dan je hoeft, omdat je steeds je beest weer een andere vorm en uiterlijk kunt geven. Ik zou zeggen dat je alleen gelimiteerd bent door je eigen creativiteit, maar jammer genoeg is deze stage zo kort dat je er nooit langer dan 2 uur in rond zal lopen. Ik had eigenlijk liever een spel gehad waarbij ik pas na 20 uur in de ruimte kwam in plaats van 4-5 uur, maar goed.
De Space Stage biedt je de mogelijkheden om uren bezig te zijn met van alles en nogwat, maar het geeft je niet echt het gevoel dat je echt veel vernieuwends doet. Je kunt van alles, maar de meerderheid van je opties voelen aan als dingen die je niet veel zal doen. Nou ben ik een ouderwetse gamer die vroeger veel Master of Orion speelde, maar de Space Stage biedt ongeveer 1/100ste van wat wat spellen als Galactic Civilizations II of Sins of a Solar Empire qua diepgang bieden. Heb je deze spellen zelf veel gespeeld, dan zal je alleen teleurstelling vinden in het laatste, maar langst durende, onderdeel van Spore. En dat geldt op alle vlakken van het spel. Het begin is zo leuk om te doen en daarom is het zo jammer dat alles na Creature Stage zo matig is om te spelen. Als je Civilization gespeeld hebt, mis je van alles in de Civilization Stage. Als je Age of Empire gespeeld heb, mis je van alles in de Tribal Stage.
Het spel als geheel is zeker niet slecht gemaakt, en het is duidelijk dat er een hoop werk in gestopt over de jaren. Het is alleen jammer dat ze er ook zo weinig diepgang in gestopt hebben. Spore is ideaal voor scholen om kinderen actief bezig te houden met dingen als evolutie en de werking van ecosystemen. Laat ze gerust de temperatuur verhogen op een planeet om de oceanen te zien stijgen en daarna te zien verdampen. Maar als gamer wil je toch meer. Uit de Budgetgaming poll blijkt dat de meesten van jullie tussen de 13 en 25 jaar zijn. Ben je van die leeftijd, dan zou ik zeggen: Nee, skip Spore maar of leen het een keer van iemand om het voor de lol twee keer door te spelen. Dan heb je binnen drie dagen wel alles gezien wat er te zien valt. Speel het een keer als aggresieve carnivoor en een keer als sociale herbivoor, dan heb je wel alles aan gameplay gezien wat er te zien valt.
Ben je een wat oudere gamer die zelf al kinderen heeft, dan is dit wel een leuk spel. Er zit genoeg in, het is leuk voor de kids en het is niet zo ingewikkeld. Maar nog wel ingewikkeld genoeg om af en toe hulp van ouders nodig te hebben. Vooral voor kids is het creatieve gedeelte ook wel leuk; je maakt niet alleen je eigen wezens, maar je kan ook alle gebouwen, tanks, schepen, vliegtuigen en ruimteschip zo maken zoals je wilt met een hoop onderdelen om uit te kiezen. Ben je niet zo creatief aangelegt en stop je die energie liever in skills en strategiën, dan zal het design gedeelte van het spel je alleen maar irriteren.
Al met al zeker geen slecht gemaakt spel. Het is makkelijk om even overnieuw te beginnen om een ander ras in de ruimte te krijgen. Het hele geheel is ook net zo verslavend als Sim City dat was. Alleen is het geen 40 euro waard in het huidige game seizoen. Geef het liever uit aan Fallout 3, Fable 2, Little Big Planet, Gears of War 2 enzovoort. Als je het kan lenen ofzo, speel het dan twee keer door om het een keer gezien te hebben en ga dan weer verder met wat meer diepgaande spellen.
Ook leuk om te vermelden trouwens: het spel heeft geen autosave optie. En het heeft bugs. Dus stel dat ik 7 uur achter elkaar probeerde om de Space Stage uit te spelen voor deze review, en bijna bij het eind kwam? Stel je dan maar voor dat ik niet gesaved had in de tussentijd, en dat het spel crashte na die 7 uur. Erg leuk!. Bij de 4e keer doorspelen crashte het spel na 4 uur niet saven en daarna nog wel een aantal keren, maar toen had ik m’n lesje wel geleerd. Als je het gaat spelen, onthoud dan om te saven aub...
Spore laat je ook maar één account maken van EA, dus stel dat je het wilt spelen met je vriendin/vriend/partner/kind en wilt dat zij hun eigen account hebben, dan mag je dus 2x Spore kopen. Nog erger: van EA mag je het spel maar 3x installeren!!! Bedankt hè?
P.s.: Gereviewed op high settings op een 3,5 jaar oude PC. Draait vloeiend tot de Space Stage, waar alles stil komt te staan zodra je raketten en lasers begint te schieten. Draait wel redelijk vloeiend op low settings, dus het is wel speelbaar op wat oudere/midrange PC’s.
Oordeel Spore (PC)
- Graphics
75 - Gameplay 80
- Originality
97 - Sound 85
- Replay 85
- Eindcijfer 75
3780 )
14-09-2008 02:16
3)
14-09-2008 22:20
.
