Ik ben geen Starcraft-fan. Zo, dat is eruit. Hoewel ik het vorige deel waardeerde voor wat het was, een competente RTS, was ik er niet zo lyrisch over als veel van mijn vrienden. Ook de multiplayer kon me niet bekoren, voornamelijk omdat ik er gewoonweg niet goed in was.
Toch wilde ik Starcraft 2 dolgraag recenseren. Blizzard had mijn hart gestolen met World of Warcraft en ik wilde zien of ze dat nog een keer waar konden maken. Of ze me deze keer wel konden overtuigen van de superioriteit van Starcraft. Nu, na het spelen van de singleplayer-campagne kan ik helaas mededelen dat ze dat niet gelukt is. Maar niet getreurd, want hoewel dit spel het in mijn ogen aflegt tegen modernere, innovatieve RTS-games als Company of Heroes en Total War, betreft het hier nog steeds een steengoede game met een verhaal dat zich onder de absolute toppers mag scharen.
Starcraft continued
Om dit verhaal te begrijpen is het wel van groot belang dat je de geschiedenis van Starcraft kent. Het spel zelf vat tijdens de installatie kort samen wat er vooraf allemaal gebeurd is, maar het loont ook zeker om ergens op het internet een samenvatting te lezen van de gebeurtenissen in het eerste deel.
In Starcraft 2: Wings of Liberty neem je de rol aan van de rebellenleider Jim Raynor. De keizer van de slechte Dominion, Mengsk, heeft je alles afgenomen. Je reputatie, je vriendin, je leven. Aan jou dus de taak om je strijdkrachten weer op orde te krijgen, je reputatie te herstellen en Mengsk een koekje van eigen deeg te geven. Om dit te doen reis je van planeet naar planeet, zoekende naar manieren om Mengsk lastig te vallen.
Hier blijft het echter niet bij. Langzaamaan leert Raynor dat er meer aan de hand is. Dat een millennia oude profetie op het punt staat om uit te komen. Het is aan hem en oude bekenden als Zeratul om te voorkomen dat deze gruwelijke profetie werkelijkheid wordt.
Er wordt deze keer een nieuwe manier gebruikt om het verhaal te vertellen. Na elke missie keer je terug naar het ruimtevaartuig van Jim Raynor. Hier kan je contact leggen met verschillende personages die hun mening zullen delen over wat er in de afgelopen missie gebeurd is. Dit is, mede door de fantastische voice-acting, een genot voor het oor, en het laat je beter kennis maken met de diverse hoofdpersonages.
Een piepklein stapje voorwaarts
Winnen doe je in dit spel door de bekende Starcraft-methode: bouw een basis, verzamel kristallen en gas, bouw daarmee je strijdmachten op en val aan. Deze magische formule is nauwelijks aangepast en ook meteen mijn grootste probleem dat ik heb met het spel. Doordat de spelersbasis van het oude Starcraft het niet zou waarderen als hun spel werd aangepast, heeft Blizzard ervoor gekozen om alles bij het oude te laten. Ben je goed in Starcraft, dan ben je goed in Starcraft 2.
Hoewel de kern van het spel niet is veranderd, is het hier en daar toch verrijkt met enkele noemenswaardige toevoegingen. Het belangrijkste is het upgradesysteem. Door missies te voltooien verzamel je wetenschapspunten en credits. Met credits kan je de eenheden die je hebt verbeteren, zodat ze tijdens alle opvolgende missies effectiever zullen zijn. Met wetenschapspunten is het ook mogelijk je strijdkrachten te versterken, bijvoorbeeld door bunkers steviger te maken. Ook kan je hier toegang krijgen tot volledig nieuwe gebouwen, zoals een vlammenwerpertoren.
Ten slotte is er de mogelijkheid om huurlingen te betalen om aan jouw zijde te vechten. Deze worden opgeroepen in een apart gebouw dat je bijna in elke missie standaard tot je beschikking hebt. Het mooie van deze huurlingen is dat ze bijna direct ter plaatse zijn en dat ze ook nog eens flink wat steviger zijn dan de standaard eenheden. Om te voorkomen dat spelers alleen nog van deze units gebruik zouden maken heeft elk van deze eenheden een afkoelingsperiode. Heb je eenmaal een eskader opgeroepen, dan ben je de volgende 5 minuten niet meer in staat dit te doen.
Genoeg variatie
De grootste overwinning heeft Blizzard dit keer geboekt op het diversifiëren van de missies. Ze variëren van het vernietigen van andermans basis tot het redden van kolonisten, van het zo snel mogelijk verzamelen van resources tot het stoppen van een treintransport. Ook wordt voor wat variatie gezorgd doordat bijvoorbeeld de dag/nacht-cyclus op enkele snel draaiende planeten van groot belang is of dat het hele level om de vijf minuten overstroomd wordt met lava. Dit zet je aan het denken en zorgt voor tijdsdruk, wat erg welkom is in de campagne. Ook voor die gamers die liever met de Protoss zouden spelen bevat het spel een aangename verrassing.
Door de diversiteit blijf je spelen. Je vraagt je af wat de makers nu weer voor geks verzonnen hebben om het volgende level bijzonder te maken. Ook omdat het verhaal, en met name de filmpjes tussendoor, wederom van enorm hoge kwaliteit zijn, is het bijna onmogelijk om het spel opzij te leggen.
Prijs
Als budgetgamer moet ik het toch even hebben over de prijs van Starcraft 2. De adviesprijs voor de PC-versie is 60 euro en dat is absoluut niet te rechtvaardigen. Het spel is niet completer dan andere spellen, je krijgt er niks meer voor dan wat je in andere games krijgt. Hier slaat Blizzard wat mij betreft de plank volledig mis.
Voor de lancering klaagden veel mensen over het feit dat je in dit tweede deel van Starcraft alleen met de Terrans (mensen) kon spelen en de uitbreidingen pas toegang bieden tot de andere twee rassen. Na me 18 uur te hebben vermaakt met de singleplayer maak ik me er geen zorgen meer over. Het is een prima product en als de volgende twee uitbreidingen van dezelfde kwaliteit zijn als deze, dan leg ik daar graag 30 euro voor neer.
Perfect voor de hardcore spelers
Hoewel ik de keuze van Blizzard begrijp, en ik denk dat dit voor hardcore RTS-spelers de ultieme game is, is het voor een gemiddelde speler als ik vooral een herhaling. Het spel weet zich op het gebied van gameplay alleen te onderscheiden van zijn voorganger door de verscheidenheid aan missies. Ook de toevoeging van de upgrades en mercenaries zijn niet bijzonder genoeg om je van je stoel te laten vallen.
Toch zorgt de afwerking, waar de makers inmiddels bekend om staan, voor een mooie spelervaring, zeker voor spelers die de klassieke RTS-games nog niet eerder meegemaakt hebben. Ik kan de singleplayer van Starcraft 2 ook aanraden aan spelers die het origineel leuk vonden en daar graag meer van zien. Want dat is precies wat je krijgt in Starcraft 2.
Oordeel StarCraft II: Wings of Liberty (PC)
- Graphics
85 - Gameplay
90 - Originality 70
- Sound 90
- Replay 80
- Eindcijfer 86
30092 
306)
01-08-2010 16:13
.
