McPherson
Ik ben Vic McPherson. Na een carrière bij de FBI, heb ik besloten om voor mezelf te werken als speciaal agent. Door mijn banden bij de FBI heb ik gelukkig wel toegang tot hun bestanden. Het najagen van seriemoordenaars doe ik niet voor mijn lol, voor mij is het een persoonlijke zaak, om af te maken waar mijn opa ooit aan begonnen is.
Het verrassende aan dit spel is echter, dat er niet alleen met Vic wordt gespeeld. Je neemt wisselend haar rol aan, en die van de ontvoerde Paloma Fernandez! Dit brengt direct de twee speltypen naar voren. Als Vic McPherson speel je een ‘point and click’ spel. Oftewel, via het aanklikken van voorwerpen op het scherm, krijg je meer informatie over dat voorwerp, en pak je hem op als je er nogmaals op klikt. Als je klikt op de vloer, verplaatst je personage zich die kant op.
Speel je echter met Paloma, dan gaat de tijd een grotere rol spelen. Het principe blijft hetzelfde, de moordenaar speelt echter enkele gruwelijke spelletjes met je, waarbij je voor het aflopen van de klok een oplossing gevonden moet hebben. De tijd die je hebt is vaak niet echt ruim, dus meerdere pogingen zijn nodig voordat je precies door hebt wat er allemaal gedaan moet worden om als resultaat te krijgen te overleven. Als je het niet hebt gered binnen de tijd, kun je terug naar een eerder opgeslagen spel. Vaak wordt het spel automatisch opgeslagen bij aanvang van een tijdklok. De afwisseling van personages maakt het spel bijzonder, je beleeft het verhaal van twee kanten, met de telefoontjes van Paloma naar Vic als verbindingspunten. Goed bedacht!
Fernandez
Ik, Paloma Fernandez, ben een journalist die zich bezig houdt met de reeks moorden die momenteel de buurt in zijn greep houden. Speciaal agent Vic McPherson, aangesteld om de moordenaar zo snel mogelijk te pakken te krijgen, spaar ik niet. Niet persoonlijk bedoeld natuurlijk, maar als journalist moet je verhalen wel zo sappig mogelijk brengen. Dat ik haar zo ontzettend nodig zou hebben, nu de moordenaar mij te pakken heeft, had ik natuurlijk nooit kunnen voorspellen. Hopelijk is ze toch een stuk beter dan ik haar afgeschilderd heb tijdens mijn televisieopname, anders heb ik echt een probleem…
De sfeer van het spel wordt erg goed neergezet. De muziek is spannend op de momenten dat de tijdklok begint te lopen, en ook bij de rustige stukken in het spel (voor zover je onderzoek naar een moordenaar rustig kunt noemen natuurlijk) zorgt de muziek ervoor dat de spanning er goed in zit. De prachtige beelden maken dit plaatje helemaal af. Enige opmerking die te maken is, is dat sommige beelden erg donker zijn, maar dit is natuurlijk ook niet zo gek als je opgesloten zit in de kelder van een seriemoordenaar.
De besturing laat soms wel te wensen over. Het personage loopt niet altijd precies de kant op die je wilt, en soms kijk je domweg niet de kant op welke je op wilt kijken, ondanks dat je persoon op de goede plek staat. Dit leidt tot een paar keer heen en weer lopen, totdat je wel het gewenste effect hebt bereikt. Ook zijn sommige voorwerpen niet goed aan te klikken. Zo ligt er een afstandsbediening onder een bed. Dit wordt wel gemeld zodra je onder het bed kijkt, maar er is maar een heel klein contactpunt waar je kunt klikken om hem ook daadwerkelijk te kunnen onderzoeken. Hou er rekening mee dat het donker onder het bed is, en hem zien al helemaal niet te doen is.
De meeste dialogen worden zowel gesproken als ondertiteld. Mocht je kleine zusje tijdens een gesprek schreeuwend binnenkomen, dan kun je het gesprek alsnog goed volgen. Ook staan de onderwerpen waar je over kunt praten opgesomd links onderin je scherm, dus de kans dat je een belangrijke vraag vergeet te stellen is erg klein.
The East Coast Killer
Ik, vooral bekend als ‘The East Coast Killer’, heb alles onder controle. Tot nu toe zijn er nooit sporen gevonden die naar mij leiden, terwijl ik toch al heel wat moorden op mijn naam heb staan. Nu is het zaak de mensen uit de weg te ruimen die zich ongevraagd met mij bemoeien. Als eerste natuurlijk Paloma Fernandez, zij is de makkelijkste prooi en heeft gezorgd voor mijn nationale bekendheid. Daarna die domme agent Hawker, die denkt mijn ziel te kunnen doorgronden. Als toetje wil ik Vic McPherson hebben, zij neemt deze situatie veel te persoonlijk op…
Het spel is voldoende uitgebreid. Doordat je als speciaal agent steeds een stapje dichterbij komt, wordt het spel nooit saai. Ook als Paloma lijk je steeds een stapje dichterbij je vrijheid te komen, die de moordenaar heeft beloofd als je al zijn spelletjes doorstaat. Als ze eenmaal beide in het huis van de moordenaar zijn, wordt de spanning pas echt opgebouwd. Nu zullen er antwoorden komen op allerlei vragen. Voor de mensen die de eerdere delen van Still Life 2 gespeeld hebben (Post Mortem en Still Life) zullen ook zaken die toen naar voren zijn gekomen, op hun plek vallen. Maar ook voor mensen die deze delen niet gespeeld hebben,zijn er voldoende aanknopingspunten gecreëerd om alles in het juiste perspectief te plaatsen.
Kopen?
Hou je ervan om de detective uit te hangen en ben je niet bang aangelegd? Dan is dit spel gemaakt voor jou! Je moet tegen een behoorlijke tijdsdruk kunnen, aangezien de tijdklok een belangrijk kenmerk is van dit spel. Ook moet je een doorzetter zijn, en niet na twee keer opgeven. Als je jezelf hierin herkent, en 18 jaar bent of ouder, haast je dan naar de winkel. Hou je van spelletjes waar roze konijntjes over het beeld huppelen en alles vreedzaam verloopt, dan zou ik deze review snel vergeten.
Oordeel Still Life 2 (PC)
- Graphics
85 - Gameplay 80
- Originality
90 - Sound 85
- Replay
60 - Eindcijfer 80
35 )
19-03-2010 08:24
3)
21-03-2010 15:58
