Geen Japanse viezigheid
TtT2 is het vervolg op het in 2005 verschenen Tears to Tiara. Dit was een Visual Novel met real-time gevechten en wat typische Japanse viezigheid erin verwerkt. De remake voor de PS3 in 2009 ging voor het grote publiek en liet die viezigheid daarom grotendeels achter zich. Ook in het vervolg zit geen viezigheid, al blijven dikke knipogen in de dialogen, suggestieve afbeeldingen en de welbekende rondborstige slechterik niet achterwege.
Iedereen heeft wel eens troost nodig van een rondborstige godin.
In TtT2 draait het om de timide Hamil, zoon van de zeven jaar geleden op brute wijze afgezette koning. Terwijl het volk van Hispania wordt onderdrukt door middel van marteling en slavenarbeid, kijkt Hamil alleen maar toe. Tot de godin van het land, Astarte, in hoogsteigen persoon op aarde neerdaalt en Hamil een bezoekje brengt. Dit valt samen met een opstand van de ondergrondse verzetsgroep en dan blijkt Hamil toch meer in zijn mars te hebben. Vanaf dat moment neemt hij de leiding van de rebellen op zich en vecht tegen de tirannieke onderdrukkers.
Vrije dagen opnemen
Waar de vorige paragraaf zich in andere games misschien wel binnen 1 uur voltrekt, ben je in TtT2 zeker al 6 uur verder. Daarvan heb je misschien een uur besteed aan werkelijke gameplay. De rest van de tijd heb je doorgebracht met lezen van de eindeloze dialogen. Hoewel die dialogen goed geschreven (en vertaald!) zijn, vragen ze wel heel veel tijd en geduld van de speler. Het kan zomaar zijn dat je uurtje kostbare speeltijd aan het eind van de dag, opgaat aan dialogen. Bovendien is het niet mogelijk het spel op te slaan tijdens de dialogen, waardoor je regelmatig meer dan een half uur niet kan saven.
Tears to Tiara Tactics
Wanneer je door de ontzettend uitgebreide openingsuren heen bent, kun je eindelijk wat meer kennismaken met het strategy-gedeelte. De turn-based battles in TtT2 doen me erg denken aan Final Fantasy Tactics. Je zorgt van tevoren voor de nodige bewapening, bepaalt wie je inzet in de gevechten en terwijl je manschappen een eervolle dood tegemoet gaan krijgen ze experience points voor elke actie die ze doen.
Tot je manschappen behoort ook een olifant waar je natuurlijk op kan rijden.
Per beurt kunnen je manschappen ieder 1 actie uitvoeren en 1 keer lopen. Iedere unit heeft zo zijn eigen vaardigheden, zwaktes en krachten. De een gebruikt magie, de ander een enorm zwaard of een speer en natuurlijk mag de boogschutter niet ontbreken. Op deze basis is flink gebouwd met een elementensysteem, verschillende vormen van passieve en actieve skills en de zogenaamde ‘Chain Stock’ meter, waarmee je bepaalde vaardigheden gebruikt en combo’s uitvoert.
Hoewel alles prima is uitgewerkt en je de gevechten vooral op de ‘hard’ moeilijkheidsgraad niet zomaar wint, is het allemaal toch niet erg inspirerend. Tijdens het spelen keek ik iedere keer uit naar het volgende gevecht, maar toch was ik elke keer een beetje teleurgesteld. Misschien komt het doordat er vaak zoveel tijd tussen de gevechten zit dat ik er alweer een beetje uit was. Of doordat de goed uitgewerkte Visual Novel-gedeeltes me meer deden verwachten van de gevechten.
De spelwereld lijkt erg op het gebied rond de Middellandse Zee.
Dubbel gevoel
TtT2 laat dan ook een dubbel gevoel bij me achter. Enerzijds zit het qua Visual Novel wel snor, met goede dialogen, emotionele Japanse voice acting en mooi uitgewerkte personages. Tegelijk is dit aspect naar mijn smaak flink doorgeslagen en wordt er veel te veel aan een stuk door gekletst. Het gevechtssysteem is in de basis solide, maar nooit heb ik er zo van genoten als bij Tactics Ogre, FF Tactics of Vandal Hearts. Het gevoel dat de turn-based strategy er vooral is om de Visual Novel te faciliteren, kan ik dan ook niet van me afschudden.
Ben je dus een fan van Visual Novels en niet al te kieskeurig in je strategy games, dan houdt TtT2 je zonder enige moeite de rest van het jaar aan de buis (nvdr.: of flatscreen) gekluisterd. Heb je niets met typisch Japanse games en zie je jezelf geen uren aan dialogen doorlezen, doe jezelf dan een lol en blijf ver van TtT2 uit de buurt.
Oordeel Tears To Tiara 2: Heir of the Overlord (PS3)
- Graphics
70 - Gameplay 70
- Originality 70
- Sound 80
- Replay
60 - Eindcijfer 70
6070 )
17-11-2014 22:15
Verder spreekt het genre me niet aan dus heb de review niet gelezen
