Ken je klassiekers!
Nu heb ik nooit de beschikking gehad over een Xbox en voor mij is Escape from Butcher Bay dan ook compleet nieuw. Bij het opstarten van de game zie je hoe Riddick overgebracht wordt naar Butcher Bay. Er volgt een introductie waar vele andere games een puntje aan kunnen zuigen. Hierbij merk ik op dat naast Vin Diesel ook Xzibit en Dwight Schultz (Murdock uit The A-Team) hun medewerking aan de game verleend hebben. Op het moment dat je begint, zit je in een cel. Maar al snel maak je kennis met de rest van het gajes. Zodra je de buitenlucht ziet, weet je zeker dat je hier niet lang wilt blijven. Vervolgens begint de zoektocht naar vrijheid. Die zoektocht is wat mij betreft zeer spannend en staat voor mij op gelijke hoogte qua intensiteit en spanning met de film Escape from Alcatraz en de recente tv-serie Prison Break.
Ondanks dat de game vijf jaar oud is, zie je het er niet aan af. Je moet echt in de details duiken, wil je iets kunnen vinden. Zo zijn sommige gebeurtenissen zo overduidelijk scripted events, dat het wat knullig overkomt. Het is de game echter vergeven en je moet een azijnpisser zijn om je hieraan te storen.
Tijd voor iets nieuws
Hoewel het natuurlijk prachtig is, dat de voorganger meegeleverd wordt met de game, moet ik hier eigenlijk de tweede Riddick game behandelen. Het mooie aan deze game is dat je eigenlijk verder kan gaan waar je gebleven was, want de controls zijn niet veranderd. Wel is de stijl van de game iets gewijzigd. Want hoewel Riddick het beste kan opereren in stealth mode, zijn er nu meer actiegerichte passages waardoor je dus de wapens moet oppakken. Daarbij zul je goed gebruik moeten maken van je omgeving, want Riddick heeft geen kogelvrij vest aan en in combinatie met de beperkte levensbalk zul je hierdoor wel eens een passage opnieuw moeten doen. Met de tactiek van Rambo zul je het echt niet redden. Dat is mede te danken aan de AI van je tegenstander. Al blijft het vreemd dat ze je de ene keer meteen opmerken en de andere keer zien ze je niet wanneer je op een meter afstand van ze zit.
Grafisch is de game wel in orde, al had het zeker beter gekund. Daarnaast is in deze game het geluid erg belangrijk. Riddick klinkt, dankzij de medewerking van Vin Diesel, zoals hij hoort. Maar uiteraard is het geluid vooral cruciaal bij het horen van de voetstappen van je vijanden om ze vervolgens met één stevige haal de nek te breken of de keel af te snijden. Overigens zijn de Trophies bij deze game geheel in stijl. Het merendeel heeft de geheime status en zul je echt bij verrassing vrijspelen. Tenzij je ze van tevoren opzoekt natuurlijk!
Waar ik minder over te spreken ben, is het technische deel van de game. Als je een passage hebt gedaan, komt er ineens een laadscherm en dat gebeurt telkens weer. Kijk, in de eerste Riddick game verwacht je zoiets wel, maar anno 2009 ligt de lat hoger en moeten we daar eigenlijk geen genoegen mee nemen. Een andere vreemde keuze vind ik het gebruik van slechts één savegame voor twee games. Als ik nu terug wil gaan naar Butcher Bay, dan wordt de savegame van Dark Athena vervangen door deze. Dat vind ik een hele vreemde keuze eerlijk gezegd. Natuurlijk zul je eerst Butcher Bay uitspelen voordat je aan Dark Athena begint, maar de optie van het aanmaken van een extra savegame was wel handig geweest voor het herspelen van de game op een hogere moeilijkheidsgraad of om de Trophies te behalen. Persoonlijk miste ik ook de afwerking die de eerste game zo aantrekkelijk maakte.
Pitch Black
The Darkness is where I come alive. In de film Pitch Black liet Riddick zien dat hij zijn weg prima kan vinden in het donker, terwijl de rest geen hand voor ogen kon zien. Met dit gegeven is Starbreeze aan de slag gegaan en heeft zo Pitch Black Mode in de multiplayer van Assault on Dark Athena gezet. Hierbij is het de bedoeling om Riddick uit te schakelen en één persoon speelt hierbij Riddick. De rest van de spelers is een huurling, totdat één van hen Riddick heeft uitgeschakeld. De huurlingen zijn aangewezen op het licht dat aan hun geweer gemonteerd zit. Hierbij geldt dat hoe sterker het wapen is, des te zwakker het lichtschijnsel is. Maak dus de juiste keuze, anders zal Riddick je te grazen nemen. Daarnaast is het ook gewoon mogelijk om Deathmatch en Capture The Flag te spelen. Omdat er verschillende Trophies online te verdienen zijn, denk ik dat er genoeg mensen zullen zijn, die een gokje zullen wagen.
Aan beide Riddick games ben je minimaal zestien uur kwijt en daarna maken de hogere moeilijkheidsgraad en Trophies het uitdagend genoeg om de game nogmaals te herspelen. Heb je nog niet genoeg, dan kun je losgaan in de multiplayer waar je talloze uren aan kunt verliezen. Uiteindelijk kun je veel speelplezier uit de game halen. Bedenk echter wel dat het een stealth game is, waar je niet zoals mij a la Rambo doorheen kan rennen. Riddick plant zijn actie zorgvuldig, voordat hij uit de schaduw komt om vervolgens ongezien weer te verdwijnen.
Oordeel The Chronicles of Riddick: Assault on Dark Athena (PS3)
- Graphics
80 - Gameplay 75
- Originality 70
- Sound 85
- Replay 85
- Eindcijfer 82
254 )
26-04-2009 14:06
2)
26-04-2009 15:08
