The Elder Scrolls III: Morrowind was een spel apart, er is zelfs een ‘Game of the Year’ Edition op de markt gebracht om de gamers te laten zien wat een echte RPG moet hebben om succesvol te worden. Misschien ken je die oude RPG’s nog wel waarin je heel veel tekst aanwezig was en waar je doormiddel van vragen stellen en de juiste antwoorden geven, vaak wel wat nieuws ontdekte, deze tijd is al lang weer over, niet dat we die tijd zullen vergeten, maar op dit moment ziet een RPG er heel anders uit. Morrowind was een mooi voorbeeld van de veranderende RPG en Oblivion laat zien dat je met mooie graphics, veel taken en veel mogelijkheden, een nog betere RPG kan maken. Toen het spel aangekondigd werd, hadden veel Morrowind fans een goed gevoel bij het nieuwe deel, maar ik kan me ook voorstellen dat er mensen waren die bang waren dat The Elder Scrolls de verdoeming inging. Dee mensen die deze review lezen en bij die laatste tak horen, kan ik alvast gerust stellen, want Oblivion is geen slecht vervolg op Morrowind.
De provincie
Eigenlijk is Oblivion helemaal geen vervolg, want je bevind je nu niet in Morrowind, maar in de provincie Cyrodiil. De provincie heeft ook een hoofdstad, genaamd Imperial City. Imperial City is omgeven door water met maar één verbinding met het ‘vaste land’. Dit klinkt eigenlijk best raar, we praten hier zomaar even over een provincie met een hoofdstad. Dit kom je bijna niet tegen en is daarom best uniek, vooral omdat het zo groot is. Ik was een keertje in de buurt van Kvatch bezig om een Oblivion Gate te sluiten, ik was overigens net 2 uur bezig met het spel en was nog niet echt gewend aan alle opties. Zo had ik de kaart nog niet ontdekt en was ik bezig om op de plaats van bestemming te komen. Het rare was alleen dat ik nooit op de plaats van bestemming uitkwam. Het enige wat ik wist, was dat ik naar het noordoosten moest lopen. Zo gezegd zo gedaan en opeens was het rode icoontje op het kompas naar het zuiden gericht. Ik snapte er niks van want ik zag alleen maar een berg, wist ik veel dat ik bovenaan die berg moest zijn. Uiteindelijk heb ik besloten om te kijken wat er om de berg allemaal te doen was, ik kreeg allemaal bange mensen te spreken die wat bazelden over een Oblivion Gate en dat Kvatch in de nacht overvallen was door allemaal rare wezens. Na 30 minuten was ik halverwege de berg en ik wist nog steeds niet waar ik heen moest. Ik besloot om terug te lopen en nog eens met die man te praten die mij vertelde over een Gate. Zo gezegd en zo gedaan, ik moest gewoon opletten en luisteren om er achter te komen dat ik gewoon Kvatch in moest om te Gate te ontdekken. Misschien dat je nog geen idee hebt hoe groot het dan is, maar het is zo groot dat ik het idee om van het uiterste noorden, naar het uiterste zuiden, al snel had laten vallen want ik had daar gewoon de tijd niet voor. Als ik bijvoorbeeld een uurtje heb om te spelen, dan ga ik niet kijken hoe groot het is, want ik kom met een beetje geluk halverwege. Dat beetje geluk heb je ook nodig, want er loopt af en toe wel ergens een wolf of er is een berg die je weg belemmerd. Als je wilt weten hoe groot het is, neem dan hier even een snel kijkje.
Personalisering
Over tot de orde van de dag, het reviewen van het spel. Ook in deze review heb ik niet de tijd om heel Cyrodiil te bespreken, je moet het gewoon zien als een vakantie naar een nieuw land waar je van alles gaat bekijken in leuke, kleine en schattige dorpjes en waarin je een bezoekje brengt aan de hoofdstad. Als je met Oblivion begint kom je echter niet aan met een luxe vliegtuig om naar je vijfsterrenhotel te gaan. Zoals gewoonlijk moet je uit de gevangenis ontsnappen. Natuurlijk zit je net in de cel die altijd leeg moet blijven omdat er een geheime doorgang aanwezig is. De keizer en zijn bodyguards verdwijnen en uiteraard volg je ze op de voet. Maar voordat het zover is, heb je eerst hard lopen nadenken over hoe je eruit gaat zien, neem je mensenlichaam, of ben je liever een Woodelf. Als je eenmaal besloten hebt, krijg je heel veel mogelijkheden om je personage een eigen tintje te geven, geef je hem een grote neus, of een kleine puntneus. Of misschien wil je hem wel blauwe ogen geven in plaats van die donkere bruine ogen. Het lijkt de Sims wel. Het is allemaal niet zo belangrijk en spectaculair, maar het is leuk dat het mogelijk is. Dan is het eindelijk tijd om uit die verdraaide gevangenis te ontsnappen. Je krijgt hulp van iedereen, oke, de keizer en zijn Blades, totdat ze besluiten om je verder achter te laten, volgen mag niet en kan niet, dus je zult de ondergrondse gangen moeten gebruiken om weg te komen. Erg leuk is deze reis, die zo’n 60 minuten in beslag neemt, niet. Het is erg donker en er lopen overal ratten en zombies rond. Vooral het feit dat het erg donker is maakt de reis er niet leuker op. Het komt de sfeer ten goede, maar wat mij betreft is het iets te donker. Mocht je een fakkel vinden dan word het een heel stuk beter. Met de grotten in het spel is op zich niet veel mis, maar omdat de eerste indruk erg belangrijk is, had het wel wat lichter gemogen zodat je weet waar je heen gaat, want dit uur word namelijk wel gebruikt als tutorial en je wilt wel weten wat je doen moet. Als je in een later stadium weer een grot tegenkomt, zorg dan dat je een fakkel hebt, want dan worden de grotten zeer mooi. Er is namelijk erg veel aandacht besteed aan de structuur van de grotten.
Grafisch hoogstandje
Grafisch gezien ziet het spel erg goed uit. Was het in de kerkers misschien wat te donker, buiten is het gewoon lekker licht, tenzij het nacht is natuurlijk. De beginners wil ik daarom ook aanraden om in de kerkers door te zetten en dat af te handelen zodat je buiten terecht komt, want dan begin het verhaal ook nog eens echt. De keizer van Tamriel is in de grotten gestorven en het is de bedoeling dat jij een goede vervanger zoekt. Tijdens je reis krijg je ook nog eens te maken met verscheidene Oblivion Gates. Het is de bedoeling dat je die poorten sluit want er komt allemaal gespuis uit de onderwereld Cyrodiil in. Het hoofdverhaal draait dan om de dood van de keizer en de Oblivion Gates, maar de zijverhalen gaan over hele andere dingen. Er zijn in totaal 4 Guilds, de Fighters Guild, Mages Guild, Thieves Guild en de Dark Brotherhood. Elke Guild heeft zo zijn eigen Quests, opdrachten, die je moet doen. Zo zul je bij de Thieves Guild veel moeten stelen, maar bij de Dark Brotherhood zul je moeten moorden. Je komt echter niet zomaar bij zo’n Guild. Om bijvoorbeeld lid te worden van de Dark Brotherhood, zul je eerst een moord op je naam moeten hebben voordat je een uitnodiging krijgt. Als je eenmaal weet wat je moet doen, ben je zo lid. Soms moet je de hele provincie door voor je missie en ik had al gezegd dat je liever niet van noord naar zuid wilt lopen. Het mag en kan wel, maar als je er geen tijd voor hebt kun je beter ‘Fast Travellen’. Dit gaat erg makkelijk, je pakt de map erbij, zoekt je bestemming op en drukt op A om te vertrekken. Soms is het niet mogelijk om op die manier te reizen want je kunt niet zomaar bij de ingang van een grot verschijnen als je er nog nooit geweest bent. Het hoofdverhaal neemt ongeveer 20 uur in beslag en voordat je alle Side Quests hebt gedaan, ben je een hele tijd verder. De makers zeggen dat er 200 uur gameplay aanwezig is, of dat met of zonder Fast Travellen is, zal niemand zo snel achter komen.
De framedrops van Cyrodiil
Om het spel spannend te houden zijn er allemaal verschillende muziekjes aanwezig, zo zal er een relaxt nummer gespeeld worden als je lekker aan het reizen bent, maar als er dan een vijand, bijvoorbeeld een wolf, aankomt, dan gaat het snel over in een deuntje dat het allemaal wat spannender maakt. Soms veranderd het wel erg snel maar daar is weinig aan te doen. Omdat de wereld zo groot is, is het maar goed ook dat je wat hebt om naar te luisteren. Helaas zit er wel een addertje onder het gras. Om geen laadbalken te laten verschijnen, word de omgeving ter plekke geladen, er komt dan ‘Loading Area’ in beeld te staan en je ziet vanalles verschijnen en er treden wat framedrops op, niet erg storend maar het gebeurd helaas wel. Ook de muziek stopt tijdens het laden van een nieuw gebied wel eens, dus kijk niet raar op als de muziek stopt en er allemaal bomen in de verte verschijnen. Ondanks dat de Xbox 360 krachtig is, lukt het laden niet zonder deze mankementen, of dit de belemmering is van software of dat het komt door een ontwerpfout weet ik niet. Ondanks het vele laden gaat alles wel gewoon door zoals het voor het laden ook was. Als je een stad of huis binnen gaat, word de stad of het huis wel apart geladen, je krijgt dan wel gewoon een balk voor je neus met Loading erop. In de stad lopen overdag verschillende mensen rond, sommige kunnen je een nuttige tip geven en af en toe vang je ook wel eens een gesprek op. Dat kan bijvoorbeeld een hint zijn voor je opdracht, maar het kan ook een gerucht zijn. Als je het gerucht verder uitzoekt kan dat een hele nieuwe Quest worden. Alle NPC’s, Non Playable Characters, hebben hun eigen ding om te doen. Sommige mensen gaan elke avond de kroeg in terwijl ze overdag aan het water zitten. Iedereen doet gewoon waar hij of zij zin in heeft dus als je iemand op hetzelfde punt weer tegen denk te komen, dan kan het zijn dat hij helemaal niet langs komt of een paar uur later. Uiteraard kun je met iedereen gaan praten en de lipsynchronisatie is erg goed gelukt, liplezen is bijna mogelijk, mocht je kunnen liplezen.
Spannende gevechten
Het Combatsysteem uit Morrowind is in Oblivion ook flink onder handen genomen. Doormiddel van de Rechter Trigger sla je, of als je een boog hebt, schiet je. Dit kan gebeuren in First-Person Mode, maar ook uit Third Person Mode. Persoonlijk kies ik voor de First-Person Mode want dat is gewoon een stukje overzichtelijker en je hoeft je minder te ergeren aan het glijden van het personage, dat glijden gebeurd overigens alleen als je niet naar voren of opzij beweegt, alleen als je de stick er tussenin houd en als je van een schuin stuk land loopt gebeurd dat erg vaag. Het Blocken van een aanval doe je simpel door de Linker Trigger in te drukken. Ook beschik je aan het begin over een paar magische krachten, de magische kracht activeer je door de Rechter Schouderknop in te drukken. Met de Linker Stick verplaats je jezelf elke denkbare kant op. Met de Start-knop kom je in het Menu waar je kunt Saven en laden. Met de Back-knop kun je 1 tot 24 uur wachten. Stel je moet om 8 uur ’s ochtends ergens aanwezig zijn, dan wacht je gewoon de tijd uit. Elk uur gaat dan in een seconde voorbij. Met de B-knop activeer je het Menu om alles in te stellen. Je kunt er de kaart bekijken maar ook je personage voorzien van een ander wapen. Met de Y-knop maak je een simpel sprongetje en de X-knop zorgt ervoor dat je je wapens wegtrekt zodat de inwoners niet bang worden. Je wapens te voorschijn halen kan doormiddel van de X-knop, maar ook via de Rechter Trigger. De A-knop spreekt eigenlijk wel voor zich, het is gewoon de actieknop om bijvoorbeeld een deur te openen. De Linker Schouderknop maakt het mogelijk iemand te pakken. Uiteraard staat alles nog eens extra duidelijk in de bijgeleverde handleiding. Ook wil ik nog iets kwijt over de 60Hz problemen. Als je in het bezit bent van een oude TV, zorg er dan voor dat je een afspraak maakt om het spel terug te brengen als het niet werkt. Je kunt het van te voren wel even checken door je console op PAL-60 te zetten via het Dashboard. Het spel zal namelijk niet werken op 50Hz (PAL-50). Top Spin 2 werkt ook alleen op PAL-60, dus als je dat spel kunt spelen, dan werkt dit spel ook. De nieuwere TV’s ondersteunen over het algemeen met PAL-60.
Conclusie
The Elder Scrolls IV: Oblivion is misschien niet de beste RPG die er ooit uitgekomen is, maar het is wel degelijk zeer goede concurrentie voor de beste RPG. Ik zie Oblivion als Fable zoals Peter Molyneux zei dat Fable zou worden. Veel vrijheid in combinatie met mooie graphics en NPC’s met een eigen leven. Je kunt dus echt doen waar je zin in hebt. Als je een berg ziet en je vind het leuk om de top te bereiken, dan kun je dat gewoon doen. Grafisch gezien ziet het erg mooi uit en je kunt ook nog eens erg ver kijken. Jammer dat de omgeving ter plekke geladen moet worden waardoor er framedrops kunnen optreden. Als je op zoek bent naar een goede RPG of een game met een lang verhaal, dan is Oblivion het perfecte spel voor jou. De makers zeggen dat er voor 200 uur aan gameplay moet zijn, aan jou de eer om het uit te zoeken.
Oordeel The Elder Scrolls IV Oblivion (Xbox360)
- Graphics
90 - Gameplay 95
- Originality
- Sound 90
- Replay 95
- Eindcijfer 90
4195 
27)
12-12-2006 01:28
