De X serie van spellen (X: Beyond the Frontier, X2, X3) hebben hun eigen groep fans, maar deze spellen zijn toch iets meer gericht op het vrij rondvliegen en verkennen van de ruimte dan dat ze met iets als Freespace 2 te vergelijken zijn. Spellen waar je in missies een verhaal doorspeelt in je ruimteschip zijn maar zeldzaam tegenwoordig. Met The Tomorrow War probeert de Russische developer Crioland het nog maar een keer. Hoewel dit spel al in 2006 uitkwam in Rusland, mogen wij hem nu pas echt spelen in het Engels!
Hoewel het wel een echte Space Combat sim is, speelt The Tomorrow War vreemd genoeg meer als een Rogue Squadron dan een X-Wing of Freespace 2 type spel. Je speelt het vooral in de 3e persoon, met een First Person camera optie die het niet makkelijker maakt om het spel te spelen.
De gameplay is redelijk simpel. Je vliegt rond in de ruimte met een optie om door de atmosfeer naar de oppervlakte van een planeet te vliegen, wat op zich wel een leuk concept is en niet zo heel vaak voorkomt in spellen. Terwijl je rondvliegt, krijgt je soms een microseconde een gezichtje te zien van iemand die je iets verteld, maar helaas krijg je niet te horen wat ze nou tegen je zeggen. Subtitles aan- of uitzetten maakte voor mij in ieder geval geen verschil, dus het verhaal moet je blijkbaar maar gewoon negeren. De missies draaien om het kapotschieten van vijandige schepen, het begeleiden van schepen door vijandige schepen kapot te schieten, of om het vliegen naar een waypoint om daar vijandige schepen kapot te schieten. Eventueel moet je een keer ergens heen vliegen zonder iets kapot te schieten, maar wie wil dat nou?
Op zich is er niks mis met het gameplay-concept, want de meeste Space Combat sims draaien om hetzelfde principe. Alleen werkt de gameplay in de praktijk als volgt: je begint een missie, drukt op “4“ om met de autopilot in een formatie te komen (dit kost 1-3 minuten tijd), hierna vlieg je op de autopilot in formatie naar een waypoint wat makkelijk ook weer 5 minuten kan duren. In de tussentijd doe je helemaal niets. Eenmaal aangekomen moet je vaak wat schepen kapot schieten wat even lang duurt als het hele vliegproces om er te komen. Hierna moet je weer in formatie komen en op de autopilot terugvliegen. Dus in de meeste missies ben je langer bezig met niets doen dan dat je daadwerkelijk iets te spelen hebt! Het is wel een handig spel voor als je op de achtergrond nog een review moet schrijven of als je tegelijkertijd nog wat tv series aan het inhalen bent, maar daarvoor koop je geen spel.
Het helpt ook niet echt dat de meest standaard informatie die je nodig hebt in een spel als dit gewoon niet bestaat. Wil je weten hoeveel HP en shields je vijand heeft, dan moet je maar gewoon dichtbij vliegen om te zien of hij rookt of in brand staat of niet. Maar meestal schiet je ze van een afstand neer, dus je moet maar wat rond schieten en hopen dat je tegenstander snel kapot gaat. Een soort van minimap of radar om aan te tonen wie zich waar in de ruimte bevindt schijnt in de eerste missies ook niet nodig te zijn om een of andere reden. Aangezien dit al wel in de eerste X-Wing game zat, en latere spellen hun eigen manier hadden om dezelfde informatie weer te geven, is er echt totaal geen excuus om het hier weg te laten. Alsof we geen space radar hebben tegen de tijd dat we space fighters hebben en alsof we die pas later moeten uitvinden na uren spelen? Brrrrrrr.
Wordt er een onderdeel van je schip beschadigd in de begin missies, zoals de navigatie computer, dan kan je deze niet repareren. Je krijgt wel een leuke melding dat er bepaalde systemen beschadigd zijn, maar het rondpluizen in de minuscule handleiding levert weinig op over wat je hier nou mee moet. Dat is nogal leuk als je verplicht in een formatie naar huis moet vliegen, wat dus niet kan zonder navigatie computer. In zo’n geval moet je maar gewoon een checkpoint laden.
Het kwam zelfs een keer zover dat ik hierdoor een game-stopping bug tegenkwam. Ik moest na een missie in formatie komen, om terug naar de Carrier te vliegen waar ik moest landen. Als je zelf probeert te landen, gebeurt er niks. Je moet namelijk per se door een aantal landing-waypoints voor je automatisch geland wordt door de computer. Uiteraard was ik eigenwijs en toen probeerde ik het aanvankelijk handmatig omdat het allemaal te lang duurde. Toen ik toen eenmaal geland was en er niets gebeurde, besloot ik iets omlaag te sturen voor de zekerheid. Het resultaat: mijn schip ontploft en het was game over. De tweede keer ging ik maar volgens “plan” in formatie om te wachten tot ik automatisch bij de Carrier aankwam. Alleen nu bleek er een schip uit de formatie te missen, waardoor ik na 10 minuten nog steeds in formatie stil stond. Aaargh!
Net als het gebrek aan informatie in de HUD/cockpit lijkt dit er vooral op te wijzen dat het spel gewoon nooit afgemaakt is. Maar het spel is uit 2006, dus hoe kan het niet af zijn? Misschien dat het te verklaren valt door de matige Engelse voice-acting. Tussen de missies door ben je op je Carrier, waar je een paar plekken kunt bezoeken door te klikken op Hangar, Briefing Room, etc. Hier kun je verder niet rondlopen, maar je kunt soms wel klikken op een paar npc’s die je totaal oninteressante informatie geven in een nogal gaar Engels accent. Tijdens je missies krijg je soms ook wat half-Engels naar je toe geslingerd vanuit de Flight Computer, wat in het begin wel grappig is om te horen, maar na een paar uur is de lol daar ook wel weer vanaf. En hoewel er wel een verhaal zit in The Tomorrow War, merk je hier in de missies waarschijnlijk niet zoveel van.
De graphics laten ook nog wel wat te wensen over. Het ziet er uit alsof het in het begin van deze eeuw uitgekomen is, en spellen als Darkstar One zien er echt veel en veel beter uit. Gelukkig draait het allemaal wel soepel op een high-end pc, maar dat mag ook wel. De graphics voldoen, en technisch gezien is het leuk dat je zonder laden naar de oppervlakte van planeten kunt vliegen als je dit wilt, maar daar is dan ook wel alles mee gezegd.
Qua controls is het helemaal puzzelen. Normaal speel ik deze spellen altijd met een Joystick, maar in The Tomorrow War is het zo moeilijk om andere schepen te selecteren dat je meestal maar op de spatiebalk drukt en met de muis op de naam van het juiste schip klikt in een lijst van schepen. Verder valt het ook prima te besturen met de muis en keyboard combinatie, dus een joystick zal je meer in de weg zitten dan dat het bijdraagt aan de spelervaring.
Conclusie Al met al is dit spel absoluut niet aan te raden tenzij je echt een hardcore fan van het genre bent. En dan nog zou ik het alleen in de budgetbak oppakken, want de kans is erg groot dat je het niet lang zal blijven spelen. Als ik dit spel van iemand geleend had, had ik het waarschijnlijk binnen een uur weer verwijderd en teruggegeven, en dit is één van mijn favoriete genres! Zie het als een soort Bullet Witch voor een 3rd person shooter fan. Er zijn wel slechtere spellen, maar in het lijstje van Space Combat games zal dit spel nooit met plezier herinnerd worden; het is gewoon oninspirerende game. Ik denk dat ik maar weer een keer Darkstar One installeer om het alsnog uit te spelen, of gewoon weer door Freespace 2 ga spelen om te herinneren hoe goede Space Combat games ooit waren. Het is erg jammer, want met de PC’s van tegenwoordig zou je toch wel een prachtige space game moeten kunnen maken. Overigens is er al een vervolg uit in Rusland sinds 2007, dus ik ben benieuwd of we die in 2011 te zien krijgen!
Oordeel The Tomorrow War (PC)
- Graphics
50 - Gameplay
40 - Originality
35 - Sound 30
- Replay 25
- Eindcijfer 39