Ongekende hoogtes en duizelingwekkende snelheden
Na een behoorlijk lange installatieprocedure kan het avontuur beginnen. Ik begin aan de eerste missie, die mij eigenlijk de basisprincipes van het vliegen wil bijbrengen. Na het lanceren van enkele losse flodders en het uithalen van mijn eerste acrobatische stunts, waan ik me reeds een volleerd straaljagerpiloot en ben ik klaar voor de strijd. Tom Cruise, move over!
Na het doorlopen van de Story Mode moet ik eigenlijk concluderen dat deze eigenlijk niet zo enerverend was als ik me had voorgesteld. Toegegeven, er zitten enkele verrassende plotwendingen in, maar het duurt wel een tijdje voordat het verhaal vat op je krijgt. Zonder al te veel uit de doeken te willen doen, draait het allemaal om een berg gestolen wapens in het Midden-Oosten. Daarnaast wordt de hoofdpersoon uit het originele spel ook nog eens ontvoerd en verschijnen er maar liefst drie nieuwe helden ten tonele. Naast dit verhaal dient de Story Mode vooral als een prima middel om de controle over de vliegtuigen te krijgen. Dit gaat namelijk niet altijd van een leien dakje. Van alle manoeuvres blijven het bijtanken in de lucht en het landen op een vliegdekschip de lastigste. Daarnaast ben je soms zo druk met het achtervolgen en najagen van je opponenten, dat je spontaan je hoogtemeter uit het oog verliest en plots tegen een gebouw te pletter vliegt.
Van frustratie tot variatie
Op het moment dat je uitgeschakeld wordt of bijvoorbeeld tegen een berg aangevolgen bent zal de game teruggaan naar het laatste checkpoint. Helaas zijn deze niet altijd even zorgvuldig gekozen, waardoor soms een behoorlijk groot stuk opnieuw gedaan moet worden. Een ander punt waar ik me aan stoorde, was de AI van mijn medestanders. Op gegeven moment moest ik een vloot beschermen tegen aanvallen van onder meer kanonnen en andere straaljagers. Terwijl ik druk bezig was met het decimeren van de belagers, ging de strijd alsnog verloren op de achtergrond. Dit vond ik eigenlijk behoorlijk frustrerend, want zo komt de strijd allemaal wel heel erg op jouw inzet aan en is het soms een kwestie van geluk of de strijd gewonnen wordt of niet.
Toch is het niet allemaal kommer en kwel. Zo zijn de missies zeer gevarieerd. Naast de te verwachten straaljageractie laat de game de speler ook plaatsnemen in een UAV, waarmee onder meer precisiebombardementen uitgevoerd moeten worden en mensen geschaduwd en afgeluisterd kunnen worden. Verder blijven de luchtgevechten ongeëvenaard, al ontbreekt soms wel het gevoel van snelheid. Het inschakelen van de Assistance Off Mode verhelpt dit.. Tevens neemt de wendbaarheid van het vliegtuig toe en oogt het ook nog eens bijzonder spectaculair. Dat de camera daarbij niet altijd het beste standpunt kiest, neem ik maar even voor lief, want echt storend wordt het nooit.
Meer zielen, meer vreugd
Het is mogelijk om de missies uit de Story Mode met z’n tweëen te spelen. Daarnaast zijn er ruime multiplayer-mogelijkheden aanwezig, zoals bijvoorbeeld Team Battle. Ik heb hier nog geen tientallen uren aan besteed, maar er is altijd wel volk online, dat jou graag uit de lucht wil knallen. Persoonlijk vind ik dat de dog fights hier het beste tot hun recht komen. De adrenaline giert door je lijf op het moment dat er van diverse kanten raketten op je afgevuurd worden, terwijl je zelf ook een ander het leven wil zuur maken. Ook hier kan ik aanbevelen om de Assistance Off Mode eens te proberen. Het is zeker niet gemakkelijk, maar het geeft je vaak net een wat beter inzicht waar de vijand zich begeeft en waar de vijandelijke raketten vandaan komen.
Tot slot moet er nog wat aandacht geschonken worden aan de audiovisuele kwaliteiten van dit spel. Met name op het gebied van het geluid is het prima toeven in deze game. Het geluid van raketten en vliegtuigen suist heerlijk langs je heen en onder begeleiding van heftige muziek breng je grootse ontploffingen teweeg. Deze worden op hun beurt fraai in beeld gebracht. Hoewel het beduidend beter is dan in het eerste deel, oogt de omgeving nog steeds ietwat ongedetailleerd. Wellicht een beperking van flight-sims in het algemeen, maar toch blijft het even wennen na de gedetailleerde textures waar we inmiddels aan gewend zijn geraakt.
Top Gun?
Ik moet zeggen dat ik me best heb weten te vermaken met deze game. Met tenminste dertig bestaande vliegtuigen biedt de game wat leuke eyecandy voor de fans en weet de Story Mode voldoende uren te boeien, voordat je aan de multiplayer begint. Aan het eind van dit verhaal, moet ik aan het woord ‘degelijk’ denken bij deze titel. De game biedt namelijk degelijk vermaak zonder echt ergens in uit te blinken en mag daarom met recht bestempeld worden als een lekker tussendoortje totdat de volgende straaljagergame ten tonele verschijnt.
Oordeel Tom Clancy's H.A.W.X. 2 (Hawx 2) (PS3)
- Graphics
70 - Gameplay 75
- Originality 70
- Sound 80
- Replay 80
- Eindcijfer 75
