Generaal in de dop
De Total War serie loopt al weer heel wat jaartjes mee in PC land. Elk deel van deze serie werd redelijk goed verkocht en het was altijd wel weer een zekerheid dat er uitbreidingen en nieuwe delen zouden verschijnen. Zelf ben ik de serie ingerold toen ik op de middelbare school tijdens de geschiedenisles bezig was met het bestuderen van de verschillende culturen uit de oudheid. Geschiedenis, en met name geschiedenis met betrekking tot oorlogvoeren heeft altijd mijn interesse gehad. Na het lezen van meerdere lovende reviews over Rome: Total War heb ik maar besloten om in de Total War trein te stappen en die game te gaan spelen. Dat was een keuze, waar met name mijn ouders, niet heel erg blij mee waren. De game bleek namelijk gruwelijk goed en enorm verslavend te zijn. Ik heb dagen, ja zelfs nachten doorgebracht met het spelen van deze game. Ik stond op met de game, en ik ging er ook weer mee slapen. Mijn verslaving aan de Total War serie was geboren. Het gevolg was dat mijn schoolprestaties wat achteruit hobbelden (behalve voor het vak geschiedenis). Wat wel vooruit ging was mijn strategisch inzicht, ik was een generaal in de dop geworden. Helaas waren mijn ouders daar niet zo trots op.
Voorwaarts……….. mars!
Na het installeren en het opstarten van de game, komen eerst de nodige introschermen voorbij rollen. Daarna begint er een introfilmpje. Normaal klik ik die filmpjes gewoon weg, maar ik wilde dit filmpje absoluut zien. Het introfilmpje is al een visitekaartje van het spel en het sleurt je echt het spel in. Gebulder van kanonnen, geschreeuw van manschappen, geweldig! De oorlog was al begonnen en ik had nog niet eens zelf een leger aangestuurd! Na het maken van de nodige instellingen (alles zo hoog mogelijk instellen natuurlijk zodat ik optimaal kon genieten van de pracht en praal in deze game) was het tijd om de tutorials eens door te spitten.
In dit deel uit de Total War serie kan je kiezen tussen twee verschillende tutorials. De ene tutorial richt zich op gevechten op het slagveld en de andere turorial richt zich op de zeegevechten. De veldslag tutorial is een goede opfriscursus voor de geoefende strateeg/Total War fan, maar is ook zeker een goede leermeester voor de gamers met wat minder of zelfs helemaal geen ervaring. De fijne kneepjes van het aansturen van een leger op het slagveld worden de speler keurig bijgebracht. De zeeslag tutorial is een aanrader voor zowel nieuwelingen als geoefende strategen/Total War fans. In dit deel van de Total War serie kunnen de zeeslagen namelijk in real-time worden uitgevochten. Wat blijkt, het oorlogvoeren ter zee is toch een hele andere tak van sport, schepen laten zich namelijk niet zo direct aansturen als een groep ruiters. Dus goed opletten tijdens deze tutorial zodat later in de game niet je gehele vloot naar de kelder gaat tijdens de strijd.
Na de tutorials besloot ik om te kiezen voor het spelen van de “Road to Independance campaign”. Deze campagne laat je het begin van de Amerikaanse geschiedenis doorlopen (de game focust zich op de 18e eeuw). Het verhaal wordt tijdens de campagne door middel van filmpjes verduidelijkt. In de eerste missie kom je met een groep Britse kolonisten aan land en wordt je gespot door een groep indianen die tot de aanval overgaan. Gelukkig voor de kolonisten hebben de Indianen de donderbussen nog niet uitgevonden en wordt het een ongelijke strijd. De Indianen worden in de pan gehakt en druipen af. Het is tijd om een kolonie te stichten, Jamestown (een naam die jullie misschien wel bekend in de oren zal klinken). In de daarop volgende missies ben je bezig met het uitbouwen en het verdedigen van de kolonie. Als de kolonie eenmaal groeiend en bloeiend is, wordt het zaak om meer naar de omgeving te gaan kijken. Helaas zijn er ook nog Fransen en Indianen, die een bondgenootschap hebben gesloten, aanwezig in Noord-Amerika. Aangezien Frankrijk en Groot-Brittannië in die tijd aartsvijanden waren en allebei een enorme expansiedrift hadden, was het te verwachten dat de spanningen hoog op zouden lopen en zelfs zouden escaleren. De tweede episode breekt aan, de oorlog tegen de Fransen en de Indianen. Het is een zware strijd, maar de Britten komen uiteindelijk als winnaars uit de bus. Ondertussen neemt de onrust onder de bewoners van Noord-Amerika toe door toedoen van het moederland Groot-Brittannië. De derde episode staat voor de deur. De bewoners van Noord-Amerika wilden onafhankelijk worden van Groot-Brittannië. Het is opnieuw oorlog, een onafhankelijkheidsoorlog! Na vele veldslagen is het dan eindelijk zover, op 17 april 1789 erkennen de Britten hun verlies en verlaten zij Noord-Amerika. Lang leve de Amerikaanse republiek.
Nu de oorlog is afgelopen is het tijd om eens uitgebreid terug te kijken op de oorlog en te analyseren wat de goede punten en de slechte punten zijn van de game.
Tatatata, aaaanvaaaallleeeeen!
Het spel gaat vol in de aanval en gooit een hoop positieve punten in de strijd. De tijdsperiode (18e eeuw) die voor deze game geselecteerd is, is wat mij betreft een hele goede keuze geweest. Kanonnen en musketten en ander bruut wapentuig raakte meer en meer ingeburgerd op het slagveld en anderzijds was er de opkomst van de lijninfanterie en de manier van oorlogvoeren die dat met zich meebracht. Het is echt een briljant concept, gewoon met twee legers tegenover elkaar gaan staan en een beetje bruut op elkaar vuren. Na het vuren stapt de volgende rij naar voren en de vorige rij (of wat daarvan over is) gaat weer naar achteren om te kunnen herladen. Dit gaat net zolang door totdat er geen mensen meer zijn om te vuren of totdat de kogels op zijn. Het was altijd een gegarandeerde slachting, ofwel oorlog zoals oorlog ooit bedoeld was!
De tutorials, die ik al eerder aanstipte, zijn echt van goede kwaliteit. Alle kneepjes van het vak worden je netjes en rustig bijgebracht. De echte ervaring doe je natuurlijk pas op tijdens het spelen zelf, want iedere situatie is anders, maar de tutorials zijn echt een prima basis voor iedere (wannabe) generaal.
Tijdens het spelen van de tutorial viel me al op dat de graphics van deze game echt goed zijn. Je kan heel ver uitzoomen of inzoomen en het blijft er allemaal rete strak uitzien. De gameplay blijft ook gewoon soepel, ondanks de hoge grafische instellingen. De makers verdienen hiervoor echt een dikke vette pluim. Ook zijn er details te zien bij de individuele units. Voorheen zagen de units uit hetzelfde bataljon er ook ongeveer hetzelfde uit, nu is er veel meer verschil in de koppies. Dat is natuurlijk een goede ontwikkeling, want het draagt bij aan meer realisme van de game.
Een ander positief punt qua spelbeleving is het geluid. De sound artists mogen zichzelf echt een enorme schouderklop geven want oh, oh, oh, wat is dat geluid geweldig zeg. Ik zat regelmatig gewoon te trillen op mijn stoel omdat mijn legers zich aan het verplaatsen waren over het slagveld. Ook het geluid van bulderende kanonnen deed regelmatig de ramen trillen. Ook het vuren van de musketten, het geschreeuw van de manschappen, ja zelfs het geluid van de regen bezorgden mij een enorm goed gevoel.
Het realisme in de game is ook een zeer positief punt. Het is logisch dat als je met een groepje ruiters een bataljon infanterie in de rug aanvalt je er gewoon doorheen dendert. Heerlijk om te zien hoe de soldaten onder de hoeven van je paarden vertrapt worden. Deze slachting gaat net zolang door totdat de snelheid uit je cavalerie divisie is en ze te paard moeten vechten te midden van de restanten van het infanterie bataljon. Ook het effect van een stuiterende kanonskogel door een bataljon soldaten is gewoon te gruwelijk. Ze sneuvelen echt bij bosjes door die zware artillerie, maar dan moet die artillerie natuurlijk wel raak schieten. Dat is echter een opgave met dat oude wapentuig (dit gaat natuurlijk ook op voor alle units met vuurwapens). Dit zijn slechts een aantal voorbeelden van het realisme in de game. Op zijn tijd hou ik wel van een game die wat minder realistisch is, maar als ik dan eenmaal weer in een realistische game aan het slachten ben weet ik weet wat ik gemist heb.
Een ander positief punt van de game is dat je enorm veel keuzevrijheid hebt. Je kunt alles in het spel zelf uitvoeren. Van het uitvoeren van veld- en zeeslagen tot het handhaven van diplomatieke relaties en het uitstippelen van een economisch beleid. Je kunt echter ook het management van je rijk aan de game overlaten zodat je als leider je puur kunt richten op expansie van je rijk en de daarbij behorende veld- en zeeslagen. Het is ook mogelijk om de veld- en zeeslagen automatisch door de game te laten uitvoeren en je zo te richten op het besturen van je rijk. Dit neemt mijns inziens wel een hoop speelplezier weg. Het is zelfs mogelijk om je alleen bezig te houden met expansiedrift en het management en de veld- en zeeslagen over te laten aan de game. Maargoed, het voordeel van keuzevrijheid is dat iedereen de game kan spelen zoals hij/zij wil.
Als laatste wil ik de omvangrijkheid van dit spel aanstippen. Dit spel huisvest zowel een “Road to Independance” campagne, een grand campagne, willekeurige veldslagen of zeeslagen en natuurlijk een multiplayer mogelijkheid. Je kunt met al deze verschillende mogelijkheden maandenlang zoet zijn. De replaywaarde van de game is ook enorm hoog omdat er heel veel verschillende volken in zitten die allemaal hun sterke en zwakke punten hebben. Het lonkt natuurlijk om de grand campagne opnieuw te spelen met een ander volk. Dat opnieuw spelen van de grand campagne kan ook gedwongen zijn omdat het best mogelijk is dat je aan het einde van de game niet de vereiste doelstellingen hebt behaald. Dan zal je toch echt weer van voor af aan moeten beginnen. Frustratie gegarandeerd, maar replaywaarde verzekerd! De “Road to Independance” campagne zal je niet snel opnieuw spelen omdat die elke keer hetzelfde scenario kent. De willekeurige veld- en zeeslagen en de multiplayer blijven natuurlijk oneindig speelbaar.
In de verdediging!
Nadat het spel met de positieve punten vol in de aanval is gegaan, moet het zich even terugtrekken en in de verdediging gaan tegen de negatieve punten (al was het een hele strijd om deze negatieve punten te bedenken).
Het gevoel wat me tijdens het spelen van dit spel bekruipt is dat het voor beginners als een enorm groots en overweldigend spel moet aanvoelen. Hierdoor is de drempel om verder te spelen vrij hoog, maar de ontwikkelaars van de game hebben wel een mooie beloning voor de doorzetters onder ons: een enorm meeslepende game waar je heel wat uren zoet mee kunt zijn. Gelukkig proberen de ontwikkelaars de drempel wat te verlagen door, zeker in het begin, de speler wat meer het handje vast te houden. Ook is er de mogelijkheid om heel veel zaken automatisch te laten regelen (het managen van je rijk, de veldslagen en de zeeslagen), maar dit neemt wel het grootste deel van het speelplezier weg.
Het viel me ook op dat de moeilijkheidsgraad van dit spel best hoog is. Je moet niet denken dat je zomaar een veldslag of een zeeslag wint. Goed nadenken over verschillende tactieken is absoluut een must. Strategisch inzicht, of aanleg daarvoor, is daarom ook erg belangrijk om te hebben. De game daagt je echt uit. Zelf vind ik dit een vereiste aan een goede strategie game, maar voor sommige mensen kan dit een belemmering zijn om de game echt te spelen zoals hij bedoeld is. Bovendien is het in dit deel zo, dat als je de hoofdstad van je rijk kwijtraakt, je gelijk game over bent. In de voorgaande delen kon je nog doorvechten vanuit andere locaties. Dit is in mijn ogen realistischer en makkelijker. Nu moet je heel goed opletten of er niet stiekem ineens een leger over je grondgebied richting je hoofdstad sluipt, terwijl al je legers op veldtocht in het buitenland zijn.
Het spel heeft dus niet veel negatieve punten, het zijn zelfs punten die voor een aantal mensen ook als positieve punten op te vatten zijn. Hier komt de wijsheid van Cruijff ook om de hoek kijken: “Elk voordeel heb z’n nadeel”.
Victorie!
Zoals je hebt kunnen lezen hebben de positieve punten het van de negatieve punten gewonnen. Het was ook niet echt een spannende strijd want de negatieve punten waren ruimschoots in de minderheid. Ik wil hier ook nog even een oude wijsheid aanhalen: “Aanval is de beste verdediging”. De makers van dit spel hebben zeer waarschijnlijk deze wijsheid in het achterhoofd gehouden want doordat het spel met zoveel positieve punten op de proppen komt, vallen de negatieve punten in het niet.
Al met al is dit gewoon een gruwelijk goede game! Ik kan bijna niet wachten op de uitbreidingspakketten of een nieuw deel (misschien WOII thema o.i.d.). Dit spel is echt een must have voor alle liefhebbers van strategische games en het is een aanrader voor alle andere gamers. Je game collectie is niet compleet zonder dit spel!
Oordeel Total War: Empire (PC)
- Graphics
85 - Gameplay
95 - Originality 80
- Sound 95
- Replay 95
- Eindcijfer 90
222 )
08-04-2009 23:00
5)
09-04-2009 09:46
. Ik heb wel meegedaan aan de discovery channel prijsvraag voor een empire total war pc, kans maak ik dus 
. Verder mooie review 
