Sam Gideon
In Vanquish neem je de rol aan van Sam Gideon, werknemer van het bijzondere gezelschap DARPA, dat in feite een sterk bewapende versie van de Verenigde Naties is. DARPA heeft Sam uitgerust met een prachtig pak dat hem de mogelijkheid geeft om de tijd te vertragen, als een halve straaljager over het veld de skaten en, last but not least, een hele hoop wapens te gebruiken.
Bij aanvang van het spel wordt de stad San Fransisco onder vuur genomen door een reusachtig ruimtekanon dat de hele stad verwoest. De schuld ligt, heerlijk klassiek, bij de Russen. Feitelijk speelt het verhaal echter een minimale rol. Negentig procent van het plot speelt zich af in de eerste en laatste tien minuten van het spel, en alles tussendoor is een groot schiet- en knalfestijn.
En mooi dat dat festijn is! In dit third-person actie-avontuur suizen de kogels rakelings langs je heen, vliegen honderden raketten door de lucht en crashen enorme ruimteschepen voor je voeten ter aarde; het is overweldigend en oogverblindend. Sam beweegt als een kruising tussen Rambo en Bruce Lee over het slagveld: snel als de wind en toch uitgerust met enorme kanonnen. Door het gebruik van bullet-time is het allemaal nog beter te waarderen: de absurditeit van de snelheden, de grootte van de tegenstanders, het is een feest voor het oog.
Keerzijde
Toch faalt Vanquish op een paar punten, en helaas hoofdzakelijk op het gebied van gameplay. Zo vond ik het zeer lastig om te zien hoe gewond ik was. Af en toe vond ik naar mijn gevoel met één schot de dood, terwijl ik op andere momenten wel onsterfelijk leek. Een levensbalk is dan ook afwezig en in plaats daarvan is gekozen voor een scherm dat roder wordt naarmate je dieper in de problemen zit. Tijdens de actiescènes in dit spel valt dat echter totaal niet op. Ook was het zo dat als je dan toch bijna dood ging, je automatisch in de bullet-time schoot om jezelf binnen korte tijd in veiligheid te brengen. Een prima idee, ware het niet dat je deze bullet-time niet zelf kan annuleren. Zo zit je soms dus wel vijf tot tien seconden te wachten tot je weer verder mag spelen. Het frappante is dat dit kleine probleem met een mini-patch heel eenvoudig te verhelpen moet zijn, maar de makers er blijkbaar toch voor gekozen hebben om het erin te laten.
Een ander punt waar ik nog veel minder van begreep, was het upgrade-systeem. Sam heeft de mogelijkheid om elk van zijn wapens sterker te maken door eenzelfde exemplaar van een wapen van het slagveld op te pakken, maar er zit een addertje onder het gras. Normaal als je een wapen oppakt, wordt de hoeveelheid ammunitie tot het maximale opgehoogd. Ben je in Vanquish echter al in bezit van het maximale aantal kogels, dan wordt je wapen opgewaardeerd, maar als je magazijn nog niet helemaal vol zit, krijg je alleen extra kogels. Zo kan het dus gebeuren dat je magazijn op één kogel na vol is en dat je bij het oppakken van het wapen van de tegenstander slechts één kogel krijgt, terwijl je wapen bij een vol magazijn een niveautje hoger zou worden. Als je dus een bepaald wapen heel erg tof vindt, kun je beter net zo lang upgraden totdat hij op volle sterkte is voordat je hem gaat gebruiken; dat is waarschijnlijk het effectiefst, aangezien het anders heel lang duurt voordat je wapen volledig geüpgraded is. Aan de andere kant kun je je favoriete wapens dus een hele poos niet gebruiken en dat is natuurlijk erg vervelend.
Ietwat kort
Mijn laatste punt van kritiek hangt vooral samen met de inhoud van je portemonnee en de hoeveelheid vrije tijd die je hebt, namelijk de speelduur. Na ongeveer zeven uur spelen belandde ik aan het einde van de campaign, wat sommige mensen nogal kort zullen vinden. Natuurlijk heb je de mogelijkheid om de campaign nogmaals te spelen op een hogere moeilijkheidsgraad en heeft het spel ook wat horde mode-achtige challenges, maar voor hen die na het uitspelen van de campaign naar het volgende spel migreren is het spel de aanschafprijs misschien (nog) niet waard.
Actie+actie+actie=Vanquish
Toch kan ik af en toe mijn lach niet inhouden als ik terugdenk aan de achterlijke gevechten waar ik deel van uitmaakte. Een prachtige choreografie van actie, stijl en spektakel. Een spel waarvan elk screenshot aan de muur zou kunnen hangen. Kortom, een actiespel van het hoogste grafische niveau. Als de makers in het onvermijdelijke vervolg iets aan de onlogische gameplay-elementen kunnen doen en de lengte van de campaign iets op kunnen rekken, dan zullen ze het fenomenale Bayonetta zeker overtreffen.
Oordeel Vanquish (Xbox360)
- Graphics
98 - Gameplay
80 - Originality 75
- Sound 70
- Replay
60 - Eindcijfer 82
639 )
05-11-2010 19:54
6)
06-11-2010 12:35
.
