Met het derde deel in de Watch_Dogs-serie gooit Ubisoft het over een andere boeg. Niet langer heb je een vast personage om een goed geschreven verhaal mee te doorlopen. In plaats daarvan moet je in het bruisende metropool van Londen proberen om je eigen DedSec-leger op te richten en zo de stad te heroveren van de militaire organisatie Albion. Levert dat een goede game op? Je leest het hier.
Het originele Watch_Dogs was een vermakelijke game die de hoge verwachtingen die Ubisoft destijds had gecreëerd simpelweg niet waar wist te maken. Ondanks dat Chicago een geweldige locatie was, wist hoofdpersoon Aiden Pearce als vigilante niet bijster goed te overtuigen. Met het vervolg probeerde Ubisoft Toronto een andere locatie en een nieuwe held in de vormen van San Francisco en Marcus Holloway. Persoonlijk vond ik Watch_Dogs 2 in alle opzichten een betere game dan het origineel, voornamelijk door meer afwisseling in de gameplay en leukere personages. Voor dit derde deel krijg je bij de start van de game een keuze uit een breed scala aan verschillende personages. Ik koos voor William de smokkelaar. Zijn speciale vaardigheid beperkt zich tot het toegang hebben tot een pistool bij de start van de game. Gelukkig komen er al snel andere personages op mijn pad die een stuk interessanter zijn om uit te proberen. Van politieagenten en verplegers, of bouwvakkers die drones kunnen oproepen op elke willekeurige locatie tot spionnen die de beschikking hebben over speciale horloges waarmee je vijanden een schok kunt toedienen.
Wis je browsergeschiedenis
De grote kracht van Watch_Dogs Legion is tweeledig; de dystopische toekomst van Londen is een hele aantrekkelijke speeltuin en iedereen die je op je pad tegenkomt is een potentiële nieuwe rekruut voor DedSec, het hackerscollectief van de eerste twee games. Elk personage op straat heeft een virtuele geschiedenis die je met je telefoon kunt bekijken. Op die manier kun je erachter komen wat de dagelijkse routines van mensen zijn, waar ze zich mee bezig houden, wat hun personage voor perks te bieden heeft en hoe je ze op kunt sporen om een rekruteringsmissie voor ze uit te voeren. Vaak zijn die missies niet veel meer dan het vernietigen van een doelwit, het downloaden van informatie of het uitschakelen van een concurrent. Toch is het wel leuk om te zien dat elk personage ook daadwerkelijk een routine doorloopt als je er niet mee speelt. Wanneer je bijvoorbeeld van personage wisselt met een druk op de knop, dan verplaatst de actie zich naar de locatie van je gekozen personage. Zo kun je iemand aantreffen als ze net een potje schaken aan het afronden zijn in het park, of staat iemand op straat een paar yogaposes uit te voeren. Het maakt de ervaring van een echte levende stad net iets realistischer. Over realistischer gesproken, je kunt er ook voor kiezen om een permadeath-optie aan te zetten, wat inhoudt dat gesneuvelde teamleden ook echt doodblijven. Kies je daar niet voor maar delven leden het onderspit? Dan komt er een timer op hun personage te staan en moet je wachten tot ze weer hersteld zijn in het ziekenhuis of vrijgelaten worden uit de gevangenis.
Verken de wereld voor Technologie-punten
Om toch een zekere mate van karakterprogressie te boeken zit de wereld volgestopt met voorwerpen, teksten en Technologie-punten om te verzamelen. Die laatste heb je nodig om perks vrij te spelen die voor al je DedSec-leden gelden. Hier vallen vaardigheden zoals het toekennen van speciale spider bots, een cloaking-apparaat dat je kan helpen verbergen, de mogelijkheid om vijandelijke drones uit te schakelen, over te nemen en zelfs hun teamgenoten aan te laten vallen en nog veel meer. Het is wel slim gedaan hoe de te verzamelen Technologie-punten vooral in afgelegen gebieden verstopt liggen. Hierdoor zul je snel gebruik leren maken van je spider bot, het hacken van drones en hoe je met de omgevingspuzzels - waarbij je stroom een bepaalde route moet laten volgen en die ook in de vorige delen voorkwamen - en de wereld om je heen om moet gaan.
Een game over toekomstige technologie op hedendaagse systemen
De stad van Londen is in-game op overtuigende wijze neergezet. Mensen die de stad al eens bezocht hebben zullen vele herkenningspunten op hun avonturen tegenkomen. Voor mij waren locaties zoals Camden Market, Piccadilly Square en Tower Bridge gebieden die ik al vele malen in het verleden bezocht had en ondanks dat ik in de praktijk vaak met een routeplanner de weg moest zoeken was het in-game na verloop van tijd een tweede natuur. Het helpt daarbij natuurlijk ook dat je al surfend op een drone ook heel makkelijk naar herkenningspunten kunt zoeken.
Dat Watch_Dogs Legion draait om technologie maakt het gegeven dat de game op de current -gen systemen behoorlijk wat framerateproblemen heeft wel een beetje jammer. Tijdens meerdere actierijke missies kan het voorkomen dat je merkbare vertraging zult ervaren. Ik speelde het spel op mijn Xbox One X en verbaasde me erover dat het op dit systeem zo goed merkbaar was. Ook de reguliere Xbox One heeft op dit moment nog een patch nodig om wat aanwezige bugs weg te werken. De schaal van de stad is gelukkig wel indrukwekkend en Londen komt op vele manieren echt tot leven. De vlaggen hangen aan de gebouwen, mensen krijgen ruzie op straat als iemand bijvoorbeeld afgesneden wordt door een scooter en dankzij de routines van de inwoners voelt het veel meer dan de meeste sandbox-games als een levende wereld.
Een stap vooruit en eentje terug
Waar het de gameplay betreft voelt Legion vooral wat karig doordat systemen zoals het hacken van verkeerslichten, black-outs en andere technische hoogstandjes een beetje op de achtergrond zijn beland. In plaats daarvan draait de game meer om de schendingen van privacy en de vrijheid van meningsuiting die mensen opgeven als de macht wordt overgenomen door een organisatie zoals Albion. Voor mij persoonlijk waren de missies vermakelijk, maar ik miste wel een goede binding met een vast hoofdpersonage. Omdat er geen vast hoofdpersonage is, zijn er ook niet echt tastbare motivaties en beweegredenen van jouw gekozen DedSec-leden. Ja, ze willen Londen bevrijden van de onderdrukking. DedSec goed, Albion slecht. Daarnaast kun je door de vrij te spelen perks eigenlijk al je personages toegang geven tot dezelfde voordelen van gadgets. Er zijn wel bepaalde voordelen als je medewerkers van bepaalde bedrijven tot je groep toevoegt, zoals nieuwe voertuigen en kostuums die minder snel als verdacht worden gezien als je een basis binnendringt, maar met slim plannen en goed sluipen weet je de meeste missies ook wel succesvol af te ronden. Toch is het brede scala van speelbare personages zowel een goede als een slechte zaak. De karakters hebben niet genoeg diepgang om echt interessant te zijn, maar ze bieden wel meer afwisseling waar het de gameplay betreft. Ik had zelf liever gezien dat er minder speelbare karakters zouden zijn en de aanwezige cast meer diepgang had gekregen. Gelukkig is er nog de AI van DedSec genaamd Bagley die de missies wel grappig weet te houden. Is er tenminste nog iemand memorabel.
Conclusie
Watch_Dogs Legion biedt genoeg content om je vele tientallen uren mee zoet te houden. Van het bevrijden van de wijken van Londen tot het verzamelen van collectibles. Het technische aspect van de game is vooral op current-gen systemen soms een beetje onder de maat, de missies zelf zijn wat simplistisch van aard en ook een vast hoofdpersonage werd wel door mij gemist. Gelukkig is en blijft het leuk om de straten van Londen onveilig te maken. Of nou ja, eigenlijk probeer je ze juist veiliger te maken maar dat mag heus wel door ondertussen ook kattenkwaad uit te halen en pinautomaten te hacken, achtervolgers af te schudden door tegenliggend verkeer als kamikazepiloten op ze te lanceren en een lichte ravage aan te richten. Want ondanks de beste en nobele bedoelingen…blijft een hacker toch stiekem altijd een beetje een boefje.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
9.9
8.5
258 )
29-10-2020 13:14
10)
29-10-2020 18:02
Vond deel 1 niet echt super, deel 2 heb ik me wel prima mee vermaakt. Van deze weet ik verder niks, maar Ubisoft spellen zakken snel in prijs dus verdiep me er tzt wel eens in.