Het verhaal en de opbouw
De game volgt uiteraard de pas uitgekomen film X-men the Last Stand. Het verhaal wordt verteld door middel van stripverhaalachtige tussenstukjes. Je begint de game als Wolverine en wordt van alle kanten beschoten, de mannetjes die je af proberen te schieten moet je aan je klauwen zien te rijgen om verder te komen in de game. In het begin speelt het allemaal wat onwennig, maar als je eenmaal door hebt hoe je je moves kan combineren, speelt het allemaal heerlijk weg. De besturing van de verschillende characters is dan ook zeer goed. Niks houterigs of wat dan ook, echt gewoon een soepele besturing waar niks mis mee is.
Als je eenmaal je agressie kwijt bent geraakt in het level van Wolverine, kom je er achter dat de levels zijn opgedeeld tussen 3 verschillende characters. In de game kan je namelijk met Wolverine, Iceman en Nightwalker de X-menwereld onveilig maken. Ditmaal dus geen Rogue of andere oude guys, maar kersverse characters die net in het X-men universum zijn komen kijken.
Dancing with claws
Welke zullen we nemen?
In totaal heb je dus drie characters waar je mee los kan gaan. Storm komt ook nog in enkele levels om de hoek kijken, maar helaas bestuur je haar indirect. Elke character heeft zijn eigen levels en je kan dus niet met 3 verschillende characters een bepaald level doorlopen. Op zich wel een voordeel, aangezien nu elk level speciaal voor een bepaalde character is ingericht. De speciale vaardigheden komen dus echt tot hun recht. Ik zal ze even langs gaan: Ten eerste heb je uiteraard Wolverine, met hem is het vooral hakken en slachten geblazen, je komt hordes vijanden tegen en moet deze met je klauwen zien te slopen. De moeilijkheidsgraad is alleen een beetje uit balans. In het begin is het namelijk allemaal nog best moeilijk, niet alleen omdat je de besturing nog niet zo goed kent, maar ook omdat je Wolverine nog niet geupgrade hebt (waarover later meer), waardoor de tegenstand nog wel is pittig kan zijn. Aan de andere kant wordt de game in de latere levels juist weer te gemakkelijk omdat je dan juist wel de besturing kent en je je character zo sterk hebt gemaakt dat het gewoon een eitje (met name de eerdere levels) wordt om je een weg te banen door de vijandige troepen.
Volgende is Iceman, met deze gozer surf je op een ijsgolf door alle levels heen. Je doet dit in de buitenlucht of door nauwe tunnels en schiet je vijanden neer met je ijsstraal. Besturing is top, alleen soms verlies je wel eens het overzicht in de tunnels. Verder zijn de tunnellevels ook vrij moeilijk, maar zeker te doen.
Ice ice baby
Als laatste hebben we Nightcrawler. Nightcrawler heeft niet zoveel leven maar oh wat een geweldige character is dit! De teleporteervaardigheid van dit baasje is echt gewoon zo gaaf uitgewerkt. Zie je een vijand dan hou je hem in je vizier, drukt op de aanvalsknop en je teleporteert naar de vijand. Je ragt hem van achter neer en zodra hij je door heeft teleporteer je weer weg om vervolgens uit het niets een nieuwe aanval te beginnen. Verder kan Nightcrawler ook van buis naar buisof van paal naar paal teleporteren waar door je echt door het level lijkt te zweven als een aap aan een boom, maar dan sneller en veel gaver. Nightcrawler is echt de leukste character om mee te spelen en ondanks de snelle actie zit de camera je nagenoeg nooit in de weg. Alleen soms, als je te snel wilt kan je er nog wel is problemen mee krijgen, gelukkig komt dit echter niet al te veel voor. Nadeel van Nightcrawler is dat zijn levels zeer dun gezaaid zijn, terwijl dit nou net de leukste is om mee los te gaan. Hakken kan je ook in andere games maar zijn abilities zie je in nagenoeg geen enkele game terug, een gemiste kans!
Upgraden voor het leven.
Elke character kan je ook nog is upgraden. Per moeilijkheidsgraad kan je namelijk zogenaamde ‘Mutations’ verdienen. Deze mutations kan je vervolgens spenderen in bijvoorbeeld `leven`, `aanval` of in `verdediging` stoppen. Je kan elke skill 5 maal upgraden, heb je er niks inzitten dan doe je haast geen schade, staat je aanval op vijf, dan is het echt slopen geblazen. Het is leuk gedaan allemaal, plus je krijgt bij een hogere moeilijkheidsgraad meer ‘pods’ dan bij easy, wat een leuke beloning is voor je harde werk. Je kan je character echt naar eigen wil opbouwen (ondanks dat je uiteindelijk toch alles wel op vijf hebt staan). Maar tegelijkertijd, nadeel is weer dat de eerdere levels, zelfs op de hoogste moeilijkheidsgraad, wel erg makkelijk worden hierdoor. Dat had beter gekund! Bijvoorbeeld door er voor te zorgen dat aan het eind van het spel niet alles op vijf staat maar juist dat je echt keuzes moest maken en uiteindelijk maar enkele skills op ultimate hebt staan in plaats van ze allemaal.
De tegenstand is verder wel groot, maar de vijanden zijn nou niet bepaald slim… Het is echt gewoon meestal kanonnenvoer. Enige moeilijke is vaak dat er veel verschillende vijanden om je heen zwermen en je ze met verschillende moves moet uitschakelen. Dat kan nog wel is een uitdaging vormen.
Graphics
De graphics zien er goed uit. Goed, sommige levels zijn wat kaal, maar tegelijkertijd zit er ook wel detail in de levels. Ook is het leuk dat je met Wolverine veel dingen door midden kan slicen. Vooral de latere levels zien er door vuureffecten etc zeker mooi uit. De characters zelf zijn verder goed gemodelleerd en suizen soepel over het scherm. Ook de vijanden zijn erg gedetailleerd en vliegen allerminst houterig over het scherm. Enige nadeel is dat er niet heel veel verschillende soorten vijanden zijn, maar dat uiteraard terzijde. Ze zullen in ieder geval allemaal in de film hebben gezeten. Zoals je al merkt zit er dus aan elke factor altijd wel een klein nadeel.
Wij houden van extra’s!
Levels zouden natuurlijk saai zijn als je niks zou kunnen verzamelen! Dat mag dus niet ontbreken. In elke level kan je dan ook 5 fragmenten genaamd Sentinel Techs vinden en 1 wapen Xfile. In sommige levels zijn ze redelijk goed verstopt, maar in baaslevels liggen ze gewoon voor het oprapen. Daar komt dit alles dus nogal geforceerd over. Heb je ze in alle levels van één character gevonden, dan speel je verschillende kostuums van het desbetreffende figuur vrij. Verder, na elk hoofdstuk krijg je ook nog is een zogenaamde Danger Room missie. Dit is een soort ‘challenge’ missie waar in je in een bepaalde tijd een half leger moet slopen of zo snel mogelijk door een level moet sjezen op je ijsgolf. Erg leuk gedaan, zo’n challenge mode, alleen mijn vraag is dan weer.. Waarom maar één level voor elke character??? Nu komen die bonussen namelijk net zo geforceerd over als de fragmenten en wapen X files die verspreid liggen over de levels.
Dit zijn echt gewoon kansen die zijn laten liggen omdat die challenge levels gewoon echt leuk zijn om te spelen. Ik had er graag meer van willen zien!
Nightcrawler in aktie
And in the end….
Het is moeilijk om deze titel te beoordelen. Ik heb me namelijk heel erg vermaakt met deze game. Ook de drie verschillende characters en hun uiteenlopende speelstijlen zorgen er voor dat de game niet gauw gaat vervelen. Alleen de leukste levels, die van Nightcrawler, liggen gewoon te ver uit elkaar, er zijn er te weinig van.
De levels van Nightcrawler, vooral de latere kunnen soms erg frustrerend zijn en er voor zorgen dat je je spelcomputer uitzet, maar nooit voor lang.. Je weet gewoon dat je het level kan halen en je gaat dan ook al gauw weer verder om het einde van het level daadwerkelijk te halen. Verder is de game nooit gaan vervelen, ik vond het allemaal erg cool gedaan en alles werkt gewoon soepel. Nadelen zijn er echter ook. De game is niet erg lang, ondanks dat er meer dan 25 levels zijn, zijn velen vrij kort en snel te doorlopen. Verder wordt de game ook gewoon te gemakkelijk op de latere niveaus doordat je jezelf zo sterk kan maken. Met name de eerdere levels, die in het begin zo lastig waren op ‘moeilijk’, zijn dan gewoon echt te gemakkelijk geworden. Begrijp me niet verkeerd, je moet wel wat game-ervaring hebben om deze game tot een goed einde te brengen, maar toch, de moeilijkheidsgraad lijkt soms een beetje uit balans te zijn. Verder is er geen multiplayer mode wat de levensduur nog verder naar beneden haalt.
Ook van de levels Nightcrawler zijn er gewoon te weinig en er is een té groot te kort aan challenges die de levensduur hadden kunnen verlengen. Nu lijken ze gewoon erin gezet ‘omdat het moet’. Het gemis geeft overigens wel aan dat de missies die er wel in zitten gewoon erg leuk zijn om te doen.
Om de review af te sluiten, ben je een fan van de serie of wil je gewoon lekker je agressie even kwijt door lekker te hakken, dan is dit een goede game, de besturing is gewoon top en hij zal niet gauw gaan vervelen. Hou je echter niet van X-men, of heb je weinig geld, dan kan je misschien beter even verder kijken. De keuze is aan jou!
Oordeel X-Men: The Official Game (PS2)
- Graphics
80 - Gameplay 80
- Originality 70
- Sound
- Replay
65 - Eindcijfer 78
10
6793 )
07-06-2006 21:14
.
27)
08-06-2006 10:59
