De afgelopen jaren zien we veel zogenaamde ‘Boomer Shooters’. Dit zijn nieuwe games die geïnspireerd zijn door de originele Doom. Harstikke leuke trend, maar persoonlijk ben ik ook een grote liefhebber van de moderne Doom-games. Er zijn absoluut niet genoeg games die Doom (2016) en Doom Eternal nabootsen! Poolse ontwikkelaar Reikon Games lijkt met Metal Eden daar verandering in te brengen.


Metal Eden is recent tijdens PlayStation’s State of Play aangekondigd, maar wij hebben alvast de eerste twee levels van de game mogen spelen. Reikon Games was hiervoor verantwoordelijk voor Ruiner, een twin-stick shooter die je vanuit een isometrisch perspectief speelt. Metal Eden is hele andere koek, want dit is een first-person shooter waar beweeglijkheid en tempo centraal staan. Doom is overigens niet de enige inspiratie, want we zien ook sprankjes van games zoals Ghostrunner en Titanfall.

In Metal Eden kruip je in de metalen huid van een ‘Hyper Unit’ androïde genaamd Aska. Ze krijgt de opdracht om naar cyberpunk-stad Möbius te infiltreren. Deze technologisch geavanceerde stad was ooit bedoeld als een nieuw paradijs voor de mensheid, maar in plaats daarvan is het in een nachtmerrie vol vijandige robots veranderd. Het is nu aan jou om alsnog de kolonie te redden en om de ware aard achter het conflict te achterhalen.

De atmosferische tussenfilmpjes zetten in ieder geval de scifi-sfeer lekker neer. In één daarvan wordt Aska bijvoorbeeld met een vleugje dramatiek in elkaar gezet. Als het daarbij was gebleven was het perfect geweest, maar helaas heeft Reikon Games ervoor gekozen om ook tijdens de missies vaak de nadruk op het narratief te leggen. Een computerstem genaamd Nexus lult constant de oren van je kop. Het is haast komisch hoe vaak hij aan het woord komt.


Nexus vertelt je natuurlijk een hoop achtergrondinformatie, maar hij ontbrandt ook zomaar in doodsaaie en nietszeggende monologen over de natuur van de mensheid en de schade die kapitalisme kan veroorzaken. Het eindeloze gebabbel ging me echt op de zenuwen werken. Ik kan alleen maar hopen dat het vooral in het begin van de game nadrukkelijk aanwezig is en in latere missies een stuk minder wordt. Metal Eden schiet zichzelf in de voet met zo’n kletskous, want dit is juist zo’n spel waarin je als speler graag in een ‘flow’ terecht wilt komen. Je wilt meegezogen worden door de intense elektronische muziek en door de snelheid van de gameplay waarin je constant in beweging bent. Die flow wordt voor mijn gevoel telkens weer door Nexus onderbroken.

Gelukkig speelt het wel lekker weg. Opvallend daarbij is dat dit spel ook een halve platformer is. Verwacht mechanieken zoals wall-runnen, de double jump, een (air-)dash en natuurlijk ook een grapple. Dit alles geeft de verder lineaire levels de benodigde speelsheid. De Doom-vergelijking zit in het feit dat je tussen het klimmen, klauteren en springen door natuurlijk ook een hoop moet knallen. Dat gebeurt vooral in Doom-achtige arena’s waarin je meerdere ‘waves’ vijanden moet verslaan. Net als in de moderne id Software-games moet je ook tijdens vuurgevechten constant blijven bewegen en tussen je wapens wisselen om effectief de hordes vijanden te vernietigen.


Uniek aan Metal Eden is het feit dat je de ‘core’ van je robot-tegenstanders eruit kunt trekken. Je kunt die vervolgens lanceren om als explosief te dienen of juist opzuigen om je mêlee-aanval eenmalig sterker te maken. Dat laatste is nodig om zeldzame gepantserde vijanden het hoofd te bieden. Zo lekker, bruut en gepolijst als Doom Eternal voelt dit spel niet, maar een directe vergelijking is dan ook een beetje oneerlijk. Als ik naar de upgrade-boom kijk speel je gedurende het spel nog een hoop vaardigheden vrij en ook je wapens krijgen bijvoorbeeld allemaal een secundaire functie. Ik kan niet na twee korte levels al oordelen hoe diep en bevredigend de gameplay van Metal Eden uiteindelijk wordt.

Al met al heb ik me prima vermaakt met dit kort stukje Metal Eden. De fijne snelle gameplay en heerlijke synth soundtrack beloven in ieder geval veel goeds. Mijn enige vrees is dat het spel misschien zijn eigen ruiten ingooit met irritante en beklemmende narratieve aspiraties die je uit het gameplay-ritme halen. Ik ben in ieder geval nog steeds wel nieuwsgierig genoeg om Metal Eden een kans te geven als het op 6 mei uitkomt voor PS5, Xbox Series X|S en pc.