Met meer dan twintig delen heeft de Need for Speed-serie een prominente plek in de game-industrie veroverd. Het kan haast niet anders dan dat je tijdens de afgelopen twee decennia wel eens in aanraking bent gekomen met één van de vele versies. Veel liefhebbers van de serie zullen stellen dat het hoogtepunt van Need for Speed bij ‘Need for Speed: Underground 2’ of ‘Need for Speed: Most Wanted’ lag, de games die in 2004 en 2005 in de schappen verschenen. Na deze klapstukken zijn er echter nog meer dan tien vervolgen uitgebracht. Het ene deel was wat beter dan het andere deel, en een aantal titels hebben zeker nog voor veel vermaak gezorgd. Toch kon de serie tijdens een identiteitscrisis de laatste jaren niet altijd leveren waarop men hoopte. Ook over Need for Speed: Rivals, het meest recente deel, waren de meningen aardig verdeeld.



Vanaf deze week mogen we aan de slag met het nieuwste deel, simpelweg genaamd ‘Need for Speed’, in elkaar gezet door Ghost (dezelfde studio achter NFS: Rivals). Er is ditmaal geen subtitel, dus zou dit een teken zijn dat Electronic Arts echt teruggaat naar de roots van de serie? Budgetgaming was aanwezig bij het launchevenement in Woerden, en kreeg de kans om de game voor asfaltartiesten een klein uurtje in te rijden.



De 22ste Need for Speed en tevens de grote reboot van de serie verlegt zijn focus na alle uitstapjes in circuitracen en politiepesten weer naar straatracen en tunen. Toch wordt er nog gevariëerd door de gameplay te verdelen over vijf verschillende scholen: Outlaw, Style, Build, Speed & Crew. Van elke gameplaystijl is er een ‘Icon’ personage in de game te vinden; een bekend iemand die zich gespecialiseerd heeft in een bepaalde straatracebranch. Zo is Akira Nakai de ‘Build Icon’ als de oprichter van Rauh-Welt Begriff, een reeks garages waar dikke custom Porsches worden gebouwd. Deze hebben over de hele wereld getunede Duitse benzineslurpers staan. Één zo’n garage staat in Europa, en laat deze nou toevallig om de hoek in het gezellige Woerden te vinden zijn. Een uitgelezen kans om daar de verfcabine te vullen met een stapel PS4-consoles, en te gamen in stijl tussen de opgefokte of nog in opbouw zijnde Porsches. Inspiratie genoeg dus om de tuningopties in de game eventjes uit te proberen.



Je mag natuurlijk niet al te veel conclusies trekken uit een speelsessie van een klein uurtje. De volledige review zal daarom ook later verschijnen. Toch zijn er tijdens het launchevenement al een aantal dingen opgevallen. Één van die dingen is dat de politie gelukkig geen terminators met wielen lijken te zijn; je wordt niet gebombardeerd met moeilijk te ontwijken speciale technieken, en het lukte ons na ongeveer twee minuten om een aantal politieauto’s van ons af te schudden. Daarnaast lijkt de politie in het geheel niet zo prominent aanwezig als in Need For Speed: Rivals; dat is wat ons betreft ook een dik pluspunt. Je kunt namelijk wel vrij rondrijden en in een achtervolging terechtkomen, maar je bent net zo vrij om te focussen op hetgeen waar alles om draait: auto’s ombouwen en driften alsof het geijzeld heeft.

Het is vanaf het begin mogelijk om te kiezen wat voor soort missies je wilt doen. Houd je niet van driften, maar ben je meer een snelheidsduivel? Prima, dan kies je ervoor om eerst alle missies te doen waarbij je zo snel mogelijk over de finishlijn moet rijden. Andere opties zijn bijvoorbeeld het eindeloos sleutelen aan je favoriete auto’s voor alle soorten races, het ontwijken van politie, of als groepje samen door bochtige wegen te driften als een soort trein gemaakt van auto’s. De wereld lijkt overigens een stuk groter waarbij de straten nog wat leeg zijn en je soms de wat minder aanwezige politieauto’s moet gaan zoeken, maar stiekem scheelt het ook weer omdat verkeersdrukte vaak enkel zorgt voor onvoorspelbare crashes en frustatie; één van ons ondervond het alsnog door tijdens een finale in de laatste bocht de bumper van een creatief geparkeerde Hot Wheels-truck te kussen.



De tuning garage werd al snel gevuld door de media en BN’ers, waaronder autocoureur Tom Coronel en voetballers Terrence Kongolo, Ruben Schaken en Kenneth Vermeer. Mensen zonder eigen wielen werden in stijl bij het station opgehaald door een Amerikaanse politieauto (inclusief trommelvliesmassage dankzij de sirene). Zodra het gezellig werd in de verfcabine, startte er een Need for Speed-toernooi met meerdere voorrondes en mooie prijzen. Één van onze Budgetgamers haalde de finale (en ontmoette de passief-agressieve Hot Wheels-truck), maar de mooiste wedstrijd was wel tussen de bekende voetballers. Hierbij barstte er een luidruchtige en felle strijd los: Ruben werd onceremonieus uit het startgebied geduwd, waardoor hij de eerste ronde niet meedeed, en het voornamelijk vechten was uiteindelijk tussen Terrence Kongolo en Ludcinio Marengo. Laatstgenoemde won en mag thuis zijn asfaltvaardigheden verder oefenen met zijn gloednieuwe PS4 en uiteraard een exemplaar van de nieuwe Need for Speed.



In totaal stonden er acht consoles opgesteld en, hoewel we dat niet zelf deden, leek het erg makkelijk om snel met z’n achten te kunnen racen. Heb je vrienden die ook van racegames houden? Dan lijkt het erop dat je wel eens erg veel lol in de party chat zou kunnen gaan krijgen tijdens het spelen van Need For Speed. Al met al lijkt het erop dat EA met dit deel weer aardig zou kunnen gaan scoren, en dan ook nog eens in het goede doel. Of dat lukt en de reboot/spirituele mengelmoes van alle voorgangers dan ook in James Bond-stijl de serie nieuw leven ingeblazen kan worden, dat lees je binnenkort!