Het is nog helemaal niet zo lang geleden dat we aan de slag mochten met de Apollo Justice-trilogie, bestaande uit remasters van deel vier, vijf en zes uit de befaamde Ace Attorney-reeks. Met de release van deze collectie was bijna de hele Ace Attorney-hoofdserie speelbaar op moderne hardware, maar twee titels bleven achter: Investigations 1 en 2. Daar komt zeer binnenkort verandering in.

Deze twee Ace Attorney Investigations-spellen hebben in ons kleine landje een bijzondere geschiedenis. Het eerste deel, dat Miles Edgeworth als ondertitel draagt, verscheen in 2010 voor de Nintendo DS. De game sloeg de Benelux echter over vanwege het hoge aantal DS-piraten, waardoor Nederlandse Ace Attorney-spelers de game uit Duitsland of Engeland moesten importeren, of voor een torenhoog bedrag van de tweedehandsmarkt moesten vissen. Het tweede deel is zelfs nooit in het Westen verschenen, dus voor velen, waaronder mijzelf, zal dit een gloednieuwe titel zijn.


Onze review laat nog even op zich wachten, maar Capcom heeft mij alvast de mogelijkheid gegeven om de eerste drie zaken van het eerste deel onder handen te nemen. Bij het opstarten van de eerste zaak valt meteen op dat dit niet zomaar weer een Ace Attorney-titel is. Phoenix Wright maakt plaats voor zijn rivaal: Miles Edgeworth, en de traditionele, redelijk statische, rechtbankgameplay maakt plaats voor een wat meer point-and-click-achtige speelervaring waarbij je meer vrijheid hebt over waar je gaat en staat. De naam van de game verraadt ook al dat deze titels veel meer gericht zijn op het onderzoeken van het plaats delict, wat leuke mogelijkheden met zich meebrengt.

De game begint gelijk goed met een moord die nota bene plaatsvindt in het kantoor van Miles Edgeworth zelf. Op de grond ligt een bebloed lichaam, een grote lijst is van de muur gevallen doordat er op geschoten is, en als je goed kijkt, zie je dat er een boek ontbreekt in de boekenkast. Genoeg aanwijzingen voor Edgeworth en zijn hulpje Detective Gumshoe om mee aan de slag te gaan. Het is een korte, simpele zaak die dient als introductie voordat we richting het vliegveld vertrekken voor de tweede zaak, die zich bijna volledig aan boord van een vliegtuig afspeelt.


En hier zie je meteen weer een groot verschil met de gewone Ace Attorney-titels. Wanneer je daar op onderzoek uitgaat, gebeurt dit vaak op kleine locaties waar niet zoveel te beleven valt naast waar je voor komt. Er staat wellicht iemand de straat te vegen, of je vindt een aanwijzing in een prullenbak, maar dat is het. Dit vliegtuig, dat overigens uit meerdere verdiepingen en kamers bestaat, zit vol met mensen om een praatje mee te maken, en Miles heeft over bijna iedere bezienswaardigheid wel wat te zeggen. Hierdoor voelt de game wat interactiever aan dan de andere Ace Attorney-titels, die veel weg hebben van traditionele visual novels. Je krijgt nog steeds hele boekwerken voorgeschoteld, maar nu dus afgewisseld met meer variatie.

Een leuke nieuwe toevoeging is het logic-systeem, waarmee Miles twee gerelateerde aanwijzingen in zijn hoofd aan elkaar kan knopen om zo weer tot een nieuwe aanwijzing te komen. Zo vind je in het vliegtuig bijvoorbeeld gemorst druivensap naast het lichaam van het slachtoffer, waaruit een aantal bandensporen voortkomen. Combineer dit met een koffer met vieze wielen die je elders ontdekt, en de connectie dat het lijk in deze koffer is vervoerd is snel gemaakt. Op deze manier kun je weer een aantal verdachten elimineren die geen toegang hadden tot de koffers, etcetera. Het is een leuk systeem dat een interessant puzzelelement met zich meebrengt, maar omdat dit logic-systeem zich in een apart menu bevindt wilde ik het nog wel eens over het hoofd zien, waardoor ik even vast kwam te zitten tot ik weer aan dit systeem dacht.



In de derde zaak, een moord én een ontvoering in een pretpark, komt een andere nieuwe toevoeging om de hoek kijken: de Little Thief. Dit is een apparaatje dat een replica maakt van een plaats delict in de vorm van een hologram, waarmee je jezelf midden in de moord kunt plaatsen om uit te vogelen hoe dit precies is gebeurd. Wanneer je nieuwe dingen ontdekt, wordt deze replica automatisch geüpdatet om de nieuwe bevindingen direct weer te geven. Op deze manier kun je bepaalde locaties veel beter onderzoeken, wat nieuwe ontdekkingen met zich meebrengt die je anders nooit had gevonden.

Het is natuurlijk nog te vroeg om een oordeel te vellen, maar na het uitspelen van de derde case van de eerste Investigations-game voelt het voor mij een beetje als een middelmatig Ace Attorney-deel. Hoewel de verschillende cases aan elkaar geknoopt worden door een overkoepelend verhaal over kunstsmokkel, voelt het allemaal wat chaotisch aan. Het feit dat je ze niet in chronologische volgorde speelt helpt daar ook niet bij. Bovendien is het schrijfwerk van beduidend mindere kwaliteit dan menig ander Ace Attorney-spel, waardoor je goed merkt dat dit verhaal niet uit de pen komt van Shu Takumi ; de geestelijke vader van de reeks en schrijver van een hoop Ace Attorney-titels. Nu is een middelmatige Ace Attorney-game nog steeds gewoon een goede game, maar ik hoop wel dat de resterende zaken en het tweede deel mij meer weten te bekoren.


Visueel heeft de game een flinke opknapbeurt gekregen. De pixelmodellen van de DS-game zijn in de digitale prullenbak verdwenen en vervangen door prachtig getekende en geanimeerde HD-figuren. Ook de zeer gedetailleerde achtergronden zijn voorzien van een flinke lik HD-verf, waardoor je veel meer ziet dan op het kleine schermpje van een Nintendo DS. De muziek is als vanouds ijzersterk, en een aantal tracks is opnieuw ingespeeld om een meer moderne sound te geven. Dat er veel aandacht en liefde in deze remaster is gestoken moge duidelijk zijn. Overigens is het spel voor de liefhebber ook gewoon te spelen met de originele graphics en soundtrack. En nu moeten jullie mij excuseren, want er wachten nog een hoop nieuwe Ace Attorney-cases op mij. Wat ik daarvan vind lees je volgende maand in onze review.