Hebben jullie wel eens een game uitgespeelt waarbij je het einde bekeek met een brok in je keel, waarbij het einde je écht ontroerde?

Ik moet eerlijk bekennen dat ik het einde van MGS3 met een traan in m'n oog heb zitten bekijken.

---

Terug van weggeweest.

Ik vond het einde van FFX heel bijzonder. best sneu allemaal en t deed me best verdriet dat k m nou eindelijk uitgespeeld had....

---

Kijk uit malloot, een kokosnoot!

Van Beyond Good & Evil's einde kreeg ik echt een brok in mijn keel, het was zó mooi. Niet dat het zo gigantisch emotioneel was, maar hoe dat hele filmpje in elkaar zat, de beelden en de muziek, het was zo perfekt. Vooral daarna kreeg ik het erg moeilijk, omdat de credits voorbij kwamen en ik erachter kwam dat het spel gewoon eindigde met een fokkin cliffhanger. Maar nog steeds vind ik dat einde mooi.

Het einde van Skies of Arcadia vond ik ook zo mooi. Na 100 uur gespeeld te hebben krijg je in het allerlaatste filmpje te zien hoe het afloopt met alle characters, en ik vond dat zo gaaf. De characters met wie ik zo lang heb gespeeld en samen mee op avontuur was gegaan hadden allemaal een happy end. Grote brok in mijn keel.

De Legend of Zelda: The Wind Waker, ook zo mooi en zeer emotioneel.

---

Lylat wars op de N64 had ook een geweldig einde, fox die herenigd wordt met de geest van zijn dode vader.
Goldensun 1 en 2 hadden ook wel leuke eindes.

---

I don't question our existence, I just question our modern needs

Lufia overduidelijk. Dat einde is echt zo zielig

Het einde van golden sun 1 vond ik nou niet echt ontroerend, misschien deel 2 dan (ben ik nog mee bezig)

Beyond good & evil had inderdaad een tof einde, Metal gear solid ook, een heerlijk einde zelfs. Max Payne had een zielig einde mede door het nummer aan het eind.

Verder geen toffe verhaal game eindes voor mij jammer genoeg.

---

“Logic will get you from A to B. Imagination will take you everywhere.” Albert Einstein