Deze recensie komt van www.Fant92.nl.


Praten is voor veel mensen een belangrijke dagelijkse bezigheid. De één houdt er meer van dan de ander, maar iedereen die het kan, doet het. Ook bij het creëren van entertainment is praten en text vandaag de dag vaak een belangrijke manier om verscheidene dingen te bereiken. Het helpt bij een verhaal vertellen, emoties overbrengen of informatie geven. Het principe van een ‘stomme videogame’ zien we zelden. Het komt wel eens voor dat het hoofdpersonage niet spreekt (bijvoorbeeld GTA 3 of Half-Life 2), maar dan wordt er alsnog spraak of tekst gebruikt door andere karakters. Ook zijn er games die gewoon geen tekst nodig hebben, zoals Tetris of Pacman. Brothers: a Tale of Two Sons is een game die een verhaal vertelt en zware emoties op weet te wekken, zonder een bestaand woord te gebruiken. En dat is knap.

Daarmee wil ik niet zeggen dat Brothers geen taal gebruikt. Het is alleen geen bestaande taal. De karakters praten een verzonnen taaltje, wat eigenlijk uit niet veel meer dan tien woorden bestaat. En toch is er geen moment in de game dat je niet weet wat er aan de gang is, of dat de emoties van de karakters niet duidelijk zijn. En dat zonder taal of high-tech gezichtsanimaties. Brothers is een minimalistische game op vele gebieden, en daar zit net zijn kracht. De enige tekst in de game bevindt zich in de menu’s en enkele tutorials, en de game laat zich besturen met vier knoppen. Laat me daarbij wel even zeggen dat Brothers een controller vereist. Als je de Xbox 360 versie speelt is dat logisch, maar de game is ook op de PC, en dan moet je dus wel beschikken over een goede twin-stick controller. Dat klinkt misschien als een rare eis voor een PC titel, maar laat me even uitleggen waarom dat niet zo is.

Brothers is namelijk een zeer uniek concept, wat de ontwikkelaar zelf omschrijft als singleplayer co-op. En dat is eigenlijk ook precies wat het is. De rechter stick op je controller bestuurt het jonge broertje, en de linker stick bestuurt zijn grote broer. Op dezelfde manier gebruik je de linker en rechter triggers voor interactie met de wereld. Dat kan van alles zijn, zowel nuttig als eigenlijk zinloos. Zo kun je dingen beklimmen en oppakken, maar ook katten knuffelen, harpen bespelen en uit putten drinken. Dat haalt niks uit, maar het geeft wel een heel fijn gevoel van een levendige wereld. Die wereld verdient sowieso lof. Zelden ben ik zo van een spelwereld gaan houden in zo’n korte tijd. De game duurt ongeveer twee uur om door te spelen, en in die tijd wordt je door een geweldige verscheidenheid aan locaties gestuurd. Je begint in vrolijke, middeleeuws aandoende, dorpjes, maar al snel ben je bergen aan het beklimmen, donkere bossen vol wolven aan het doorstruinen of prachtige half bevroren meren aan het oversteken in een roeibootje. De wereld wordt bevolkt door verscheidene interessante wezens, waaronder vriendelijke trollen, griffioenen en een fantasierijke weergave van orka’s die op schitterende wijze uit het water opspringen.



Brothers vertelt geen diepgaand verhaal vol plottwists en tientallen karakters. Wat het wel doet, is een zeer simpel verhaal op zeer krachtige wijze vertellen. Twee broers gaan op zoek naar genezend bronwater voor hun zieke vader. Dat is het, zo ongeveer. Maar de zoektocht is een prachtige, waarbij de band tussen de twee broers, hun vader en hun overleden moeder op hele mooie, subtiele wijze wordt gebracht. De game is nooit oversentimenteel, wat ook grotendeels komt door het gebrek aan begrijpbare spraak. Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe knap ik het vind wat de ontwikkelaars hiermee bereikt hebben. Het was echt heel verfrissend om een game te spelen zonder ook maar iets te hoeven lezen of verstaan, en alsnog zo’n geweldige ervaring voorgeschoteld te krijgen. Ik was meermaals zwaar geëmotioneerd, wat weinig andere videogames lukt.

Maar laten we even terugkomen op de gameplay. Die verdient namelijk zeer veel lof. Het concept van singleplayer co-op is briljant uitgewerkt, en komt bij bijna elke enkele puzzel in de game op geweldige wijze terug. Je speelt tegelijk als een klein en een groot broertje, die elk hun eigen specialiteiten hebben. De grote broer kan zijn kleine broertje bijvoorbeeld een zetje geven om op hoge gebieden te komen, waarna het kleine broertje een touw moet zoeken om naar beneden te gooien. Maar dat is nog maar het begin. Er komen geweldige complexe co-op puzzels langs die je in je eentje moet oplossen, wat een totaal andere manier van denken vereist dan welke game dan ook. Regelmatig moet je twee handelingen tegelijk uitvoeren op verschillende plekken in de wereld. Het is even wennen, maar het werkt uiteindelijk geweldig. Tijdens het rondlopen zorgde het systeem vaak nog wel voor wat verwarring. Vooral als het kleine broertje, wat dus met de rechter thumbstick bestuurd wordt, links liep, ging mijn brein totaal in de war en liet ik iedereen precies de verkeerde richting in lopen. Maar dat was meestal simpel op te lossen door het kleine broertje rechts te laten lopen, waarna het besturen van de twee broers na een tijdje redelijk automatisch verliep.

Op grafisch gebied is Brothers niet hoogstaand qua textures of models. Dat wil echter niet zeggen dat de game niet mooi is. De prachtige wereld wordt geweldig sfeervol neergezet, en elk gebied heeft een duidelijke andere uitstraling. De animaties zijn zeer sterk, en licht en schaduwspel verdienen een portie extra lof. Voor een titel van 14 euro is Brothers zeker een visueel meesterwerk. Misschien niet op de manier dat Crysis 3 een visueel meesterwerk is, maar eerder op artistiek niveau. Vooral de sectie in het donkere bos, waar je met een fakkel wolven verjaagt, is te sfeervol voor woorden. Audiotechnisch is Brothers ook zeker indrukwekkend. De soundtrack vooral is absoluut briljant, en doet je het gebrek aan spraak totaal vergeten. Het fantasietaaltje is leuk om naar te luisteren, en geluidseffecten zijn van hoog niveau.

Al met al ben je in een uur of twee door Brothers heen. De puzzels zijn ronduit geniaal, maar zelden zo moeilijk dat je langer dan een halve minuut over de oplossing moet nadenken. Maar het is ook duidelijk dat de ontwikkelaar daar niet voor ging. Brothers probeert vooral een prachtige virtuele ervaring te bieden, zonder daarvoor al te veel gameplay-offers te maken (zoals bijvoorbeeld een Dear Esther of Gone Home). En daar slaagt de game zonder twijfel in. Ik heb van elke minuut genoten, en heb eigenlijk geen enkele fout aan de game kunnen ontdekken. De enige fout zat in mijn brein, wat soms in de war raakte van het besturen van twee karakters tegelijk. Brothers is voor mij zonder twijfel één van de grootste verrassingen van 2013. Excuseer de flauwe woordgrap, maar deze game liet mij compleet sprakeloos achter.

Cijfer: 9/10

Last edited on: 22-10-2013 14:39

Last edited on: 22-10-2013 16:10

---

Hey, ik ben geen olifant

*Reactie zodat dit in de feed rechts komt*

---

Hey, ik ben geen olifant

Uhm, huh?

---

Commander Keen = awesome.

@TimD
De ontwikkelaar zelf noemt het een singleplayer co-op spel omdat je twee personages tegelijk in je eentje bestuurd, wat natuurlijk geen echte co-op is.

Dan geven ze het een rare benaming. Co-op is co-op, single player is single player.

---

Commander Keen = awesome.

Het is zeker een rare benaming en ik ben het er zelf ook niet mee eens, maar dat was even uitleg voor wat er met die zin bedoeld wordt.

Op zich vind ik dit een goede review, maar ik zou er wat plaatjes bij doen. Ik kende de game nog niet en dacht na het lezen van de review dat het te vergelijken was met Thomas Was Alone. Die game vertelt namelijk ook op een aparte, minimalistische manier een verhaal. Na het bekijken van wat filmpjes zie ik dat Brothers toch echt heel anders is. Wat plaatjes om een beter beeld te vormen zou dus geen kwaad kunnen.

Hoe dan ook, ik ben nu wel geïnteresseerd in de game, maar zie dat de game €14.39 kost voor de X360. Dat gaat mij gewoon te ver voor 2 uur vermaak.

@TimD en VaultDescendant
Co-op staat naar mijn weten voor coöperatie. Samenwerking. Dat hoeft niet altijd tussen twee spelers te zijn, maar kan ook tussen twee karakters zijn, die in dit geval beiden door 1 speler bestuurd worden. Maar graag geen flauwe discussie over één zinnetje waarvan de betekenis aardig duidelijk is als je de hele recensie hebt gelezen.

@TRV
Ik was vergeten screenshots te nemen tijdens het spelen tot aan de laatste paar minuten Op mijn blog staat er 1 plaatje tussen. Die zal ik hier ook even invoegen. De game kost inderdaad 14 euro, ook op Steam. Op zich relatief veel, maar ik betaal hetzelfde als ik hier naar de bioscoop ga en een bak popcorn en een drankje bij m'n kaartje koop. En dat vermaak duurt ook maar 2 uurtjes meestal

---

Hey, ik ben geen olifant