Remake, remaster, recollection
Zoals de naam al doet vermoeden is Another Code: Recollection een verzameling van zowel de DS- als de Wii-game. Echter zijn dit geen simpele ports of remasters. De spellen zijn namelijk volledig opnieuw opgebouwd voor de Nintendo Switch. Je zou het daarom remakes kunnen noemen, maar dat doet de games eigenlijk tekort. Hierover later meer.
Twee herinneringen
De eerste Another Code verscheen in 2005 op de Nintendo DS met de titel Another Code: Two Memories. Hoewel het spel positieve recensies kreeg van critici, wist het niet echt aan te slaan bij het grote publiek. Het verhaal volgt Ashley, die op haar dertiende een brief ontvangt van haar vermiste vader. In deze brief vraagt hij haar om hem op te zoeken op een mysterieus eiland. Ondanks de enigszins verdachte situatie, besluit Ashley de volgende dag de boot te nemen. Eenmaal aangekomen op Blood Edward Island is haar vader nergens te bekennen en gaat Ashley op onderzoek uit. Al snel wordt duidelijk dat er iets vreemds aan de hand is en wordt Ashley zelfs vergezeld door het spook van een overleden kind, terwijl ze op ontdekkingsreis gaat om het mysterie van Blood Edward Island te ontrafelen.
Bassie & Adriaan
Het vervolg, Another Code R: A Journey into Lost Memories, werd uitgebracht in 2009 voor de Wii. Het verhaal speelt zich twee jaar na het einde van Two Memories af en begint opnieuw met een geheimzinnige uitnodiging voor Ashley. Het lijkt Bassie & Adriaan wel. Deze keer vindt het avontuur plaats rondom Lake Juliet, waar Ashley al snel flashbacks krijgt naar haar moeder, die op mysterieuze wijze overleed toen ze nog een peuter was. Ik zal je verdere details besparen, omdat die deels spoilers bevatten voor het eerste deel, maar beide games weten het verhaal op een leuke manier met de puzzels te verbinden. Het zijn misschien niet de meest unieke verhalen – en bepaalde twists zie je van mijlenver aankomen – maar Another Code heeft mij, ondanks het spelen van de originele DS-game, geen moment verveeld.
Een nieuw jasje
Dit komt gedeeltelijk vanwege het feit dat beide verhalen gedeeltelijk op de schop genomen zijn, wat natuurlijk leuk is voor terugkerende spelers. Zo zijn bepaalde twists niet hetzelfde als in de originele spellen en zijn personages heel anders geschreven. Dit uit zich echter niet alleen in het verhaal, maar ook in de vele puzzels die de game te bieden heeft. De originele game was destijds een pionier in het gebruiken van de unieke features van de Nintendo DS, zoals het touchscreen en de mogelijkheid het apparaat dicht te klappen. The Legend of Zelda: Phantom Hourglass wordt vaak genoemd als dé game die unieke aspecten van de DS benutte voor gameplay-elementen die niet op andere platformen mogelijk zijn. In deze game had je bijvoorbeeld op beide schermen een landkaart en wanneer je de DS dichtklapte verspreidde inkt zich van de ene kaart naar de andere. Another Code deed iets soortgelijks en was hier zelfs eerder mee. Omdat de Nintendo Switch niet kan worden dichtgeklapt en geen bruikbaar touchscreen heeft wanneer je op de tv speelt, zijn al deze puzzels in een volledig nieuw jasje gestoken.
Houten plank
Hiervoor worden grotendeels enkel de knoppen gebruikt en zo nu en dan moet je je Switch of controller draaien om bijvoorbeeld met behulp van de ingebouwde gyroscoop een balletje door een doolhof te rollen. Een voorbeeld van hoe de puzzels verschillen tussen beide versies: een van de eerste taken op Blood Edward Island in de DS-versie is het openen van een ophaalbrug. Op de DS draai je aan een hendel op het touchscreen. In de Switch-versie ontbreekt deze brug echter, en in plaats daarvan moet je met de linker stick een houten plank over een sloot leggen. In essentie is het hetzelfde, maar de creativiteit van veel van de originele puzzels gaat wel enigszins verloren. Ergens is dit jammer, maar anderzijds houdt dit de game ook fris voor mensen die al bekend zijn met de originele games.
Op de schop
Niet alleen zijn het verhaal en de puzzels aangepast, ook de rest van de gameplay is op de schop genomen. Waar het origineel een point & click-spel was met een top-down perspectief en je het vervolg gedeeltelijk vanuit een 2D-perspectief bekeek, heeft deze nieuwe versie meer iets weg van spellen zoals Life is Strange. De camera bevindt zich nu achter Ashley, waardoor je in 3D de spelwerelden kunt verkennen. Een andere opvallende verandering is de speelduur van de games. De oorspronkelijke DS-game kon je binnen ongeveer vijf uur uitspelen, terwijl je met de Wii-game zo'n vijftien uur bezig was. Deze Switch-versie combineert beide spellen tot één uitgebreide game, en na een dikke 17 uur zag ik de credits voorbij rollen. Door het herschrijven van de verhalen en het wegsnijden van wat overtollig vet is het een veel strakkere game-ervaring geworden die op veel manieren modern aanvoelt.
Laatste benen
Ondanks de uitstekende art direction van de game, laat Recollection op grafisch gebied wat te wensen over. Vooral in het tweede deel, waar je regelmatig over lelijke grasvlaktes loopt, valt dit op. In de handheldmodus valt het nog mee, maar op een 4K-televisie zie je al snel dat de Switch echt op zijn laatste benen loopt. Bovendien ontbreekt een Nederlandse taaloptie, wat opmerkelijk is voor een first-party Nintendogame. Wellicht is deze keuze gemaakt omdat het niet echt een spel is voor de jongste gamers onder ons. Gelukkig is alles goed te begrijpen als je een beetje Engels kunt, met één uitzondering: op een gegeven moment stuit je op een puzzel waar een specifieke datum een rol speelt, echter wordt hierbij gebruik gemaakt van de Amerikaanse standaard waarbij maand, dag, jaar de gebruikelijke volgorde is. Als je dit niet weet, kun je dus vastlopen bij een puzzel waarvan je eigenlijk al het antwoord wist. Gelukkig komt dit slechts eenmalig voor, maar voor spelers die minder goed zijn in Engels zou een Nederlandse taaloptie toch handig zijn geweest.
De toekomst
We kunnen met een gerust hart stellen dat ontwikkelaar Arc System Works prima werk heeft geleverd met deze remakes van Another Code. Ondanks dat het eerste deel ouder is dan kinderen die nu hun rijbewijs mogen halen, voelt deze remake nooit echt verouderd aan. Het gebrek aan unieke functionaliteiten van de Nintendo Switch doet wat afbreuk aan de charme die de originele games hebben, maar daar kan de ontwikkelaar weinig aan doen. De Switch is nou eenmaal een heel ander apparaat. Another Code: Recollection geeft ons in ieder geval hoop dat de Hotel Dusk-spellen, eveneens van ontwikkelaar CiNG, nu ook een kans hebben om terug te keren. Misschien mag Arc System Works zelfs aan de slag met een geheel nieuw deel van Another Code. De tijd zal het leren.
Conclusie
Another Code: Recollection geeft een unieke draai aan de oorspronkelijke DS- en Wii-games van enkele jaren geleden. Met aanpassingen aan het verhaal, de puzzels en de gameplay biedt het zowel nieuwe als terugkerende spelers een frisse puzzelervaring. Helaas voelt het, door het gebrek aan unieke functionaliteiten van de Switch, toch iets minder uniek aan dan de originele spellen. Desondanks is het fijn om te zien dat Nintendo op deze manier ook wat liefde heeft voor de wat minder bekende series in hun bibliotheek.
8.8
10
586 )
18-01-2024 12:20
15)
18-01-2024 13:44
