Awaken: Astral Blade is een metroidvania met een vrouwelijk hoofdpersonage in de hoofdrol. Zij heet Tania en ze is een menselijke robot, een beetje vergelijkbaar met 2B uit Nier:Automata. Tania is gecreëerd door Dr. Herveus, die ze als haar vader ziet. Ze krijgt de opdracht om de Horace Worlds (de wereld in dit spel) te verkennen om onder andere een verdwenen onderzoeksteam op te sporen. De wereld is echter niet zo begaanbaar. Dat komt door de zogenaamde Carpus Energie. Hierdoor is de lokale flora en fauna gemuteerd en een heel stuk vijandiger geworden. Aan Tania dus de schone taak om zich hier een weg doorheen te banen. Gedurende het avontuur leert ze meer over zichzelf en over wat er nu eigenlijk allemaal is gebeurd in het verleden. Wat leidt tot een onderhoudend verhaal, maar het verhaal is niet het beste onderdeel van dit spel.
Hakken tot je een ons weegt?
Een van de betere aspecten is namelijk het vechten, waar een grote focus op ligt. Tania heeft in eerste instantie alleen de beschikking over een zwaard, waarmee ze vijanden te lijf gaat. Je kunt een snelle en een langzamere aanval uitvoeren en door deze af te wisselen maak je verschillende combo’s. Het systeem op zichzelf is niet uniek, maar het werkt prima. Tania krijgt uiteindelijk toegang tot drie verschillende wapens, die ze kan combineren tijdens het vechten. Dit levert allerlei verschillende combo’s op om je vijanden een kopje kleiner te maken.
Door deze toevoeging zal het vechten niet zo snel vervelen en dat klopt ook voor het grootste deel. Er is echter een klein minpuntje en dat is het gebrek aan aanvalspatronen bij de vijanden. Hierdoor kan het vechten op een gegeven moment wat repetitief aanvoelen. Er zijn wel verschillende vijanden, maar ze vallen grotendeels op dezelfde manier aan, onafhankelijk van hun uiterlijk. Het lijkt bijna of de ontwikkelaars dezelfde aanvalspatronen aan verschillende vijanden heeft gegeven. Hierdoor is een nieuwe vijand vaak alleen in het uiterlijk nieuw. In schril contrast hiermee staan de baasgevechten, die juist erg goed zijn. De meeste eindbazen hebben meerdere fasen, waarin ze zowel hun uiterlijk als hun aanvalspatronen veranderen. Mocht je toch teveel moeite hebben met een eindbaas en je gaat vaak dood, dan is er de optie om het ietsje makkelijker te maken voor jezelf. Je kunt er uiteraard ook voor kiezen om dit te negeren en het gewoon opnieuw te proberen.
Van al dat vechten krijg je aether, waarmee je nieuwe vaardigheden of reeds verkregen vaardigheden van Tania kunt verbeteren. Deze vaardigheden kunnen zowel actief als passief zijn. Zo ontgrendel je een manier om aanvallen te pareren en krijg je toegang tot een perfect dodge. Door die laatste blijven vijanden een paar seconden stil staan als je aanvallen op het juiste moment ontwijkt. Hierdoor heb je de tijd om extra schade te doen. Denk bij de passieve vaardigheden aan een hogere kans om een critical hit te doen of om sneller aether te verzamelen bij het doden van vijanden.
Op ontdekkingstocht
Zoals een echte metroidvania betaamt, krijg je langzaamaan steeds meer mogelijkheden om eerder onbereikbare plekken te bereiken. Zo krijg je toegang tot een dubbele sprong voor hoger gelegen locaties, is het tweede wapen een zeis waarmee je blokkades met doorns kunt verwijderen en ga zo maar verder. Op de wereldkaart (die heel erg lijkt op wereldkaarten van Metroid) kun je snel genoeg zien waar je niet verder kon. Je zult dus niet snel ergens vast komen te zitten. Zelf vind ik het fijn als er wat uitdaging zit in het verkennen van de wereld en de eventuele puzzels. Helaas is dat in Astral Blade niet echt het geval. De meeste puzzels in de wereld zijn vrij simpel. De toevoeging van wat moeilijkere platform stukken is wel tof, maar deze zijn pas later in het spel. Er zijn wel voldoende geheimen te ontdekken, met zowel voorwerpen die je sterker maken als normale verzamelobjecten. Deze voegen niet zoveel toe, maar zijn wel leuk om te verzamelen.
Op grafisch gebied is er weinig mis met Awaken: Astral Blade. De achtergronden waar je doorheen loopt zijn mooi vormgegeven, hetzelfde geldt voor de aanwezige vijanden. Het spel is in 2D, waarin je altijd van links naar rechts beweegt en soms wat interactie hebt met de spelwereld achter je. Wat opvallend goed gedaan is, is de muziek. De wat druilerige, zware, mogelijk een tikje depressieve tonen passen goed bij de wereld waarin Tania zich bevindt.
Conclusie
Uiteindelijk heb ik mij prima vermaakt met Awaken: Astral Blade en het is een prima metroidvania. De focus ligt op het gevechtssysteem. Hier is weinig op aan te merken, behalve dat de uitdaging in de normale vijanden afwezig is. De baasgevechten maken dat dan weer ruimschoots goed. Het is jammer dat de puzzels niet heel erg moeilijk zijn, maar er zijn wel voldoende geheimen te ontdekken om je even zoet te houden. Dus mocht je op zoek zijn naar een metroidvania om even tussendoor te spelen, dan is Awaken: Astral Blade mogelijk het proberen waard. Al met al is dit spel van Chinese makelij dus nog zo slecht niet en ben ik benieuwd wat de toekomst gaat brengen.
9.9
8.5
314 
4)
07-11-2024 12:01
