Essentiële drift
Door de jaren heen zijn er ontzettend veel kartgames verschenen op allerlei consoles. Van Diddy Kong Racing en het ietwat realistischere Blur tot kartracers met Shrek of Garfield in de hoofdrol. Je kunt het zo gek niet bedenken en er is vast ooit wel een kartgame van verschenen. Maar daar waar Mario Kart eigenlijk altijd naar de top racet wist Crash Team Racing in 1999 een andere niche aan te boren. De game is namelijk een stuk moeilijker dan het personeelsuitje naar de kartbaan van onze besnorde makker met z’n rode pet. Waar je in menig Mario Kart game in de laatste ronde nog makkelijk eerste kunt worden door de juiste voorwerpen te bemachtigen en deze slim te gebruiken is dat in CTR echt niet mogelijk. Je kunt nog zoveel items richting je tegenstanders werpen en afsnijroutes nemen. Wanneer je niet kunt driften word je gewoon steevast vijfde of zesde.
Driften is namelijk essentieel in Crash Team Racing en werkt dan ook heel anders dan driften in bijvoorbeeld Mario Kart. Met een druk op een van de schouderknoppen drift je in de richting waar je je analoogstick heen wijst. Vervolgens begint er in de rechter onderhoek een balkje vol te lopen, die je zo laat mogelijk moet activeren met de andere schouderknop om turbo te activeren. Dit kun je in totaal drie keer achter elkaar doen zonder de schouderknop los te laten, om je racer zo van een enorme boost te voorzien. Voor iemand die nooit Crash Team Racing gespeeld heeft maar wel bekend is met andere kartgames kan dit vrij lastig zijn om aan te wennen. Maar met de juiste inzet en wilskracht scheur je binnen de kortste keren als Crash of een van zijn kornuiten over de kartbanen.
Avontuur op Wumpa Island
Om je de kneepjes van de kart langzaam aan te leren beschikt Crash Team Racing over een zogenaamde Adventure Mode waarin je vier werelden doorscheurt vol gewone races, time trials, boss fights en meer. Tussen het racegeweld door leert oude bekende Aku Aku je allerlei mooie technieken om zo de beste racer te worden van Wumpa Island. Deze tips van Aku Aku ga je echt nodig hebben, want ook de Adventure Mode wordt al heel snel heel pittig. Je hebt de keuze tussen een Easy, Medium en Hard moeilijkheidsgraad, maar waar Easy echt heel makkelijk is, is Medium gelijk al vrij lastig. Om over Hard nog maar te zwijgen. Dat is echt enkel weggelegd voor de best getrainde snelheidsduivels. Vind je Easy te makkelijk, maar Medium te moeilijk? Dan is het ook nog mogelijk om de Adventure Mode te spelen in Classicvorm, waar het spel de moeilijkheidsgraad van het origineel uit 1999 aanneemt, die er een beetje tussenin valt.
Online nog niet zo soepel
Wij hebben het spel getest op zowel de PlayStation 4 Pro als de Nintendo Switch, en hoewel online op de PlayStation na een patch op de releasedag eigenlijk vlekkeloos werkt, werkt het tot op de dag van schrijven nog voor geen meter op de Switch. Waar normaal een lobby gevuld wordt met maximaal acht spelers heeft de Switchversie van het spel al moeite om twee of met uitzondering drie spelers op te trommelen, die vervolgens de hele race lang over de baan teleporteren en vaak halverwege afhaken. Op deze manier is het ontzettend lastig om je vijanden aan te vallen en dit haalt natuurlijk veel plezier uit de game. Gelukkig is het mogelijk om lokaal met vier spelers tegen elkaar te racen in een splitscreen modus, en met twee spelers wanneer je de game in handheld modus speelt op de Switch. Zowel online als lokaal kent het spel een aantal toffe race- en battlemodi, dus er is genoeg te doen.
Tot de rand gevuld
Nitro-Fueled is echt tot de rand toe gevuld met content. Het spel telt meer dan dertig banen, afkomstig uit de originele Crash Team Racing, maar ook uit het vervolg, Nitro Kart, een groot scala aan speelbare personages en karts en een maandelijkse Grand Prix mode waarbij iedere maand een nieuwe baan, personages en andere toffe dingen toegevoegd worden. Verder kent het spel een zogenaamde Pit Stop waarin je muntjes uit kunt geven die je verdient met het rijden van races. Vooral online tikken deze muntjes lekker aan. Het is niet mogelijk om echt geld uit te geven aan deze coins, dus alles in het spel is ook daadwerkelijk in-game vrij te spelen. Er is geen sprake van microtransacties. Hoewel de soundtrack van de game volledig opnieuw ingespeeld is, is er voor fans van het eerste uur een optie om de originele muziek af te spelen tijdens de races. Een groot deel van deze nummers is vrijwel identiek en beschikt alleen over nieuwe instrumentatie, maar toch zitten er een aantal bij die best wel veranderd zijn, dus dit is zeker een leuke toevoeging.
Flinke lik verf
Grafisch ziet Crash Team Racing: Nitro-Fueled er enorm gelikt uit. Op de PlayStation 4 Pro en Xbox One X kent het spel een 1440p resolutie en op de basisconsoles is de resolutie 1080p. Op de Switch is het allemaal net iets minder scherp, want daar draait het spel op een 720p resolutie, en 480p in handheldmodus. Hoewel de game op elk van de consoles net zoals het origineel uit 1999 slechts over een 30 FPS framerate beschikt, doet deze framerate -die vrij laag is voor een racegame- zeker geen afbreuk aan het spelplezier. Door slim gebruik van motion blur en andere technieken voelt het spel echt ontzettend snel aan en doordat er weinig tot geen framedrops plaatsvinden verlopen races altijd lekker vloeiend. Omdat de framerate redelijk laag is gehouden heeft ontwikkelaar Beenox ook meer details kunnen verwerken in de grafische pracht van de verschillende banen. Deze banen, die af en toe qua level design een beetje ouderwets aanvoelen, wat niet zo gek is aangezien we over 20 jaar oude banen racen, zien er met deze flinke lik Nitro-Fueled verf prachtig uit, en op momenten zelfs mooier dan banen van de besnorde concurrent.
Niet echt een partygame
Al met al heeft Crash Team Racing: Nitro-Fueled zeker bestaansrecht naast de oude vertrouwde kartkampioen van Nintendo. Door meer in te spelen op skill-based races en minder op geluk worden goede spelers echt beloond. Alleen betekent dit ook dat Nitro-Fueled minder geschikt is om bijvoorbeeld op feestjes te spelen met mensen die niet bekend zijn met het spel. Voor een budgetprijs krijg je met CTR echt een gigantische lading content over je heen waar je tientallen uren zoet mee bent, die de rest van het jaar ook nog eens gratis uitgebreid gaat worden. Als fan van kartracers val je je hier dus echt geen buil aan.
Conclusie
Crash Team Racing: Nitro-Fueled is een racer met een hoge learning curve, maar daar tegenover staan fantastisch speelplezier en grootse beloningen. De framerate is helaas wat lager dan gehoopt, maar dit doet gelukkig absoluut geen afbreuk aan het spel. Het is een oude klassieker in een nieuw jasje, die wat ons betreft enorm geslaagd is. Kom maar op met die Grand Prix!
Deze review is geschreven door Gert Jan Naber.
Oordeel Crash Team Racing Nitro-Fueled (PS4)
- Graphics 80
- Gameplay 90
- Originality 70
- Sound 80
- Replay 90
- Eindcijfer 82