Jammer genoeg kunnen we daar heel kort over zijn: nee. Hoewel de spellen in de basis nog altijd even sterk zijn als vroeger heeft deze moderne remaster meer kapotgemaakt dan verbeterd. Het schrijven van deze review bleek dan ook een hele kluif, want iedere keer wanneer wij onze notities klaar hadden kwam er weer een nieuwe patch uit waarna we dus weer op onderzoek uit moesten gaan in de games om te kijken of ons commentaar op de spellen nog wel accuraat was.
Eigenlijk zegt dat wel genoeg over de staat van de games. Je zou denken dat een gerenommeerde ontwikkelaar als Rockstar, die altijd zo gefocust is op de kleinste details in hun spellen, wel zou leren van 2020’s catastrofale lancering van CD Projekt Reds Cyberpunk 2077, maar niets blijkt minder waar. Voor deze remasters heeft Rockstar de hulp ingeschakeld van Grove Street Games; een ontwikkelaar die zo’n tien jaar geleden verantwoordelijk was voor de mobiele versies van deze zelfde GTA-trilogie. Echter is er zoveel mis met deze remasters dat het budget van deze remasters niet veel meer kan zijn dan waar je ten tijde van de originele trilogie in de pauze een gevulde koek en een flesje oranje Extran van kocht, want die groene was altijd zo zuur.
Om te beginnen bij de performance. Wij hebben het grootste gedeelte van de tijd met de PlayStation 5-versie doorgebracht en van San Andreas hebben we ook de Xbox Series X-versie onder handen genomen. Houd in je achterhoofd dat dit apparaten zijn die meer dan 1650 keer krachtiger zijn dan de PlayStation 2, waar deze spellen destijds op uitgebracht zijn, en deze trilogie dus makkelijk zouden moeten kunnen draaien.
Toen wij voor het eerst Vice City opstartten, crashte het spel direct al na het introductiefilmpje en in de kleine twintig uur die het ons kostte om Vice City uit te spelen is dit nog veel vaker gebeurd. Daarnaast is de framerate van deze trilogie regelmatig om te huilen. De spellen horen namelijk 60 frames per seconde te weergeven, maar dit is zo wisselvallig dat je vaker naar een framerate tussen de 30 en 45 zit te kijken dan daadwerkelijk 60 frames per seconde. Dit heeft ook impact op de invoer van de knoppen en laat de spellen af en toe ontzettend langzaam aanvoelen. Een manier om de framerate vast te zetten op 30 frames per seconde is helaas niet inbegrepen. Hoewel de patches al veel bugs hebben verholpen, wordt de performance er nog niet veel beter op.
Zo knalden we bijvoorbeeld regelmatig op onzichtbare auto’s die niet op tijd ingeladen werden. De laadschermen in de spelwereld van vroeger zijn gelukkig wel verleden tijd, maar de verschillende eilanden worden nog wel ingeladen op dezelfde punten waardoor je soms hele gebouwen recht voor je neus de grond uit ziet schieten. De audio valt regelmatig weg na het aannemen van een missie. Soms start een missie helemaal niet na het introductiefilmpje en moet je je laatste savegame laden om verder te kunnen spelen. Daarnaast zit de regen, die overigens wat verbeterd is in de laatste patch, vastgeplakt aan de camera waardoor een regenbui al snel desoriënterend aanvoelt en ook weer nieuwe problemen met zich meebrengt. Normaal gesproken voelt de vloer bijvoorbeeld gladder aan in een regenbui waardoor de auto’s wat meer over de wegen glijden, maar in deze ‘definitieve’ editie gebeurt dit ook in parkeergarages en andere overdekte locaties. Hoewel een deel van de bugs en glitches ook al aanwezig waren in de originele games van twintig jaar geleden en dat ergens wel een bepaalde charme met zich meebrengt is het absurd en onacceptabel dat deze zogenaamd definitieve versies nog veel meer problemen met zich meebrengen.
Ontwikkelaar Grove Street Games heeft gebruik gemaakt van een AI upscaling-techniek waarmee ze simpel gezegd het gros van de texturen en andere assets scherper hebben laten maken door een robot. Hoewel dit voor veel dingen een prima techniek is, werkt het totaal niet wanneer je dit doet met tekst. Met als gevolg dat menig reclamebord, namen van winkels en posters in de omgeving geplaagd worden door spelfouten. Een deel hiervan is op moment van schrijven inmiddels handmatig gefixt in de meest recente patch (1.03), maar je stuit tijdens het spelen nog regelmatig op een ‘jurbpol’ (jackpot) of ‘avaiable’. Ook het lichtsysteem is onder handen genomen. Waar dit (vooral in San Andreas) in direct zonlicht alle objecten en personages erg donker maakt, ziet het er ‘s avonds allemaal erg gelikt uit. Vooral de neonlichten van Washington Beach die in Vice City reflecteren op je auto zien er schitterend uit.
De meeste aandacht lijkt gegaan te zijn naar GTA: San Andreas; het meest moderne deel uit de trilogie. Zo zijn bepaalde objecten vervangen met soortgelijke objecten uit GTA V en hoewel dit vaak goed uitpakt is ook hier weer genoeg mis. Zo kon je in de originele San Andreas bijvoorbeeld twee auto’s kwijt in de garage naast je huis, maar doordat er nu een hoop rommel in de garage is geplaatst om het geheel wat realistischer te laten ogen kun je wanneer er twee auto’s in de garage staan niet meer bij de autodeur, wat de hele garage onbruikbaar maakt. Ook zijn sommige gebruikte objecten totaal misplaatst in de 90s setting van San Andreas, zoals een moderne frisdrankautomaat met onrealistisch hoge prijzen en een fles wijn uit 2010.
Gelukkig is niet alles zo slecht als het lijkt. Zoals eerdergenoemd zijn de spellen in de basis nog precies hetzelfde als vroeger. En hoewel de games ontzettend gedateerd zijn, wat vooral blijkt uit de houterige controls en het verouderde missiedesign, zullen fans van de originele spellen hier alsnog erg veel plezier uit kunnen halen. De missies zitten er allemaal in, op een handvol ontbrekende nummers na is de muziek op de radio nog exact hetzelfde en GTA III kent zelfs een extra radiostation, Rise FM, die voorheen enkel in de PS2-versie van het spel te beluisteren was. Ook zijn de spellen voorzien van een wat moderner knoppenschema dat lijkt op dat van GTA V, een aantal toegankelijkheidsopties, een wapenwiel waarmee je makkelijk van wapen kunt wisselen en de missies in San Andreas kennen nu de toevoeging van checkpoints. Dit is erg fijn, vooral met al die crashes, maar het is bizar dat Vice City en III hier geen gebruik van maken. Wanneer daar iets misgaat, zij het door het spel of door een eigen fout, mag je dus weer helemaal opnieuw beginnen. En door de toch wel verouderde gameplay en logica van de spelwereld levert dit vaak meer frustratie op dan plezier.
Grafisch ziet de trilogie er precies zo uit zoals je denkt dat de games er vroeger uitzagen. Verwacht geen moderne 4K-koppen waarop je de poriën kunt tellen, maar personages zijn nu wat gedetailleerdere varianten van de bekende gestileerde personages van de originele spellen, het gras is niet langer een platte groene laag, bomen en bosjes zien er haarscherp uit en op de current-gen consoles wordt gebruik gemaakt van een dynamisch wolkensysteem. Dit alles maakt van deze zogenaamde definitieve editie van de trilogie zeker de meest moderne versie van de spellen, maar dingen zoals ontbrekende mist (minimaal geïmplementeerd in patch 1.03) en het originele, warmere kleurenpalet van San Andreas op de PS2 zorgen er voor dat dit niet de beste versies zijn van de spellen.
Ben je opgegroeid met de GTA-games en kon je net als ons niet wachten om voor het eerst in jaren weer eens aan de slag te gaan met deze legendarische titels? Dan biedt deze definitieve editie van de trilogie ondanks alle gebreken genoeg om een paar avonden plezier mee te hebben. Nieuwkomers zullen in dit pakket echter vooral drie hele brakke spellen in een onacceptabele staat aantreffen die zo nooit het daglicht hadden mogen zien. Rockstar heeft inmiddels beloofd de spellen onder handen te nemen en ze te verbeteren totdat ze zich kunnen meten met de kwaliteit van hun moderne spellen. Of dit ook echt zo gaat zijn en wanneer de spellen dan eindelijk ‘af’ zijn durven we je niet te zeggen. In de huidige staat is deze trilogie echter voor veel spelers een flinke middelvinger naar de fanbase. Laten we hopen dat Rockstar leert van z’n fouten.
Conclusie
Waar deze Grand Theft Auto-trilogie door de jaren heen een legendarische status heeft vergaard weet Rockstar daar met deze zogenaamde definitieve editie jammer genoeg in één keer een eind aan te maken. De spellen zitten enorm slordig in elkaar en lijken achter de schermen met ducttape aan elkaar te hangen. De vele crashes, bugs en glitches maken de games op momenten bijna onspeelbaar. Iemand die écht heel veel zin heeft om zijn of haar jeugd te herleven met deze klassiekers vindt hier met een flinke roze bril genoeg om van te houden, maar iedere andere speler kan deze trilogie voorlopig beter links laten liggen totdat Rockstar er flink wat patches overheen gegooid heeft.
7.7
5.6
9.9
1619 
7)
04-12-2021 20:48
