Guardians of the Galaxy is een verhalende third-person actiegame waarin je in de huid kruipt van Peter Quill, beter bekend als Star-Lord: de frontman van de Guardians. Samen met kornuiten Drax, Gamora, Rocket en natuurlijk Groot trek je het universum in in de Milano op zoek naar avontuur. Hoewel de gemiddelde filmliefhebber deze personages waarschijnlijk wel zal kennen van de gelijknamige Marvelfilms uit 2014 en 2017, zijn het in de game geen kopieën van de figuren uit de films. Net als bij de vele verschillende stripreeksen zijn deze Guardians uniek en dus niet gekoppeld aan eerder verschenen films of boeken. Dat gezegd hebbende zijn het in de essentie natuurlijk nog wel dezelfde personages, dus de bekende karaktertrekjes zoals Groot die alleen maar “I am Groot” zegt en Drax die het concept van humor niet begrijpt zijn uiteraard van de partij.
Wie zijn de Guardians?
In dit universum van Guardians of the Galaxy is het team nog niet zo lang bij elkaar, maar bekende slechterik Thanos is al wel verslagen. Met een grote interstellaire oorlog nog vers in het geheugen trekken de Guardians er op uit om geld te verdienen met brokstukken uit de Quarantine Zone: een gebied waar al het afval van de oorlog opgeslagen ligt. Bij het verlaten van deze zone waar toegang verboden is voor onbevoegden wordt de Milano onderschept door de agenten van Nova Corps. Peter en kornuiten krijgen een boete die ze niet kunnen betalen en zo blijft de inmiddels rollende sneeuwbal der armoedigheid alsmaar groeien.
Tijdens het avontuur dat ons een kleine 19 uur kostte om uit te spelen kom je verschillende bekende en onbekende gezichten tegen. Wie dit zijn houden we geheim, maar voor zowel fans van de comics als van de films is Guardians of the Galaxy een feest van herkenning. Om het af te maken wordt je reis vrijwel non-stop voorzien van commentaar door de rest van de Guardians. Toen we dit tijdens de E3 hoorden in de trailer dachten we dat dit vrij snel vervelend zou worden, want ze houden echt nooit hun monden, maar dit valt gelukkig enorm mee. Wij hebben tijdens onze sessie met het spel op wat kleine, generieke dingen na nauwelijks twee keer dezelfde tekst gehoord.
Geroast worden
Alles wat je doet wordt wel commentaar op geleverd. Of je nou de koelkast sluit of een zijpad in gaat om scrap te zoeken om je skills mee te upgraden, de Guardians staan klaar om je te roasten. Wat ze zeggen is ook vaak van toepassing op de omgeving waar je op dat moment bent. Daarnaast worden er geen doekjes gewonden om het feit dat je een game aan het spelen bent. Zo komt er bijvoorbeeld een opmerking voorbij over waarom de soms belachelijke hoeveelheid vijanden allemaal op elkaar lijken en wie de tijd heeft genomen om al hun uniformen te maken.
Bij dit soort grappen is het natuurlijk van groot belang dat de delivery goed in elkaar steekt. Gelukkig bestaat de cast van Guardians of the Galaxy uit een getalenteerde groep stemacteurs die dit geloofwaardig weten te doen. Ook qua achtergrondmuziek zit het wel snor, al is deze score zelden memorabel. Gelukkig wordt de originele muziek ondersteund door een ijzersterke rits aan 80s hits die regelmatig terugkeren in de game. De combat van Guardians of the Galaxy zit niet zo sterk in elkaar als gehoopt, maar vijanden tot gatenkaas schieten met Wham! Of A-ha in de achtergrond maakt veel goed.
Toegankelijke gameplay
Hoewel Guardians tijdens het onderzoeken van de planeten wel iets wegheeft van Uncharted of de moderne Tomb Raider-games, kun je het qua combat het beste vergelijken met een soort mix tussen Mass Effect en Final Fantasy VII Remake. Ook kun je af en toe keuzes maken die het verloop van het verhaal redelijk kunnen beïnvloeden. Echter kom je altijd bij hetzelfde einde uit.
Als speler bestuur je dus enkel Star-Lord met zijn twee pistolen, maar met een druk op de knop kun je aanvallen uit laten voeren door je kameraden. Eerst lijkt dit vrij simpel, maar naarmate je meer aanvallen vrijspeelt kun je echt hele toffe combo’s uit de controller schudden. Zo kun je wandelende boom Groot bijvoorbeeld commanderen om vijanden vast te zetten met zijn takken waarna je Drax erop loslaat om stagger damage toe te brengen en het vervolgens af te maken met een sterke aanval van Gamora. Hoewel dit systeem spelenderwijs leuker wordt, blijven de gevechten toch wel het zwakste punt van Guardians of the Galaxy en dat is jammer. Gelukkig kent het spel een hoop toegankelijkheidsopties om de game zo makkelijk of moeilijk te maken als je zelf wilt. De makers raden aan om de moeilijkheidsgraad op ‘Normal’ te zetten, wat wij ook gedaan hebben voor deze review. Vind je echter dat de gevechten te langzaam verlopen of ga je te vaak dood, dan kun je de schade die zowel jij als je vijanden toebrengen onafhankelijk van elkaar vergroten of verkleinen.
Interplanetaire pracht en praal
Wat gelukkig niet tegenvalt is het grafische aspect van de game. Wauw, wat ziet Guardians of the Galaxy er zowel qua graphics als art direction enorm goed uit! Bijna ieder hoofdstuk speelt zich wel op een andere planeet of ruimtestation af en deze variëren enorm qua uiterlijk. Op de ene planeet vliegt de bliksem je om de oren terwijl je je op een andere planeet ineens in een grote met neon belichte stad bevindt. Er is een planeet waar ze gelei hebben in plaats van water en vijanden dus ook grote geleiblokken zijn en even later banjer je door de sneeuw van een bevroren planeet op zoek naar een teken van leven. Aan fantasie is er geen gebrek bij Eidos-Montréal.
Wij hebben het spel gespeeld op een PlayStation 5 waarop je kunt kiezen uit een Performance- en een Fidelitymodus. In de Performancemodus wordt het spel weergeven met 60 frames per seconde en een resolutie van 1080p. Echter is deze framerate lang niet altijd even stabiel en is de grafische pracht die je inlevert voor deze framerate vrij groot, dus wij raden ondanks de hogere framerate aan om het spel op de Fidelitymodus te spelen waarin het spel 30 stabiele frames per seconde weergeeft in een dynamische 4K-resolutie. Op de last-gen consoles en de Xbox Series S is het spel te spelen in 30 frames per seconde en op de PC kun je alles natuurlijk naar hartelust instellen om het grafisch zo mooi of lelijk te maken als je hardware toelaat. Wel is het spel bij ons een keer gecrasht en ging er een paar keer na een gevecht een deur niet open waardoor we een checkpoint moesten herladen. Dit gebeurde allebei nadat wij de Day 1-patch geïnstalleerd hadden. Hopelijk valt hier nog wat aan te patchen, want de performance van het spel laat dus in ieder geval op de consoles nog wel wat te wensen over.
Geen Avengers
Mensen die verwacht hadden dat uitgever Square-Enix met Guardians of the Galaxy een soort herhalingsrecept van het geflopte Marvel’s Avengers van vorig jaar in handen had kunnen vanavond met een gerust hart gaan slapen. Niets is gelukkig minder waar. Hoewel de combat nog wel eens te wensen overlaat is de rest van de game zo sterk dat het makkelijk is om daar doorheen te prikken. Het op momenten verrassend emotionele verhaal van Guardians of the Galaxy zit zeker op het niveau van bijvoorbeeld Marvel’s Spider-Man uit 2017 en doet niet onder voor de gemiddelde MCU-film. Fans van Marvel of specifiek de Guardians kunnen ook dan gerust een halve Budgy toevoegen aan onderstaand cijfer. Spelers die hier weinig mee hebben en op zoek zijn naar een game met ijzersterke gameplay kunnen echter beter elders kijken.
Conclusie
Marvel’s Guardians of the Galaxy zal voor velen misschien wel dé verrassing van het jaar zijn. De cast is grappig en interessant, de verschillende omgevingen zien er schitterend uit en het verhaal blijft verrassen. Helaas is de combat niet zo sterk als het had kunnen zijn, maar dat mag de pret niet drukken. Voor fans van Marvel comics en/of films is dit absoluut verplichte kost.