Een sterk begin
Mafia III speelt zich af in het jaar 1968, Lincoln Clay is een aardige spierbonk die net terug is gekeerd van de oorlog in Vietnam. Omdat zijn oom hem heeft grootgebracht, verblijft hij tijdelijk bij hem. Ik zal niet te veel verklappen, maar het begin is erg sterk, 2K Games neemt echt de tijd om je kennis te laten maken met de nieuwe held.
Al voelen de missies vrij standaard aan – een kluis kraken hebben we tenslotte wel vaker gedaan – zorgt de manier van verhaalvertelling voor een originele insteek. Tijdens de daad krijg je namelijk flashbacks te zien van wat eraan vooraf ging, tegelijkertijd zie je in documentairevorm interviews in het hier en nu, met overlevenden en familieleden. Zo wordt al snel duidelijk waarom je doet wat je doet. Het voelt een beetje alsof je een documentaire kijkt a la ‘The Making of the Mob’. Een aanrader overigens voor alle maffiafans.
Een vermakelijk doch monotoon midden
Na de eerste sterke fase, is het vervolgens je doel om heel New Bordeaux over te nemen. De stad is verdeeld in districten en in elk district moet je een x aantal schade aan elk territorium toebrengen om zo de hogere pief naar buiten te lokken. Schade kun je bijvoorbeeld maken door een aantal luitenanten om te brengen of door handelswaren te vernietigen die je op specifieke locaties kunt vinden. Het is leuker dan het klinkt. Elke luitenant zit namelijk op een ander type locatie, of het nu een warenhuis is, of een verlaten rangeerterrein, elke locatie biedt als het ware een andere puzzel om zo efficiënt mogelijk een luitenant om te leggen.
De AI van de tegenstander is over het algemeen niet heel sterk. Zo kun je bijvoorbeeld fluiten en komt er altijd één iemand naar je toe. Zelfs al kan een ander zien dat je hem vermoordt, loopt diegene niet naar je toe en dat voelt wat vreemd aan. Aan de andere kant voorkomt het wel veel frustratie in de gameplay, als eenmaal de hel losbreekt is het namelijk lastig om nog stealth-achtig door een gebied heen te trekken. En vooral in de latere gebieden is stealth je grootste vriend.
Als de vlam eenmaal in de pan is, dan spelen de shootouts lekker weg, alleen in de kleine ruimtes kan het soms frustrerend zijn. Opeens werkt dekking zoeken niet altijd even goed, werkt de camera niet mee en wil het passeren van een deuropening ook niet altijd snel genoeg lukken, doordat je bijvoorbeeld ergens achter blijft haken. Zo kan je door de gameplaymechaniek soms doodgaan en dat is nooit fijn.
Heb je een districtbaas succesvol uitgeroeid, dan kun je een van je onderbazen selecteren om het district over te nemen. Afhankelijk van hoeveel districten je aan elke onderbaas toewijdt, speel je bonussen vrij zoals het altijd ongezien kunnen inbreken in auto’s of het verkrijgen van een extra levensbalkje. Hierdoor is het van belang dat je goed bekijkt wie je wat geeft. Sowieso zullen je keuzes invloed hebben aan de onderhandelingstafel, aan het einde kan jaloezie een rol spelen wanneer bepaalde onderbazen meer districten hebben verkregen dan anderen.
Mafia III: Landjepik
Het nadeel is wel dat al gauw het verhaal naar de achtergrond lijkt te verdwijnen. Je krijgt een hoofddoel en daar werk je de rest van het spel eigenlijk naar toe, zonder dat er enige verhaalwendingen lijken te verschijnen.
Naarmate jouw imperium steeds verder uitgebreid wordt, merk je ook dat het landjepik-principe tot aan het einde van de game wordt herhaald. Het is duidelijk dat het sandboxprincipe in de serie de overhand heeft genomen en daarmee helaas ook de enigszins eentonige missiestructuur: praat met je informant, verkrijg de locaties van de luitenanten en smokkelwaar en ga er op af. Wel moet ik zeggen dat ik, ondanks het grote gemis van een spannende verhaalstructuur, plezier bleef houden in het overnemen van de districten. De besturing werkt lekker genoeg om je te blijven vermaken.
Grafisch gezien vallen er geen mussen van het dak
Grafisch gezien is Mafia III verder geen pareltje, de klassieke wagens zien er mooi uit, maar de stad is vrij monotoon en grauw. Daarnaast kan vooral de overbelichting tijdens de zonsop- en ondergang nogal hevig zijn en willen schaduwen nog wel eens verdwijnen en verschijnen op een vreemde manier. Ook pop-up is de game niet vreemd waarbij opeens verlichting, een rivier of een simpele klok net even te laat in lijken te laden. Het is allemaal niet lelijk, maar het weet de kwaliteit van bijvoorbeeld Grand Theft Auto niet te benaderen.
Wat wel fantastisch is, is de hoeveelheid aan muziekklassiekers die je gaat tegenkomen. Van The Rolling Stones tot aan Jimi Hendrix, je zult heel wat platen mee kunnen zingen tijdens het cruisen door de stad.
Tot slot heb ik wel nog één laatste kritiekpunt en dat is toch de keuze van Lincoln Clay. Je bouwt met hem een heel Maffia-imperium op, maar Lincoln zelf heeft nog nooit eerder te maken gehad met de Maffia. Het is hierdoor logisch dat hij de ervaring van zijn onderbazen gebruikt en hen de districten laat leiden, maar het voelt aan de andere kant wat onrealistisch dat na één simpele gunst, deze veteranen Lincoln tot aan het einde volgen. Ik vraag me dan ook af of Lincoln Clay de juiste keuze is geweest als hoofdpersonage.
Waar voor je geld?
Waar Mafia III ijzersterk begint, eindigt het met een vrij standaard verhaal. Bovendien zorgt de monotoonheid van de missies niet voor een memorabele ervaring. Dat neemt niet weg dat ik daadwerkelijk plezier heb gehad in het spelen van Mafia III, het is een lekkere sandboxwereld om in rond te rijden en te schieten, elke schietpartij zorgt weer voor een andere puzzel. Daarnaast is de tracklist ijzersterk en zul je je dan ook zeker vermaken tijdens een virtuele autorit. Bij Mafia II was het grootste kritiekpunt dat de auto alleen diende om van A naar B te rijden, dat is in Mafia III zeker niet het geval. Er valt genoeg te beleven, alleen moet je ertegen kunnen dat de actie vermakelijker is dan het verhaal. Dat zal voor velen lastig zijn omdat dit juist de dragende factor is geweest van Mafia in het verleden. Mafia III spreekt dus deels een andere doelgroep aan, maar dat neemt niet weg dat je er genoeg plezier aan kunt beleven.
Deze review is geschreven door Yorn Soeteman.
Oordeel Mafia III (PS4)
- Graphics
75 - Gameplay 80
- Originality
60 - Sound
90 - Replay 80
- Eindcijfer 77
967 )
19-10-2016 22:18
3)
19-10-2016 23:34
