De One Piece-games zijn meestal spellen in het Musou-genre. Denk hierbij aan Dynasty Warriors, Hyrule Warriors of Dragon Quest Heroes. One Piece: Burning Blood is echter een heuse fightinggame. Eentje uit de stal van Spike Chunsoft, die eerder de Japanse vechter J-Stars Victory ontwikkeld heeft.
Drie tegen drie
Burning Blood is geen gewone fightinggame. In plaats van één op één speel je gevechten waar je het met maximaal drie mannetjes tegen je tegenstander opneemt. Tijdens het vechten kun je wanneer je maar wilt wisselen, wat voor hele toffe combo’s kan zorgen. Het spel heeft standaard zo’n twintig personages om mee te vechten en deze selectie is uit te breiden via DLC, dus er is genoeg variatie te vinden om de game lang leuk te houden. Ook kent het spel maar liefst 65 supportpersonages waarvan je te allen tijde de hulp in kunt schakelen.
Gomu Gomu No!
In One Piece vechten de personages met de krachten van de zogenaamde Devil Fruit. Zo heeft hoofdpersonage Monkey D. Luffy als kind gesnoept van de Gomu Gomu-vrucht waardoor zijn lichaam nu van rubber is en hij wanneer hij maar wil z’n armen en benen uit kan rekken zoals die gekke speelgoedpoppen uit de jaren negentig. Deze krachten zorgen voor spectaculaire gevechten zoals je die nog nooit eerder hebt gezien in een fightinggame. Helaas zorgt dit er wel voor dat de balans vrij snel in de prullenbak wordt gegooid. Zo heeft Luffy een aanval waarmee hij in één keer naar de overkant van het speelveld kan springen, maar andere personages beschikken niet over deze kracht, waardoor ze een stuk minder mobiel zijn. Dit komt voort uit de manga en anime, waarin ieder personage over bijzondere krachten beschikt, ook daar is het vrijwel altijd Luffy en z’n crew die aan de overwinning staan. Die ongebalanceerde personages mogen dan wel authentiek overkomen, in gamevorm heeft het zo zijn nadelen.
Bekende gezichten
Gelukkig zit het spel wel bomvol met die knotsgekke personages. Bijna elk personage met een veelzeggende rol in de serie is speelbaar in Burning Blood – ofwel als vechter, ofwel als supportpersonage – zelfs kijkers die na zo’n tweehonderd afleveringen al af zijn gehaakt zullen allerlei bekende gezichten tegenkomen. Wel moet er gezegd worden dat niet elk personage even origineel uit de verf komt, vaak lijken ze qua moveset best wel op elkaar. Wat ook nog weleens voor frustratie wil zorgen, is het feit dat er een handjevol personages aan de doping lijkt te zitten. Daardoor heb je tijdens de singleplayer ineens ontzettend veel moeite met een gevecht, terwijl je de reeks gevechten ervoor met twee vingers in je piratenneus hebt gewonnen. Of je nu kijkt naar de verschillen in personages of de moeilijkheidsgraad, balans lijkt zeker niet de hoogste prioriteit te zijn geweest voor de ontwikkelaar.
Makkelijk te leren
One Piece: Burning Blood is verrassend makkelijk om in te komen. Iemand die niet zo goed is in vechtspellen is al gauw geneigd om te buttonbashen, maar de controls in Burning Blood zijn zo simpel dat dit niet eens nodig is. Combo’s druk je uit je controller met behulp van de bumpers en je ultra-aanval zit verborgen onder de rechter stick. Dit maakt de game echter niet makkelijk, helemaal met eerdergenoemde wisselende moeilijkheidsgraad die nog wel eens roet in het eten wil gooien.
Grootse arena’s
De speelvelden in Burning Blood zijn gigantisch en dit is vaak een probleem. Zo kunnen aanvallen de tegenstander helemaal naar de andere kant van het veld blazen, waarna jij erachteraan moet rennen. Dit haalt ontzettend het tempo uit het gevecht en dat is erg jammer. Wel ziet elke arena er prachtig uit. De verschillende levels zijn versierd met schepen, prachtige gebouwen en kleine piraatjes die je vanaf de zijkant toe staan te juichen.
Marineford
Burning Blood volgt het verhaal van een van de serie’s meest geliefde verhalen, namelijk de ‘Marineford Arc’. Deze verhaallijn van 33 afleveringen wordt verteld door middel van in-game cutscenes en screenshots uit de anime. Het spel neemt echter niet de tijd om te vertellen wat er vóór de Marineford Arc allemaal is gebeurd, zelfs niet in een superkorte samenvatting. Dus iemand die One Piece niet of nauwelijks kent zal vrij weinig snappen van wat er aan de hand is. Overigens worden de gewone verhaalmissies afgewisseld met optionele zijmissies die over het algemeen een stuk lastiger zijn dan het hoofdverhaal. In totaal ben je een kleine vijf uur zoet met de singleplayer van Burning Blood, waarna je los kan gaan met de online multiplayermodus.
Online lag
Mocht het niet zo zijn dat One Piece: Burning Blood online een drama is. De lag in de online multiplayer is zo erg dat de game meerdere malen per potje secondenlang bevriest. Wij hebben niet kunnen ontdekken waar dit door komt, wellicht word je gematcht met spelers uit Japan of iets anders geks. Hoe dan ook is het erg opmerkelijk dat andere games prima werken op onze PS4 met bekabelde internetverbinding en Burning Blood op twee verschillende dagen dramatisch presteert. Gelukkig is de game ook gewoon tegen een vriend op de bank te spelen, dus plug een tweede controller in je console en rammen maar!
Grafische pracht
Grafisch ziet Burning Blood er prachtig uit. De game kent een toffe cell-shaded stijl. Toch is er, ondanks de getekende look van de graphics, een duidelijk verschil te zien tussen de 3D-graphics van het spel en de 2D-graphics van de anime en manga. Dit is logisch, aangezien de tekenfilm met de hand geanimeerd wordt en de game niet, maar verwacht dus niet dat je midden in de anime terecht komt wanneer je het schijfje in je console drukt.
Originele acteurs
Al met al is One Piece: Burning Blood een ontzettend toffe game geworden voor fans van de serie. Een leuke bijkomstigheid is dat alle stemacteurs rechtstreeks uit de Japanse versie van de serie gelopen zijn, wat zorgt voor herkenning en authenticiteit. Echter is het spel voor de One Piece-leek een beetje een dertien in een dozijn vechter. Ook is het spel enkel met een Japans audiospoor te spelen. Iets wat voor de echte fan heel tof is, maar voor een nieuwkomer nog best verwarrend of vervelend kan zijn.
Conclusie
Ben je bekend met One Piece, grijp dan deze kans om je door een van de serie’s meest geliefde verhaallijnen heen te knokken. Als je echter zin hebt in een sterke fightinggame en je niet bekend bent met onze piratenvrienden, dan zijn er betere opties op de markt. Een flink gedeelte van de gevechten ben je namelijk bezig om in de buurt van je tegenstander te komen, maar het grootste probleem is toch wel de ongebalanceerde gameplay. Het ene moment is de game vrij pittig, het andere moment kan je met de simpele controls al buttonbashend de singleplayer doorkomen, waardoor de game weer snel verveelt. Het is te hopen dat ontwikkelaar Spike Chunsoft met wat meer ervaring een nog veel toffere sequel neer kan zetten!
Deze review is geschreven door Gert Jan Naber.
Oordeel One Piece: Burning Blood (PS4)
- Graphics
80 - Gameplay
60 - Originality 60
- Sound 75
- Replay 65
- Eindcijfer 65
1015 
1)
30-06-2016 07:23
)