Net even anders
Net als velen anderen kocht ik vorig jaar een SNES-mini. De NES-mini had ik gemist en herhaling van dit scenario wilde ik koste wat kost voorkomen. In september was ik dan ook zo blij als een kind toen mijn mini-console werd bezorgd en ik games als The Legend of Zelda, Mega Man X en Super Metroid kon herbeleven. Deze games hebben stuk voor stuk hun stempel achtergelaten op de manier waarop wij vandaag de dag games spelen en beleven. Toch merkte ik na ruim een week dat de games mij niet meer aanspraken zoals ze dat vroeger deden. Het apparaatje is nu meer een mooi aandenken en wordt hooguit eens aan geslingerd wanneer er vrienden over de vloer komen. Begrijp me niet verkeerd, de games hebben allemaal nog hun kenmerkende charmes, maar niets is meer zoals ik het mezelf kan herinneren.
Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor de SEGA Megadrive Classics. Ook hier gaat het om een verzameling van vijftig topgames uit de jaren negentig. Games als Sonic the Hedgehog, Gunstar Heroes, Streets of Rage 2 en Golden Axe staan allemaal op hetzelfde schijfje. Aan de andere kant is het opmerkelijk dat een aantal andere titels toch schitteren door afwezigheid. Titels als Sonic The Hedgehog 3, Super Hang-on en Outrun zijn niet te spelen, terwijl dit eerder wel het geval was. Het is namelijk niet voor het eerst dat SEGA een collectie oude games op de markt brengt. Zo verscheen er op de PlayStation 3, Xbox 360, PlayStation Portable en PlayStation 2 ook al een dergelijke SEGA Collection.
Hedendaagse invloeden
Dit betekent echter niet dat het simpel knip-en-plakwerk betreft. Deze collectie is namelijk voorzien van een aantal leuke extra’s die de MegaDrive ons logischerwijs niet kon bieden. Het tussentijds opslaan, terugspoelen en het kunnen wisselen van games zonder van de bank af te komen is ideaal. Het is tevens voor het eerst dat je niet je favoriete game(s) van start tot eind hoeft te spelen. Door simpelweg vooruit te spoelen sla je gemakkelijk delen over tot een bepaalde baas, maar neemt wel direct de moeilijkheidsgraad van sommige games weg.
Ook aan retroliefhebbers die bepaalde games tot in de puntjes beheersen is gedacht. Met diverse extra uitdagingen en een mirror mode kan je jouw favoriete SEGA-games extra uitdagend maken. Versla bijvoorbeeld een baas met een minimale levensbalk, waardoor iedere fout fataal is, of doorloop een level binnen een bepaalde tijdslimiet. De mirror mode daarentegen doet precies wat het zegt: het spiegelt de complete besturing, waardoor sommige games compleet anders aanvoelen en spelen. Ook zijn er enkele online functionaliteiten toegevoegd. Hierdoor zijn bepaalde klassiekers online te spelen, kan je het tegen vriend en vijand opnemen in de leaderboards en zijn er trophies/achievements te behalen.
Dit alles wordt gepresenteerd in een jaren negentig kinderkamer. Een oude CRT-televisie springt direct in het oog met daaronder de SEGA Mega Drive aangesloten. Op de achtergrond hangen posters, slingert speelgoed en staat een houten kast met een mooie collectie aan SEGA-klassiekers, keurig op alfabetische volgorde geordend. Vanuit dit menu is het mogelijk om games te selecteren, aanpassingen te maken aan de besturing of het beeldscherm, extra uitdagingen te bekijken en de online verdiensten van vrienden in te zien. Ondanks dat ik als kind geen televisie op mijn kamer had, doet mij dit toch terugdenken aan het 16-bit-tijdperk.
Leuk voor even
Gezien de historie van SEGA-collecties kon een uitgave op de PlayStation 4 en Xbox One niet uitblijven. Aan de ene kant is het goed dat deze klassiekers nu ook speelbaar zijn op de (nog) huidige generatie consoles en is het aantal nieuwe functies, zoals tussentijds opslaan, vooruit- en terugspoelen en de mirror mode een aangename toevoeging. Anderzijds is het maar de vraag hoe lang het herspelen van oude games leuk blijft, want net als bij de SNES-mini zijn de oude herinneringen nog altijd het meeste waard.
Deze review is geschreven door Daniël.
Oordeel SEGA Mega Drive Classics (PS4)
- Graphics 65
- Gameplay 65
- Originality 65
- Sound 65
- Replay 65
- Eindcijfer 65