Dit schattige demoontje wilde graag vriendjes worden. Waren ze allemaal maar zo makkelijk.

Het overhalen van demonen is een leuke twist op het welbekende genre. Ook het samenvoegen (fusen) van demonen hebben we nog niet zoveel gezien buiten de SMT- en Persona-reeksen. Het is altijd weer leuk om te zien wat voor gedrocht er nu weer uit een fusie komt rollen. En hier komt ook één van de belangrijkste verbeteringen van deze remaster om de hoek kijken: je mag zelf een aantal vaardigheden kiezen die bij de fusie worden overgedragen naar de nieuwe demoon. Joepie!

Willekeur

Dat laatste is een grote zegen in een game die bol staat van de willekeur. Demonen fuseren? Oh er ging iets fout, ze zijn gereduceerd tot een smeulend hoopje troep. Een half uur rondgelopen en twee meter van het savepoint? Oh, je wordt van achter aangevallen door vijf demonen. YOU DIED! Je demon gaat een niveau omhoog? Wat leuk, de belangrijkste vaardigheid evolueert…in iets compleet nutteloos!!! SMT3 haalt z’n schouders erover op en walst nog eens hard over je heen.

Dit heeft ook wel te maken met de moeilijkheidsgraad. Hoe vervelend die willekeur ook is; deze game moet je gewoon op hard spelen. Anders ben je de turn-based gevechten snel zat. Oh nee…checks notes…het Press-Turn Battle System. Dat is in principe hetzelfde, alleen krijg je een extra actie wanneer je een zwakte van de vijand exploiteert. Een leuke toevoeging, maar ik zou er daardoor niet gelijk een heel andere naam aan hangen. Het zorgt er wel voor, samen met de hogere moeilijkheidsgraad, dat gevechten spannend blijven. Al zijn het er soms wel écht te veel. Het blijft toch een game van bijna 20 jaar geleden.

Van de wereldkaart zou je ook niet per se afleiden dat je een PS4-game speelt.

Remaster of HD-versie?

En hier komt dan toch de remastervraag bovendrijven. Het is maar al te gemakkelijk om ergens de term Remaster aan te hangen. In het geval van SMT3 hadden ze het bij HD mogen laten (en zelfs dat klopt niet overal). Laten we eerst benoemen wat SMT3 wél goed doet. De stemmen die zijn opgenomen voor deze versie klinken top. Hoewel ik Japans minder goed kan beoordelen, klinkt het mij prima in de oren en de Engelse voice track vind ik sowieso heel erg goed. Personages en interieurs zien er meestal mooi scherp uit. Verder, zoals eerder benoemd, kun je kiezen welke skills je meeneemt bij fuseren en is er een auto-battle optie voor gemakkelijke gevechten, waarbij de animaties een stuk sneller zijn gemaakt.

Dat was het eigenlijk wel…Door de scherpte van de omgevingen zie je ook meteen hoe simpel alles eruitziet. Dat geldt vooral voor de kerkers die voornamelijk uit lange gangen bestaan en copy-paste winkelcentra die voor steden/nederzettingen doorgaan. De modellen van personages en demonen hadden best onder handen genomen mogen worden, zoals bij Nier:Replicant. Ook de camera en manier van bewegen voelen stijf en stram aan. De camera besturen met de L1- en R1-knoppen werkt hierdoor zelfs beter dan met de analoge stick.

Verder hebben de FMV’s een lage resolutie, in 4:3-ratio én opgenomen met in-game beelden van de originele versie, waardoor deze er superblokkerig uitzien. Ook een deel van de geluidseffecten en muziek klinken voor geen meter. Jammer, want vooral die muziek is juist erg cool en zorgt voor veel sfeer. Wel fijn als het dan ook lekker klinkt. En voor de puristen: we zitten nog steeds op 30 beelden per seconden (deze zijn gelinkt aan de animaties), terwijl 60 natuurlijk makkelijk haalbaar is op de huidige hardware.

SMT3 kent genoeg sfeervolle locaties gedurende het 40-50 uur durende avontuur.

Wat is het waard?

Als je SMT3 vergelijkt met andere remasters, zoals Nier, FFXII of Dark Souls, dan blijft SMT3 hopeloos achter. Kijk vervolgens naar de prijs en ik zie een groot bezwaar tegen SMT3. Een adviesprijs van €50,- (én extra euro’s vragen voor DLC) kun je gewoon niet maken als je het tegenover andere games zet.

Hoe beoordeel je een dergelijke game? Is SMT3 een van de betere JRPG’s die je kan spelen met een interessant, volwassen verhaal? Jazeker! Van bekende elementen maakt deze game een origineel en meeslepend geheel. Tegelijk vind ik dat je niet zomaar ergens Remaster achter mag knallen om het voor de volle mep te verkopen. Uiteindelijk zijn wij toch Budgetgamers. Vandaar mijn relatief lage score. Was dit €20,- geweest met DLC? Dan had je er een Budgie bij op mogen tellen. En als SMT3 de volwaardige remasterbehandeling had gehad die het verdient, dan was de score nóg hoger uitgevallen. (Helaas) weer eentje voor de budgetbak dus.

 

Deze review is geschreven door Chris van Breda.