Mengelmoes
Zonder geld te spenderen aan PR, kwam deze titel nogal onverwachts uit de hoek. Op de website las ik terug dat eerdere delen uit de Special Forces-reeks voornamelijk populair zijn in Zuid-Korea als toernooi games. Van enige populariteit van deze game in onze regio heb ik nooit wat vernomen, ook al was de GBA-game van Special Forces een leuke Metal Slug-kloon.
SFTX lijkt dus een poging te zijn om voet aan de grond te krijgen in Europa. Voor een klein bedrag kun je deze titel (250MB) al binnenhalen. Je krijgt dan een mengelmoes van bekende games op je harddisk. Er is gekozen voor een derdepersoon perspectief en een sortiment van cel shaded-graphics. Deze look oogt trouwens leuk op plaatjes, maar in beweging schiet de game tekort. Het derdepersoons aanzicht zorgt ervoor dat het gebruiken van cover een belangrijk element wordt. Zoals in dergelijke games betaamt, begin je op level 1 en verdien je bij iedere level nieuwe attributen om je spelfiguur vorm te geven. Wat als eerste opvalt aan SFTX is dat deze attributen verdeeld zijn over twee klassen: uiterlijk en gameplay. Je ontvangt soms een nieuwe skin voor je karakter, andere keren ontvang je een nieuw wapen. Voor een game die zich enkel op online richt zijn alle mogelijkheden echter vrij beperkt. De tien primaire wapens en vijf secundaire wapens lijken redelijk te zijn, maar aangezien vooral de primaire wapens voor mij amper van elkaar te onderscheiden waren, gebruikte ik op level 20 nog steeds één van de basiswapens.
Duplodoos
Behalve het hergebruiken van verschillende elementen van andere games, heeft SFTXtwee leuke nieuwe features. Om teamplay te bevorderen is er een teambonus aanwezig. Blijf je bij een teamgenoot in de buurt, dan zal er een scoreverdubbelaar of zelfs verdriedubbelaar in werking treden. Zo scoor je beduidend meer punten dan in je eentje. Verder kent het spel geen vaste levels. In principe speel je iedere keer een eigen samengestelde level. Voor een potje begint, krijg je een overzicht van de level en kan iedere speler zijn favoriete kaart samenstellen. De kaart bestaat namelijk uit drie delen, waar je op ieder deel een stem kan uitbrengen. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor een pakhuis, haven of bouwterrein. Aan de hand van de stemmen wordt de omgeving vervolgens opgebouwd, wat meestal verrassend goed uitpakt.
Bugs
Het samenstellen van de levels en de mogelijkheid deze met twaalf man te betreden, eist wel wat van de capaciteit van de game. Het inladen van een level gaat met horten en stoten, maar dat is het ergste nog niet. Doordat de game veel capaciteit kwijt is aan de levels, blijven andere gameplay-onderselen soms achter. Het gebeurde meermaals dat ik buiten de level werd gespawnd. Dat was best eens leuk, maar zonder mogelijkheid tot zelfdoding liep mijn team er behoorlijk verloren bij. Andere keren lijken kogels maar amper aan te komen bij de tegenstander. Net zoals in bijvoorbeeld Borderlands wordt de schade die je berokkend namelijk getoond. Ik zag echter vaker dan mij lief was mensen hele magazijnen leegschieten zonder dat deze schade werd geteld. Voorzichtige conclusie van mijn kant is dat spelers in de verschillende delen van de map niet honderd procent in dezelfde consistente omgeving zaten. Lastig, maar nog niet zo frustrerend als een ander ondervonden probleem. In één week tijd werd ik tweemaal opnieuw naar level 1 gereset (na het onderbreken van een potje, meen ik). Iedereen die wel eens een online game heeft gespeeld, weet wat dat voor je moraal betekent. Opnieuw beginnen kost dan heel wat moeite.
Waar voor je geld?
SFTX kent alle modi die je van een online shooter mag verwachten. Van deathmatch tot een soort Call of Duty’s Headquarters, van King of the Hill tot Capture the Flag:het zit er allemaal in. Dit zit echter in iedere online game deze dagen en het ontbreekt SFTX simpelweg aan spelmodi om zich van de stevige concurrentie te onderscheiden. De beperkte opties om de gameplay daadwerkelijk aan te passen zijn een volgend heikel punt. Dat je ook nog eens geconfronteerd wordt met bugs hier en daar is de spreekwoordelijke druppel om na een paar uur het spel definitief aan de kant te schuiven. Zonder leuke doelen blijft enkel het behalen van achievements (200G) over. Andere redenen om te blijven stijgen in level ontbreken uiteindelijk. Na de zoveelste rare bug had ik de neiging het spel uit het raam te gooien. Onverstandig, want deze zit uiteraard op de harddisk geïnstalleerd.
Conclusie
Zombie Games geeft aan dat het gratis DLC in de loop van de tijd zal aanbieden om het spel vers en leuk te houden. Voor nu zouden zij zich moeten richten op een stabiele game. Als ze dit voor elkaar krijgen en de game inderdaad voorzien van meer opties (meer wapens graag) en “levelbouwstenen”, dan zie ik dit spel nog wel aanslaan als clan shooter. Daar durf ik mijn hand echter niet voor in het vuur steken en ik beoordeel dit spel in zijn huidige staat en niet op basis van potentie. Een krappe onvoldoende is het logische gevolg vanwege de vele frustratiemomenten die de game rijk is. De vraag is echter of Zombie Games nog tijd gaat steken in SFTX in plaats van hun aankomende “sleeperhit” Daylight.
Oordeel Special Forces: Team X (Xbox360)
- Graphics
65 - Gameplay
50 - Originality 50
- Sound
70 - Replay 60
- Eindcijfer 55
6070 )
21-02-2013 21:41
3)
21-02-2013 23:42
