De release van Days Gone op de PlayStation 4 is inmiddels alweer zes jaren geleden. Nu is er de Remastered versie van het spel wat nieuwe modi introduceert en het spel grafisch wat kleine updates geeft. Weet het spel nog steeds indruk te maken of heeft de tijd de motor van Deacon St. John inmiddels ingehaald? Dat lees je hier in de review.


In Days Gone neem je rol van Deacon St. John op je, een zogenaamde Drifter die met zijn goede vriend Boozer als huurling klusjes uitvoert voor verschillende kampen. Zijn vrouw is twee jaren geleden gestorven in de nasleep van een virusuitbraak, waardoor de wereld nog steeds bevolkt is met zogenaamde Freakers. Naast deze zombieachtige wezens kom je ook geregeld in aanvaring met normale mensen die slechte bedoelingen hebben. Van cultleden tot Marauders, Rippers en militairen van een organisatie genaamd NERO. Maar ook wilde dieren zoals wolven en zelfs gemuteerde beren zul je bij het verkennen van de wereld geregeld tegenkomen.

Genoeg activiteiten om te doen
Over meerdere hoofdstukken zul je grote uitgestrekte gebieden, die volgepropt zijn met verschillende activiteiten, moeten verkennen. Omdat je voor verschillende facties missies uit kunt voeren om een band met ze op te bouwen, en zo toegang te krijgen tot betere upgrades, zul je veel verschillende dingen kunnen doen. Zo zijn er grote groepen van Freakers op afgelegen locaties te vinden die bijna over elkaar heen vallen om je aan te vallen. In zulke situaties kan het behoorlijk chaotisch worden, aangezien ze je vaak van meerdere kanten tegelijk proberen te belagen.


Gelukkig heb je als Deacon genoeg verschillende opties om je vijanden uit te schakelen. Dit doe je met diverse soorten wapens die uiteenlopen van shotguns, jachtgeweren en machinegeweren tot pijpbommen, molotovcocktails en een kruisboog aan toe. Naast dergelijke gevechten zul je ook vijandelijke kampen moeten schoonvegen, zijn er vele honderden collectibles te verzamelen – die bijdragen aan je inzichten in wat er de afgelopen twee jaren met de wereld is gebeurd – en kun je natuurlijk ook aan de slag als bountyhunter door verschillende vijanden op te sporen en af te leveren bij een kamp. Hier krijg je af en toe de keuze uit de verschillende facties en waar je bijvoorbeeld zo’n doelwit wilt afleveren of waar je gevonden goederen wilt laten bezorgen. Je keuzes komen in zulke gevallen gewoon neer op het drukken op een knop voor een specifiek kamp, maar de beloningen kunnen variëren van kortingen op de wapenselectie van het ene dorp tot unieke onderdelen voor je motor.

Het rondracen door de wereld voelt goed aan en wanneer je dan een keer onderuitgaat tijdens het verhaal is het vaak omdat je een sprong niet goed hebt ingeschat of omdat je motor niet de juiste upgrades heeft. De gevechten voelen daarnaast ook vrij strak aan en zowel de hand-to-hand combat als de vuurgevechten doen precies wat ze moeten doen.


Niet bijster indrukwekkend op het grafische vlak
De grote open wereld van de staat van Oregon is best mooi vormgegeven. De wereld ziet er grotendeels druilerig en troosteloos uit door de grijzige vormgeving. Deze Remastered-versie van Days Gone is vooral verbeterd op het vlak van toegenomen draw distance, waardoor je veel minder vaak dingen op de weg voor je ingeladen ziet worden, betere reflecties van water en meer begroeiing in de omgeving. Toch is het totale grafische plaatje minimaal veranderd ten opzichte van de PS4-versie van zes jaren geleden. Dus helaas is deze Remastered-editie op de PS5 vrijwel net zo buggy als de oorspronkelijke release op de PS4. Grafische glitches waarbij je bijvoorbeeld tijdens onweersbuien en bliksemflitsen plotseling in een volledig zwarte wereld zit en Deacon zijn haar wit oplicht, is daar een goed voorbeeld van. Of dat ik tijdens een Challenge missie zomaar door de map heen viel en dit bij het herstarten van de missie bleef doorgaan. En alleen een totale reset van de game weer orde in de chaos wist te scheppen. Het zijn dingen die je snel op kunt lossen, maar van een licht opgepoetste versie van een zes jaar oude game zou je naar mijn mening meer mogen verwachten.

Nieuwe content is goed voor tien extra uren gameplay
Naast de terugkerende Challenge missies, waarbij je een score moet neerzetten door bepaalde taken uit te voeren en medailles kunt winnen voor betere upgrades en patches, is er de volledig nieuwe Horde Assault modus. In deze modus zul je verschillende golven van vijanden moeten doden om punten te scoren. Heb je alle vijanden van een golf verslagen dan krijg je een hele korte tijdsperiode om je tegenstanders te looten, eventueel nieuwe wapens te kopen met je verdiende punten en je klaar te maken voor de volgende golf. Met het scoren van punten verdien je ook experience, wat je om de zoveel tijd nieuwe modifiers doet vrijspelen. Deze kunnen je eindscore per run zowel positief als negatief beïnvloeden. Zo kun je bijvoorbeeld ervoor kiezen om oneindig veel ammo voor je wapens te krijgen, maar er wordt dan wel veertig procent van je eindscore afgetrokken. Je kunt er echter ook voor kiezen om je slagwapens minder krachtig te maken om dan juist een positieve impact op je score te krijgen. Zo kun je een beetje een balans proberen te vinden tussen de modifiers om alsnog een prima score neer te zetten.


Wanneer je Days Gone al digitaal op de PS4 had, kun je voor tien euro upgraden naar deze Remastered-editie. Het spel is naar mijn mening nog steeds leuk om te doorlopen en de gameplay zit prima in elkaar. De nieuwe Horde Assault modus is daarnaast de aanschafprijs al waard. Het neemt alleen niet weg dat een nieuwkomer mogelijk snel tot de conclusie zal komen dat de gameplayloop van Days Gone al na een paar uren spelen in herhaling valt. Heb je de eerste drie uren gespeeld? Dan weet je wat je de rest van het avontuur kunt verwachten. En het is jammer dat deze Remastered-editie op het grafische vlak vrij minimale verbeteringen aanbrengt.

Conclusie
Days Gone Remastered is voor een nieuwe speler niet heel erg indrukwekkend om te zien. De wereld is weliswaar vrij groot en bevat genoeg dingen om te verkennen, maar het neemt niet weg dat je na een uurtje spelen wel weet wat je de rest van de dertig uren van het verhaal zult gaan doen. De nieuwe Horde Assault modus is zeker een leuke toevoeging en de Challenges zijn zoals vanouds uitdagend genoeg om je een paar uren zoet mee te houden. Toch is deze Remastered-versie van een zes jaar oude game allesbehalve indrukwekkend. Wanneer je de beide versies naast elkaar zet zijn de grafische verschillen namelijk vrij minimaal. Ik vind het persoonlijk ook jammer dat de game wat ongepolijst overkomt door de bugs en glitches die ik heb ervaren. Bend Studio had een perfect visitekaartje kunnen afleveren en de hoop op een vervolg weer nieuw leven kunnen inblazen. Helaas is het vooral op het technische vlak waar de game wat steken laat vallen. Een gemiste kans.