Ontwikkelaar Toys For Bob heeft het paarse draakje sinds die tijd geadopteerd en een hele reeks Skylanders games gefabriceerd. Alhoewel het eerste deel daarvan nog netjes ‘Spyro’s Adventure’ heette, was het niet bepaald Spyro’s gameserie. Het ging vaak meer om het verzamelen van alle Skylanders dan om de populariteit van Spyro, die in latere delen niet eens op het hoesje stond. Lange tijd zag het er voor echte Spyrofans een beetje somber uit …
Volgepropt schijfje
Maar na het eruit knallen van zes deeltjes Skylanders, raakte Toys For Bob vorig jaar opeens nostalgisch. De Crash Bandicoot N. Sane Trilogy werd aangekondigd en het is dan ook niet zo vreemd dat Spyro dit jaar dezelfde extreme makeover krijgt. Alle drie de games krijgen een enorme facelift en worden allemaal op een schijfje gepropt, zodat nieuwe en nostalgische gamers eens die legendarische Spyro games kunnen spelen zonder een stoffige PS1 van zolder te halen.
Althans, het is wel jammer dat de trilogie niet in zijn geheel op een schijfje staat. Wij hebben een digitale kopie gekregen, dus we hebben het niet kunnen controleren, maar het lijkt erop dat de meeste fysieke schijfjes eerst een flinke download moeten binnenhalen voordat je alle levels kunt spelen. Vandaag de dag is die ‘day one patch’ eerder gewoonte dan een uitzondering … Toch is het vreemd als dat zelfs bij een remake van een klassieke game gebeurt. Voor de nostalgische verzamelaars onder ons, is het toch een beetje zuur dat zo’n schijfje over een jaar of twintig maar gedeeltelijk werkt zonder internet.
Sappige Graphics
Desalniettemin merk je dat Toys For Bob heel veel liefde in deze remakes gestopt heeft. Als je de intro van de originele game en deze remake naast elkaar legt, is de grafische oppoetsbeurt zo intens en uitgebreid, dat je zou zweren dat Insomniac Games in de archieven is gedoken.
Alle originele ontwerpen, grapjes en werelden zijn nog intact, maar met ontzettend veel detail en prachtige animaties. Zo zie je opnieuw Gnasty Gnorc reageren op een interview met een draak, waarin hij voor schut wordt gezet. In de remake zit hij echter niet in een vage onduidelijke wereld, maar in een volledig ingerichte Gnorc cave, volgepropt met de nodige Gnorcdetails.
Wederom moet Spyro alle draken redden, die getransformeerd zijn in een soort jade-beelden. Wanneer je ze redt, word je beloond met een korte animatie, en daarbij is elke draak uniek in zijn ontwerp en behoorlijk gedetailleerd in zijn animatie. De oude games lijken uit de steentijd te komen als je weer terugblikt naar de originele graphics en designs. Het enige minpuntje aan de graphics, is dat de frame rate niet altijd supersoepel is, maar voor de laagdrempelige gameplay is het niet echt een probleem.
Ouderwetse Collectathon
De games zijn in de kern vrijwel hetzelfde gebleven. Het is een lekker ouderwetse ‘collectathon’, zo’n platformer game waarbij je voortdurend juweeltjes, schatkistjes, eieren en weet ik veel wat mag oprapen door alle levels. Tegenwoordig zie je dit soort gameplay niet meer zoveel terug, behalve in een retro game als Yooka-Laylee. Terwijl die game niet door iedereen de hemel in werd geprezen met zijn ouderwetse fratsen, speelt Spyro nog best lekker weg. Je merkt hier en daar wel dat het een ouder soort game design is. De speelwerelden zijn wat klein, de gameplay best laagdrempelig en het verhaal is nog simpeler dan de gemiddelde kindershow.
Toch maakt dat op de een of andere manier niet uit. Dit soort games moeten het namelijk niet zo hebben van uitdaging, verhaal of epische werelden. Juist van variatie in de gameplay en speelse personages. De drie Spyro games zitten dan ook vol met vijanden op ski’s, dansende totempalen, penguins met zwembanden en trollen in vliegtuigjes.
Ook is het best wel tof om weer te zien hoe een libelle dat rondom Spyro vliegt eigenlijk je health meter is. Zijn kleur bepaalt hoeveel je nog geraakt kan worden en mocht 'ie een beetje dof worden, dan kan je hem wat vlinders voeren. Diezelfde libelle gaat ook zwaaien naar de camera als je even zit te niksen op de bank en dat zijn van die onnodige details die zo’n game toch een hoop charme geven. Als je dan een moderne game opstart en je naar een levensmeter zit te staren, voelt dat toch als een gemis.
Laagdrempelig kan ook lekker zijn
Alhoewel deze games vrij simpel zijn, zorgt alle variatie en charme ervoor dat het absoluut geen straf is om te spelen. Terwijl bijvoorbeeld een LEGO game op een gegeven moment ook wel z’n charme kwijtraakt vanwege al die simpele gameplay, kom je met Spyro voortdurend compleet nieuwe en verrassende werelden tegen. Soms zijn het simpele dingen zoals een ijswereld, een vlieglevel of een upgrade waardoor je onderwater mag zwemmen. In de tweede game zie je ook wat vaker dat een level een miniverhaaltje heeft, waardoor je niet blind fonkelende steentjes verzamelt, maar je nog een soort doel hebt. Maar voor je het weet ben je een paarse draak, op een skateboard, die bevelen krijgt van een Cheetah om achter een zooi dino’s aan te sjezen. Als je dat niets vindt, dan moet je misschien maar stoppen met lezen en een grauwe survival game gaan spelen of zoiets. Ben je er nog? Kan je best leven met een laagdrempelige game af en toe? Dan kan ik zeggen dat Spyro ondanks zijn leeftijd nog best mee kan.
Het is best opvallend dat deze verzameling op twee puntjes wat slordig is. Naast het feit dat je een deel moet downloaden, is er geen ondertiteling tijdens cutscenes. Aan de rest van de games is echter behoorlijk veel aandacht besteedt. Je kunt de games volledig in het Engels of Nederlands spelen, en ja, dat geldt ook voor alle stemmetjes. De soundtrack kan je zowel in een vernieuwde als een nostalgische variant afspelen. Bovendien zijn er nog wat opties zoals een minimap, voor degenen die snel de weg kwijtraken. Je merkt dat er qua presentatie en toegankelijkheid best is nagedacht. Als er nou een nieuwe uitgave zou komen met alle content op het schijfje en ondertiteling, dan zou de presentatie helemaal perfect zijn.
Zeker met die gave graphics, de vreemde lekkere en ouderwetse gameplay en het feit dat je alle games in een ruk kunt uitspelen, is Spyro echt wel een aanrader. De adviesprijs ligt daarnaast redelijk laag, waardoor je niet lang hoeft te wachten op een mooie aanbieding. Het zit wel snor met de hoeveelheid speeluurtjes die je krijgt voor dat geld.
Vroeger vond ik draken, games en skateboarden zo’n beetje de coolste dingen die er waren. Spyro is zo’n game die vandaag de dag een beetje achterhaald is, maar ook een type gameplay biedt die je nergens meer kunt vinden. Dit soort platformers zijn vrijwel uitgestorven en dat is best zonde. Gelukkig hebben we dankzij remakes als deze nog een kans om het met moderne techniek een nieuw leven in te blazen. En als je een tienjarige versie van mij deze remake zou voorschotelen, zou ik echt dolblij zijn geweest. Wat mij betreft mag Toys For Bob best in deze nostalgische bui blijven hangen en een nieuwerwetse Spyro game maken hierna.
Deze review is geschreven door Martijn Hamerling.
Oordeel Spyro: Reignited Trilogy (PS4)
- Graphics
100 - Gameplay
85 - Originality 80
- Sound 80
- Replay 70
- Eindcijfer 83
776 )
28-11-2018 01:27
2)
28-11-2018 08:07
