Bij het starten van Theatrhythm Final Bar Line, vanaf nu Final Bar Line genoemd in deze recensie, krijg je de optie om een van de drie verschillende modi te starten, te weten: Series Quests, Music Stage of Multi Battle. Mocht je op zoek zijn naar een verhaalmodus dan kom je bedrogen uit; deze is er namelijk niet. Final Bar Line bevat geen verhaal, maar heeft dat ook niet nodig. In plaats van het verhaal is er de Series Quests. In deze modus staan alle Final Fantasy-delen netjes naast elkaar. Alle delen zijn beschikbaar van Final Fantasy I tot Final Fantasy XV en daarbij ook de verschillende spin-offs, denk bijvoorbeeld aan Dissidia Final Fantasy. Je kunt ze niet allemaal gelijk spelen, je hebt namelijk een sleutel nodig om toegang te krijgen tot de nummers. Je krijgt in het begin een sleutel om één van de titels te openen en te kunnen spelen. Als je toegang hebt gekregen speel je de muziek in een soort van quest line, als je het deel kent dan zul je bepaalde momenten wel herkennen. Hier is dan vaak de muziek gekoppeld aan bijvoorbeeld een eindbaas. Nieuwe sleutels krijg je door te spelen, waarmee je dan weer een ander deel kunt beginnen.
In Series Quests probeert Square Enix een ritmespel te kruisen met lichte RPG-elementen net zoals bij de vorige Theatrhythm. Bij het ontgrendelen van een nieuw deel krijg je namelijk bekende personages uit dat spel om een team mee te vormen. Ik begon Final Bar Line met Final Fantasy XV en kreeg dus gelijk Noctis en zijn vrienden om te gebruiken. Tijdens het spelen van een nummer vechten de leden van je team tegen de monsters die verschijnen op het scherm. Ze doen het beter als jij alle noten goed weet te raken; bij te veel missers ga je af en heb je verloren. Als je het einde haalt dan krijgen alle teamleden vaardigheidspunten waardoor ze in level stijgen en nieuwe vaardigheden en aanvallen krijgen (natuurlijk zijn deze allemaal bekend uit Final Fantasy). Bij de selectie van een nummer staat vaak waar de vijanden bijvoorbeeld resistent tegen zijn, waardoor je hierop je team en de aanvallen van je team aan kunt passen. Nu denk je, waarom zou ik mij hiermee bezighouden, ik wil gewoon het ritmespelletje spelen! Dat kan natuurlijk, maar als je alles wilt ontgrendelen dan zul je aandacht moeten besteden aan dit systeem. Ieder nummer heeft namelijk een opdracht die je kunt voltooien, zoals bijvoorbeeld: versla de eindbaas in dertig seconden. Die eindbaas bereik je echter niet zomaar; om bij hem te komen moet je eerst nog andere vijanden verslaan. Dus dan wordt het belangrijk om na te denken wie je in je team zet en welke aanvallen zij moeten hebben. Natuurlijk moet je wel alle noten raken! De combinatie van het sleutelen aan je team met daarna alle noten proberen te raken om de moeilijkere opdrachten te voltooien blijft een leuke variatie.
Natuurlijk moet ik nog even het belangrijkste onderdeel van Final Bar Line bespreken, namelijk het ritmespel zelf. Hierin zijn eigenlijk weinig verrassingen en mocht je het vorige deel op de Nintendo 3DS gespeeld hebben dan zal dit bekend voorkomen. Final Bar Line bevat eigenlijk twee verschillende manieren waarop nummers gespeeld worden. Op de eerste manier zijn er vier lijnen zijn waarop noten getoond worden die je moet zien te raken en bij de andere is er één lijn waarop de noten getoond worden. Bij deze vorm moet je bij noten waarbij je de knop ingedrukt moet houden de thumb stick meebewegen in een soort van golfbewegingen om de noot te voltooien. Verder is het ritmespel niet erg complex, je gebruikt één of twee knoppen (bijna alle knoppen op de controller werken, dus je kunt kiezen welke je wilt gebruiken) en de thumb sticks om alle noten te spelen. Als je de thumb sticks niet wilt gebruiken dan kun je ook met alleen de knoppen spelen. Daarnaast kun je Final Bar Line coöperatief spelen met maximaal twee spelers. Iedere speler heeft dan zijn eigen lijn met noten om te raken.
Je hoeft je niet snel te vervelen met deze Theatrhythm. Je bent wel even zoet met de Series Quests als je alles wilt voltooien. Uiteindelijk zijn er dan 385 nummers te spelen en deze bevatten allemaal nog verschillende moeilijkheidsgraden om jezelf te testen. Daarnaast zijn er soms bepaalde effecten in nummers, zoals bijvoorbeeld vertraagde of versnelde noten om meer uitdaging te geven. Dit zie je voornamelijk terug bij de Series Quests. Ik vergeet bijna de andere modi te bespreken, maar ik kan hier heel kort over zijn. In de Music Stage-modus zijn alle nummers beschikbaar die je vrij hebt gespeeld vanuit Series Quests. Als laatste is er de Multi Battle. Dit is een online modus waarin je het tegen anderen op kunt nemen om de hoogste score te bereiken. Ik heb op verschillende tijdstippen op de dag geprobeerd om te kijken of er iemand op de servers was om tegen te spelen, maar dat is niet gelukt. Dus hier is op het moment van schrijven weinig over te zeggen.
Conclusie
Theatrhythm Final Bar Line is een ritmespel voor de Final Fantasy-fans die hier maar niet genoeg van kunnen krijgen.. Mocht je ritmespelletjes leuk vinden, maar niets hebben met Final Fantasy dan is er zeker plezier te halen uit deze titel, maar trek dan wel een budgie af van de score hieronder. Met de grote hoeveelheid aanwezige nummers, de Series Quests en de (mogelijk leuke) online modus kun je weer veel plezier beleven met ritmisch op knopjes drukken op jouw favoriete Final Fantasy-muziek.