Meerdere stijlen voor minder personages
Om toch een grote verscheidenheid aan speelstijlen aan te bieden beschikken Kiryu en Majima nu elk over een drietal vechtstijlen. Zo beschikt Kiryu over de ‘Brawler’, ‘Beast’ en ‘Rush’ vechtstijlen. De Brawler stijl lijkt op de vechtstijl die Kiryu ook in de vorige games gebruikte, terwijl de Beast stijl meer een logge maar krachtige vechtstijl is die erg veel schade toebrengt. De Rush vechtstijl ten slotte, is een vechtstijl gericht op het je snel kunnen verplaatsen. Majima gebruik kan maken van ‘Thug’, de gebalanceerde vechtstijl, ‘Slugger’ (een stijl die meer gericht is op het gebruik van wapens) en de ‘Breaker’ stijl die meer op breakdancing en capoeira lijkt. Het is vooral de Breaker stijl die er tijdens de gevechten (en dat zullen er veel zijn) erg flitsend uitziet.
Money makes the world go round
Een interessante keuze is om het upgrade-systeem door middel van geld en niet het gebruikelijke experience te laten verbeteren. Hierdoor kun je constant bezig zijn om geld te verdienen en uit te geven, en nooit het idee hebben dat je echt je tijd zit te verdoen met investeringen, gokken, de gevechten of de vele verschillende minigames die Yakuza rijk is. Tijdens de vele gevechten verdien je geld door je tegenstanders af te ranselen. Doe je dat met harde aanvallen, dan is het alsof je tegen een piñata aanslaat en vallen er muntjes uit je tegenstanders. Hierdoor loont het om je combo’s af te wisselen en goed de groepen van tegenstanders te bespelen. Een paar snelle aanvallen om de groep wat uit elkaar te halen, gevolgd door harde trappen en slagen om zoveel mogelijk geld te verdienen loont absoluut.
Meer van hetzelfde is een goede zaak
In voorgaande Yakuza games lag de focus op het diepgaande verhaal, plotwendingen, de bijzondere personages, het verkennen van de wereld en natuurlijk de vele gevechten. Yakuza Zero is wat dat betreft niet anders. Het komt geregeld voor dat je twintig minuten lang naar een cutscene zit te kijken. Voor mensen die de serie nog nooit gespeeld hebben kan dit als een saaie ervaring overkomen, maar niets is minder waar. De Yakuza games weten je als speler vaak het verhaal binnen te trekken en je pas tegen het einde weer los te laten. In het geval van Zero is het zo dat Majima en Kiryu allebei zo hun eigen motivatie hebben om op pad te gaan. Kiryu wordt ten onrechte verdacht van moord en moet zijn onschuld bewijzen, terwijl Majima zich een weg terug probeert te verdienen in zijn clan. Hoewel de motivatie in beide gevallen wat egoïstisch is, vinden de beide heren gaandeweg het verhaal extra redenen om hun pad te vervolgen.
Goed gevulde wereld
Wat de Yakuza games naast de vele gevechten kenmerkt, is een grote hoeveelheid sidequests waar je gaandeweg het verkennen van de wereld tegenaan loopt. Het spel speelt zich af in de twee gebieden Kamurochu en Sotenbori, wat fictieve versies van echte locaties zijn; Tokyo's Kabukicho Shinjuku Golden Gai gebieden and Osaka’s Dotonbori. Terwijl je deze gebieden verkent, kom je zoals gezegd geregeld sidequests tegen. Deze extra opdrachten hebben vaak een wat komische toon, wat naar mijn mening vooral gedaan is om het contrast met de serieuze plotwendingen van het hoofdverhaal wat te benadrukken. Naast sidequests zijn er ook enorm veel minigames in de wereld te vinden. Zo kun je naar het casino om geld te verdienen (of verliezen), kun je arcadehallen binnenlopen en games als Outrun, Super Hang-On en Space Harrier spelen, zijn er bargames zoals pool en darts en kun je er ook voor kiezen om karaoke te gaan zingen of geld in te zetten op vechtpartijen tussen meisjes.
Naast deze geinige manieren om tijd te doden kunnen Kiryu en Majima ook tijd en geld investeren in hun twee bedrijven. Kiryu zit namelijk in de vastgoedhandel en Majima runt zijn eigen club. Deze twee bedrijven kunnen erg veel geld opleveren als je het een beetje in de vingers hebt. Naast grote hoeveelheden aan inkomsten kun je op deze manier ook nog een vierde vechtstijl voor de beide heren vrijspelen. Er valt qua content dus genoeg te doen in Yakuza Zero.
Ook grafisch is Yakuza Zero een prima game. De karaktermodellen van de hoofdpersonen in het verhaal zien er goed uit, en ook de animaties zijn vloeiend. Helaas geldt dat lang niet altijd voor de NPC’s in de omgeving. Dit is helaas een veel voorkomend probleem bij open wereld spellen. Gelukkig is het nergens storend, aangezien het een beetje bij het genre hoort. De wereld van Yakuza lijkt op het eerste gezicht ook niet enorm groot, maar op het moment dat je gaat spelen besef je dat de wereld die er is, enorm volgepropt is met details en manieren om je tijd te doden. In dit geval is er dus duidelijk een focus op kwaliteit van de wereld ten opzichte van kwantiteit.
Conclusie
Yakuza Zero is voor de fans vooral meer van hetzelfde. Voor nieuwkomers van de serie is het een prima moment om kennis te maken met de wereld van de Japanse cultuur, de diepgaande verhalen en vooral de kleurrijke personages die de serie rijk is. Omdat de focus op Kiryu en Majima ligt en hun ontwikkeling en groei tot de personen die we kennen uit de andere delen, is het spel een stuk gestroomlijnder qua verhaal dan Yakuza 5. Naar mijn mening is dat een goede keuze geweest, om zo de serie wat ademruimte én nieuwkomers op de PS4 een mooie instapmogelijkheid te geven. Yakuza Zero biedt vele uren aan content als je alleen het hoofdverhaal gaat volgen. Word je echter afgeleid door de vele leuke minigames en sidequests, dan kun je met gemak tientallen uren aan het spel besteden. Simpelweg Outrun in de arcadehallen spelen heeft me uiteindelijk al een uur gekost. Al met al is Yakuza Zero door de verbeterde graphics, het toffe verhaal, de kleurrijke personages en grote hoeveelheid content een absolute aanrader voor zowel de fans van de serie als voor nieuwkomers.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
Oordeel Yakuza Zero (PS4)
- Graphics
85 - Gameplay
95 - Originality 80
- Sound 80
- Replay 90
- Eindcijfer 86
3795 )
05-02-2017 17:15
4)
05-02-2017 17:39
Nice review, bro!
