In het begin van elke missie in de Campagne Mode krijg je te zien met welke generaal je speelt. Dit kan de Prins zijn, de vader van de Prins, Kalim van de Indiërs, etc. Sommige characters zullen je misschien bekend voorkomen, maar je zult ook genoeg tegenkomen die je nog nooit gezien hebt. Elke character is de generaal van jouw leger en tevens ook meteen jouw sterkste krijger op het slagveld. Elke generaal is ook weer uniek. Zo heb je generaals die van lange afstanden Magic Attacks kunnen uitvoeren of generaals die van dichtbij weer vele units in de pan hakken. Ook heeft elke generaal zo zijn exclusieve kaarten die alleen hij kan gebruiken tijdens een gevecht. Wat ook zo handig is aan deze game is dat je voor elke generaal drie savefiles hebt waar je zijn kaartendeck kan opslaan.
Verder wil ik nog eventjes kwijt dat deze game erg diep gaat. Je hebt zoveel kaarten die je zoveel kunnen leveren. Tevens moet je echt nadenken wat je doet en is elke stap cruciaal. Mijn tip is dan ook om regelmatig te saven om fouten te vermijden. Dat de game diep gaat is een groot pluspunt, maar tegelijkertijd ook weer een minpunt. Je moet namelijk tijd steken in deze game om het echt door te krijgen. Voor het eerst in mijn leven had de handleiding die bij de game zat echt waarde. Ik moest hem helemaal doorspitten om wat van de game te begrijpen. Maar als je nou eenmaal het kaartensysteem en de strategische diepgang door hebt, dan begint deze game zelfs verslavend te worden. Eenmaal dan aan een missie begonnen zal je DS niet eerder uitgaan voordat je gewonnen of verloren hebt. Ik ga hier niet bespreken wat je wel allemaal wel en niet kan in deze game en waar je rekening mee moet houden, want dan wordt deze review waarschijnlijk te groot en te opsommend. Wat ik nog wel kwijt wil is dat deze game je een aardig tijdje zoet kan houden. Voordat je hem echt helemaal hebt uitgespeeld ben je wel een uurtje of veertig bezig geweest.
Voor de rest zijn de controls ook erg fijn. Rechtshandige gamers spelen met de D-Pad, de L knop en de stylus. De linkshandige gamers zullen de ABXY knoppen, de R knop en de stylus gebruiken. Zo is dus aan iedereen gedacht en het speelt ook nog eens allemaal lekker. De sound in deze game is ook goed verzorgd en hoort helemaal bij de Arabische sfeer van deze game. De graphics zullen misschien niet het mooiste zijn wat je ooit gezien hebt, maar het doet zeker zijn ding. Ik vind alleen het leveldesign een beetje eentonig ingericht wat de missies zo nu en dan saai maakt. Aan de andere kant verwacht ik ook niks anders als ik in een woestijn aan het vechten ben. Voor de rest ligt de snelheid van de game ook niet echt hoog. Je moet echt geduld hebben als je deze game goed wil spelen.
BoPoP is dus een game voor gamers die van het strategie genre houden en zin hebben om er tijd in te steken. Je moet je echt in deze game gaan verdiepen om ervan te houden. Als je na het spelen van Advance Wars nog steeds zin hebt om een strategie game te spelen dan is deze een hele goeie. Hierbij kom ik tot de conclusie dat BoPoP een prima game is die een beetje ondergesneeuwd wordt door andere DS toppers die deze afgelopen maanden zijn verschenen.
Oordeel Battles of Prince of Persia (NDS)
- Graphics 60
- Gameplay 80
- Originality
- Sound 80
- Replay 60
- Eindcijfer 79