Risico nemen hoort erbij.
Bravely Default op de 3DS was destijds een terugkeer naar de RPG’s van de jaren negentig. Een redelijk generiek verhaal over de strijd tussen goed en kwaad, vele monsters om te verslaan en ‘ouderwets’ veel grinden om je personages in levels te doen stijgen. Naast een mooi scala aan jobs die je kon vrijspelen en verbeteren was Bravely Default eigenlijk alleen vernieuwend op het vlak van het Bravely/Default-systeem. Het is een vrij simpel principe van het reserveren van maximaal vier extra aanvallen met het risico dat het uiteindelijk soms in je nadeel uitpakt.
Dat hele principe van risico nemen en mogelijk sneller beloond worden met experience points en job points werkt in de praktijk uitstekend. Tijdens de normale gevechten kun je daardoor heel snel je tegenstanders verslaan. Het is een ander verhaal als je tegenover eindbazen komt te staan, aangezien je daar veel meer gebruik moet maken van de verschillende banen die je tot je beschikking hebt. Aanvankelijk zijn dat slechts een handjevol, maar gaandeweg het verhaal zullen jouw Heroes of Light meerdere Asterisks kunnen verzamelen. Elke Asterisk geeft je de beschikking over een nieuwe job die je aanvankelijk tot level twaalf kunt opwaarderen. Verderop in het verhaal gaat die limiet omhoog naar level vijftien, maar hoe en waarom dat is kun je het beste zelf ervaren.
Het verhaal; simpel maar gelaagd.
Verhaaltechnisch is Bravely Default II misschien wat simplistisch. Alle personages zijn namelijk redelijk simpel in te delen in twee categorieën; goede en slechte personages. Gelukkig zul je wel meerdere lagen bij de cast van helden en slechteriken kunnen ontdekken en het verhaal, dat draait om het verzamelen van vier kristallen met de elementen van Aarde, Wind, Vuur en Aarde, is slechts de kapstok waar je avonturen aan opgehangen worden. Je cast van helden bestaat uit een schipbreukeling genaamd Seth (of in mijn geval Gerard), een prinses zonder koninkrijk genaamd Gloria, een rondreizende geleerde genaamd Elvis en zijn ingehuurde bodyguard Adelle. Van de vier helden vond ik Elvis het leukste omdat hij aanvankelijk veel situaties niet zo serieus neemt. Toch krijg je gaandeweg het verhaal meer waardering voor de karakters van de vier helden. Waar ze natuurlijk in grote lijnen een beetje stereotype personages blijven, krijgen ze hier en daar wel te maken met dilemma’s die ze een beetje meer kleur geven en daardoor ook interessanter maken.
Kom voor het verhaal, blijf voor de gameplay.
De kleurrijke personages en het toegankelijke verhaal zijn goede redenen om de game op te pakken, maar het zijn vooral de toffe gevechten waardoor ik bleef doorspelen. Het is namelijk erg verslavend om nog even een paar extra monsters te verslaan en zo een nieuwe vaardigheid of job vrij te spelen. Met twee dozijn aan te verdienen jobs, waarvan enkele ook verborgen zitten achter uitgebreide side-quests, heb je in ieder geval genoeg om vrij te spelen. Het mooie aan Bravely Default II is dat je altijd dingen aan het verdienen bent. Zelfs wanneer je Switch in de standby-modus staat kun je ervoor kiezen om een schip op avontuur te laten gaan. Doe je na twaalf uren dan je Switch weer aan, dan is de kans groot dat er meerdere items als beloningen op je liggen te wachten. Maar de grootste aantrekkingskracht ligt voor mij persoonlijk toch in het maken van mijn unieke build voor personages. Aanvankelijk heb je de mogelijkheid om een main-job en een sub-job te kiezen. Daardoor kun je bijvoorbeeld wel de mogelijkheden van een Freelancer gebruiken, maar richt je ontwikkeling qua job points zich op het vrijspelen van spreuken voor een Black Mage. Gaandeweg komen er ook nog specialisaties bij die je normale banenweer een andere draai kunnen geven. Het is dus duidelijk dat Bravely Default II je veel ruimte geeft om je helden op te bouwen zoals jij dat graag wilt. Ik was er in de proloog al snel achter dat ik eerst Freelancer wilde maximaliseren omdat je dan twee passieve vaardigheden kunt toekennen die je tezamen 1.7 keer zoveel job points opleveren. Dat maakt het ook meteen een stuk makkelijker om meerdere jobs te maximaliseren en zo goed beslagen het strijdtoneel te betreden.
Maak het zo moeilijk (of makkelijk) als je zelf wilt.
In veel opzichten is Bravely Default II een ouderwetse game geworden. Je bent veel aan het grinden om goed de strijd met eindbazen aan te kunnen gaan. Natuurlijk is er altijd de mogelijkheid om de moeilijkheidsgraad naar beneden bij te stellen, maar aan veel gevechten leveren ontkom je eigenlijk niet. Ik speelde de game op de normale moeilijkheidsgraad, maar ik kan me voorstellen dat sommige mensen die misschien iets te pittig zullen vinden. Wanneer ik af en toe het leven liet was dat wel vaak mijn eigen schuld, simpelweg omdat ik mijn tegenstanders soms onderschatte. De balans qua moeilijkheidsgraad schiet vooral bij de baasgevechten weleens door naar erg pittig. Maar wanneer je verder in het verhaal komt en meer jobs vrijspeelt, zul je ook snel ervaren dat Bravely Default II soms een beetje te makkelijk kan worden. Met de juiste vaardigheden en jobs kun je jouw helden zo uitrusten dat ze samen bijvoorbeeld acht aanvallen in een enkele ronde doen. Er zijn weinig eindbazen die dan niet snel tegen de vlakte gaan. Maar dat is natuurlijk ook gedeeltelijk afhankelijk van hoe je zelf graag een RPG doorloopt.
Kleurrijke wereld en enorm veel content.
Voor budgetgamers is het natuurlijk altijd de vraag hoe lang je erover doet om een game te doorlopen. Natuurlijk hangt dit af van je vaardigheden en je geduld om af en toe te grinden om je personages sterk genoeg voor eindbaasgevechten te maken. De locaties die je bezoekt zijn qua thema en sfeer ook grotendeels in lijn met de vier natuurlijke elementen van de Crystals of Light die je moet verzamelen. Persoonlijk deed ik ongeveer veertig uren over het verhaal voor ik de eerste aftiteling voorbij zag komen. Dan is het verhaal nog niet voorbij en kun je nog een flinke tijd doorgaan met het voltooien van nieuwe side-quests, het verzamelen van nieuwe jobs en het verslaan van meerdere sterke eindbazen. Als je goed kijkt zie je vrij snel na de start van het verhaal namelijk al hints naar dingen die later terug zullen komen en een rol in het verhaal zullen spelen. Het maakt mij in ieder geval enthousiast om na vele uren spelen terug te keren naar een oude locatie om daar nieuwe dingen te kunnen doen.
Conclusie
Bravely Default II is een heerlijke RPG geworden die me vele tientallen uren zoet heeft weten te houden. De gameplay loop van nieuwe vaardigheden vrijspelen, nieuwe locaties bezoeken en constant bezig zijn om mijn helden nog sterker te maken ging mij na zestig uren in ieder geval nog niet vervelen. Een aanrader voor mensen die van waar voor hun geld houden. En laten we eerlijk zijn, dat zijn budgetgamers natuurlijk van nature.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
8.5
10
15958 
22)
13-03-2021 22:21
de sequel wel gekocht maar eigenlijk nooit opgestart 
