Zoals gebruikelijk in een licentiegame volgt Catwoman de verhaallijn van de film. Dit verhaallijn volgt het leven van de sociaal onvaardige doch zeer knappe Patience Philips die als ontwerper in dienst is bij schoonheidsmiddelen gigant Hedare Beauty Design en werkt ze zich uit de naad voor haar baas Mr. Hedare. Op een dag blijkt ze op de verkeerde plek op het verkeerde moment als ze getuige is van een duister geheim van “Beau-line”, een van Hedare’s wondermiddeltjes. Om te voorkomen dat Patience haar mondje voorbij praat wordt ze door een beveiligingsagent van Hedare om zeep geholpen. Helaas voor Hedare is Patience’s lichtje niet definitief uit, want ze wordt op een bovennatuurlijke manier door een zeldzame Egyptische kat weer in leven gebracht. Naast een nieuw leven krijgt Patience reflexen, lenigheid en krachten van een kat en is ze er op gebrand om uit te vinden wie haar vermoord heeft om vervolgens wraak op diegene te nemen.
Catwoman is het best te zien als een mix tussen een platformer en een actie game. Aan de ene kant is het de bedoeling met een serie sierlijke aanvallen de verschillende tegenstanders uit te schakelen, maar aan de andere kant bestaan veel levels uit het heen en weer springen van platform naar platform, waarbij af en toe gebruik wordt gemaakt van de omgeving. Catwoman heeft in haar pad door het spel de beschikking over enkele katachtige moves die haar helpen met bepaalde obstakels. Zo is ze in staat een paar meter tegen een muur op te klimmen en kan ze met haar kattenzintuigen bepaalde dingen als geuren en vallen opmerken. Helaas luisteren deze moves niet altijd en doen ze vaak niet wat jij wil. Mede door de onhandige camera die vaak vaste standpunten inneemt spring je vaak mis en val je terug naar de begane grond en mag je gefrustreerd weer opnieuw beginnen. Een ander goed voorbeeld is de zweep. Deze bestuur je door de rechter analoge stick te bewegen in de richting die jij wilt. Door de vervelende camera sla je de inaccurate zweep vaak een kant op die je niet voor ogen had. Als je deze move dan nodig hebt in een val waar timing alles is moet je dus het geluk hebben dat je de goede richting in drukt. Zo niet, dan val je weer naar beneden en mag je weer opnieuw beginnen. Het platformer aspect doet soms wel denken aan een slechte versie van Ubi’s topseller Prince of Persia. Zo kan ook Catwoman palen gebruiken om heen en weer te slingeren en kan ze met behulp van 2 muren zichzelf omhoog werken. Echter luistert de besturing niet altijd naar wat je wil, wat veel frustrerende momenten oplevert. Lukt het echter en bereik je na veel oefening een nieuw checkpoint, dan zit je met een tevreden glimlach achter de TV.
Het probleem is dat de camera vaak standpunten inneemt die er voor zorgen dat je een stijlvol zicht hebt op je omgeving waarbij het sexy lichaam van Catwoman centraal staat. Helaas is stijlvol niet altijd hetzelfde als makkelijk bruikbaar en krijg je verschillende belangrijke dingen in je omgeving niet te zien. Dit probleem borduurt in de gevechten voort. Catwoman kan de tegenstanders met verschillende sierlijke en mooi ogende bewegingen uitschakelen, maar daarvoor is het wel nodig dat je deze vijanden in je zichtveld hebt. In sommige gevallen wordt je namelijk aangevallen uit hoeken die de camera niet laat zien, en aangezien je net als je zweep ook zelf bepaald welke richting de aanval opgaat is de kans klein dat je een vijand raakt. Vreemd is dat de vijanden die je verslaat nooit doodgaan. Als je ze een paar tikken hebt gegeven krijgen ze een gele gloed om zich heen, wat angst uit moet beelden, en kiezen ze het hazenpad.
Wel leuk is dat je in de loop van het spel nieuwe aanvallen kan unlocken, zodat je toch iets hebt wat het waard maakt om toch door de frustrerende momenten heen te worstelen. Deze aanvallen zien er stuk voor stuk zeer sierlijk en mooi uit, maar vragen weinig van de speler. Combo’s bestaan vaak uit het indrukken van 2 knoppen en hoewel het een goed gevoel geeft om de game snel onder de knie te hebben, gaat dit toch een beetje ten koste van de magie van de special moves, waardoor ze eigenlijk niet zo special meer zijn. Echter is het spel erg kort; degenen die er op gebrand zijn de hele game uit te spelen zullen er niet meer dan 8 uur aan kwijt zijn. Houd daarbij in het achterhoofd dat je de helft van de tijd opnieuw moet beginnen en je hebt een erg korte game.
Graphics
Het sterkste punt van Catwoman zijn de graphics. De characters, en dan met name Catwoman zelf, zien er goed verzorgd uit. Halle Berry zelf heeft model gestaan voor Catwoman en dat is goed te zien. De bewegingen die ze maakt zijn sierlijk en sexy en lijken rechtstreeks uit de film genomen. Een grappige toevoeging is dat wanneer je Catwoman een poosje stil laat staan, ze je met een paar close-ups wat stripper moves en wat knipoogjes laat zien. Hoewel dit niet opwindend is voor de gemiddelde man, krijg je goed te zien dat de characters er zorgvuldig geanimeerd uitzien. Andere characters zien er mooi uit, maar lijken in de verste verte niet op hun tegenspelers in de film, wat toch een beetje jammer is. De omgevingen waar je doorheen wandelt zien er over het algemeen goed uit, maar ogen toch een beetje dood. In andere situaties, als je bijvoorbeeld beschoten wordt, zie je de omgevende muren en ondergrond geraakt worden door kogels en het gebruikelijke opwaaiende stof wat dat tot gevolg heeft. Sommige schutters hanteren een richtlaser, wat een opgejaagd gevoel geeft.
Sound
Het geluid bestaat uit twee verschillende aspecten die wat kwaliteit betreft erg ver van elkaar verwijderd zijn. Aan de ene kant is er de soundtrack, welke goed is, en aan de andere kant is er de afgrijselijke voice acting. De soundtrack komt uit de film en het is dus ook niet verassend dat die wel van kwaliteit bewijst. De voice acting is echter zeer slecht. Halle heeft naast haar lichaam ook haar stem verleent aan de game, maar dit heeft ze wel op zo’n duffe manier gedaan dat zelfs de zinnen die ze opwindend probeert te brengen slaapverwekkend zijn. Naast de suffe tussenfilmpjes zegt Catwoman ook af en toe in-game het een en ander, maar ook hier wordt het er niet spannender op.
Conclusie
Met graphics, die overigens ook niet top zijn, als enige pluspunt, geluid dat pieken en dalen kent en gameplay die voornamelijk voor frustrerende momenten zorgt is Catwoman een matige game geworden. Het upgradesysteem waarmee je het vechtsysteem opwaardeert zorgt er nog enigszins voor een motivatie het volgende level te bereiken, maar toch is het af te vragen of de vele frustrerende momenten het wel waard zijn. Die hard fans van de film en de hele Catwoman franchise raad ik aan de game eerst te huren en dan eventueel te overwegen om later als budgettitel te kopen. De rest raad ik aan de zuurverdiende centjes gewoon in de zak te houden en te bewaren voor games die het wel waard zijn.
Oordeel Catwoman (Xbox)
- Graphics
75 - Gameplay
45 - Originality
- Sound
60 - Replay
50 - Eindcijfer 58