Meer dan een eenvoudige remaster
In het ambitieuze remakeproject om Final Fantasy VII volledig opnieuw uit te vinden, werd een Crisis Core-heruitgave eigenlijk bijna een noodzaak. De hele bedoeling achter deze vernieuwing is om spelers kennis te laten maken met het personage van Zack Fair, die naar verluidt een grotere rol zal spelen in het tweede deel van de Final Fantasy VII Remake (FF7 Remake). Degenen die het origineel niet kennen en de FF7 Remake geweldig vonden, krijgen nu dus de mogelijkheid om hun kennis van dit universum verder uit breiden.
Crisis Core: Final Fantasy VII - Reunion is eigenlijk geen remake, maar Square Enix verdient alle lof voor het remaster-aspect dat zo effectief maskeert dat dit eigenlijk een vijftien jaar oude PSP-titel is. Dit is een spel die spelers gemakkelijk voor zich zal winnen door enerzijds enorm veel te moderniseren, maar anderzijds toch trouw en authentiek te blijven aan het origineel. Reunion is namelijk een directe vertaling van de titel die op PSP werd uitgebracht: het verhaal is ongewijzigd gebleven, de videoscènes repliceren vlak voor vlak die van het origineel, de dialogen zijn ongewijzigd, de structuur van het avontuur is niet veranderd en ook het ontwerp van de levels is identiek aan wat we al zagen op de Sony-handheld. Wel zijn de graphics flink opgepoetst, is het vechtsysteem opnieuw ontworpen met als doel het veel leuker te maken en er zijn sowieso voldoende andere kwaliteitsverbeteringen die de ervaring aangenamer maken dan ooit tevoren.
Het verhaal is ongewijzigd
Square Enix houdt vast aan het originele script, wat fantastisch nieuws is voor puristen die het verhaal ongewijzigd willen ervaren. Crisis Core speelt zich zeven jaar voor Final Fantasy VII af en het verhaal volgt Soldier 2nd-class Zack Fair die niets liever wil dan een held zijn. Je probeert aanvankelijk de waarheid achter het vermeende verraad van twee leden van Soldier first class – Angeal en Genesis – te ontdekken, waarbij je een reis begint die hem zal leiden naar de waarheid rond Shinra, het Soldier-programma en de afschuwelijke experimenten die uiteindelijk leiden tot de gebeurtenissen van Final Fantasy VII. Dit verhaal blijft boeiend en memorabel, net als de personages die je tegenkomt. Fans van Final Fantasy VII zullen het lot van Zack al kennen, maar dat maakt de reis naar die laatste act met onvergetelijke eindsequentie niet minder boeiend. De nieuwe stemmencast versterkt ook het drama van het verhaal.
Crisis Core heeft er nooit beter uitgezien
De meest opvallende en snel merkbare verbetering vind je natuurlijk terug in de visuele upgrades. Ik heb voor deze review de PS5-versie gespeeld en de enorme hoeveelheid werk die is gestoken in het verbeteren van het uiterlijk van de titel is indrukwekkend. Hoewel de verouderde animaties er soms nogal vreemd uitzien en ook de lip syncing tijdens dialogen het absolute minimum doet, is Crisis Core: Final Fatasy VII - Reunion over het algemeen prachtig en een enorme stap voorwaarts ten opzichte van de PSP-game. De omgevingen zien er echt veel beter uit en het is geweldig om enkele van de meest iconische locaties gerealiseerd te zien in prachtige moderne graphics. Het hele grafische ontwerp, van personagemodellen en vijanden tot de texturen van de omgevingen, is vernieuwd en past meer bij de artistieke richting van de FF7 Remake. Het zorgt voor een groot contrast met de vooraf gerenderde CGI-filmpjes. De oude CGI-video’s zijn ongewijzigd en hebben enkel een resolutieboost gekregen, waardoor ze sterk verschillen in kwaliteit met de in-game graphics. Hun ruwe en ietwat wazige uitstraling valt meteen op wanneer ze verschijnen. Het volstaat om te kijken naar de wel volledig vernieuwde Limit Break- en Summon-filmpjes om te zien hoe indrukwekkend ze eigenlijk konden zijn. De performance in onze PS5-versie liep bovendien erg vloeiend aan 60 frames per seconde, samen met een scherpe 4K-resolutie. Ook het geluid is op een vergelijkbare manier opgefrist. De hele soundtrack is opnieuw opgenomen met nieuwe en fantastische arrangementen en de stemacteurs zijn nu dezelfde die verantwoordelijk zijn voor de personages in de FF7 Remake.
De gevechten voelen veel beter aan
Het vechtsysteem is ook drastisch verbeterd en een aantal essentiële veranderingen brengt het dichter bij wat we kennen van FF7 Remake, waardoor de gevechten sowieso veel beter aanvoelen dan in de originele PSP-versie. Verbeterd camerawerk stelt ons in staat om het slagveld veel beter te beheersen. Crisis Core speelt als een actie-RPG en in het heetst van de strijd wissel je veel vlotter tussen je zwaard, manoeuvres zoals ontwijken of blokkeren, je op Materia gebaseerde aanvallen en het gebruik van items. Hier wordt alles, van zwaardaanvallen tot magische spreuken, toegewezen aan de knoppen, waardoor gevechten aanzienlijk worden versneld en veel beter aanvoelen.
Het love-it-or-hate-it slotsysteem, Digital Mind Wave (DMW), waar Crisis Core om bekendstaat en die een streep willekeur toevoegt aan de gevechten, is wel overeind gebleven. Tijdens elk gevecht is er iets dat lijkt op een gokkast die in de linkerbovenhoek van het scherm draait en waarvan de resultaten een directe invloed hebben op de statistieken van je personage en de bonussen die je tijdens gevechten kunt activeren. Wanneer de afbeeldingen van de personages en/of de nummers matchen, kan Zack Limit Break-aanvallen activeren, Summons gebruiken of tijdelijk stat bonussen krijgen (zoals onoverwinnelijkheid of onbeperkte magische kracht) waar je op moet inspelen. En af en toe scoor je triple sevens en gaat Zack een level omhoog. Dat het verhogen van het level van Zack of je Materia gerelateerd is aan deze roulette blijft vreemd, maar het is tegelijkertijd ook een element waarmee Crisis Core zich onderscheidt van elke andere JRPG die je hebt gespeeld.
Hoog tempo
Het DMW-systeem blijft dus precies hetzelfde systeem waar geluk een fundamentele rol speelt, maar voelt in deze heruitgave minder opdringerig en veel minder vervelend aan. Toen je in de originele versie een goed resultaat kreeg, pauzeerden de rollen van de DMW de actie om je te laten zien wat je ging bereiken, iets dat heel vaak gebeurde en op den duur erg vervelend werd. In plaats daarvan word je nu gewaarschuwd zonder de strijd te onderbreken. Limit Breaks/Summons worden niet meer automatisch geactiveerd en de bijbehorende videoscènes kunnen geskipt worden. Het tempo van de gevechten ligt daardoor voortdurend hoog. Er is ook iets nieuws toegevoegd aan de gevechten, namelijk de mogelijkheid om de krachtigste aanvallen van de vijand te verzwakken door hem intensief aan te vallen tijdens het laden van de slag. Op deze manier kun je niet alleen het krachtpercentage verminderen, maar soms zelfs volledig stoppen. Er is nog steeds een te groot aantal confrontaties tegen basisvijanden, die uit het niets springen om je aan te vallen, wanneer we door de omgeving lopen, maar dankzij alle genoemde quality of life-aanpassingen frustreert dat allemaal minder.
Diep vanbinnen nog steeds een handheldgame
In de 12 tot 15 uur, als je jezelf concentreert op het verhaal, die nodig zijn om Reunion te voltooien, zul je merken dat het bescheiden ontwerp van de originele versie niet veel is veranderd. De visuele upgrade is fenomenaal en het speelt veel meer als een vlotte actie-RPG, maar de game wordt enigszins tegengehouden door zijn compacte handheldformaat. Het leveldesign is zeer lineair en van een abominabele eenvoud, met omgevingen die vandaag de dag klein, leeg en beperkt aanvoelen. Het is in de secundaire missies waar de beperkingen van de originele versie van Crisis Core het duidelijkst zijn. Deze hapklare missies, waar er letterlijk honderden van zijn, zijn allemaal praktisch hetzelfde en recyclen voortdurend omgevingen en vijanden. Je krijgt er meestal goede beloningen voor, maar hoewel sommige een beetje verhaal hebben, blijven het saaie missies met nauwelijks variatie. Vijftien jaar geleden waren die missies in snackformaat nog perfect vermaak voor tijdens mijn saaie treinritten, maar anno 2022 had ik graag toch wat meer diepgang en variatie gezien in deze optionele content.
Conclusie
Ik denk echter niet dat het draagbare karakter van het spel een grote tekortkoming is in het totaalpakket. Crisis Core: Final Fantasy VII - Reunion is immers een game die de belangrijkste problemen van het origineel corrigeert. Er is veel werk gestoken in het upgraden van Crisis Core naar de huidige consoles. Met een indrukwekkende visuele revisie, sterk verbeterde gevechten en een handvol kleine maar niet te onderschatten quality of life-dingetjes is Reunion de best mogelijk manier om Zacks avontuur te beleven. Ondanks het gebrek aan grote veranderingen in de algemene structuur blijft deze heruitgave een makkelijke aanbeveling voor zowel oude als nieuwe spelers.