Escape
Het is zo'n 5 minuten na het verhaal van Def Jam Vendetta wanneer D-Mob, één van de grootste gangsters van New York, door de politie de arena wordt uitgedragen, verslagen door iemand die nooit z'n gezicht laat zien. D-Mob kijkt aardig woedend, en zijn bui wordt niet beter wanneer de blanke agenten 'em hardhandig de politiewagen inwerken, om vervolgens zelf in te stappen en op weg te gaan richting bureau.
Maar D's hechtenis blijkt sneller afgelopen te zijn dan we dachten. Vanuit het niets ramt een landrover in op de zijkant van de politiewagen. De camera zoomt uit, en we zien hoe een paar onbekende benen D-Mob overeind helpen en begeleiden richting de landrover, die vervolgens snel vertrekt. Verward doch nuchter klimmen de agenten overeind, maar de enige die alles wist te bezichtigen is een jongedame gehuld in een regenjas, die meegaat naar het bureau om een beschrijving te geven van de persoon die D-Mob heeft helpen ontsnappen...
Briljant Begin
Electronic Arts erkende haar fouten in Def Jam Vendetta, en maakt alles zo'n beetje goed in Def Jam: Fight For New York, dé sequel van het bedrijf voor dit jaar. Ik ga de spanning er een keer niet inhouden, want de game is gewoon zeer goed geworden, en alles wat ontbrak in de Vendetta is aanwezig in Fight For New York. Er zijn echter ook gelijkenissen, waaronder de meest boeiende mode in de game: Story Mode.
Nadat D-Mob ontsnapt, introduceert EA je aan de create-a-fighter mode van de game, die (jammer genoeg) iets minder diep is dan gehoopt. Het idee van de ontsnapping van D-Mob is namelijk dat de character die jij speelt de hulp bij de ontsnapping was, en jij creëert de looks van jouw character tijdens de beschrijving die de vrouwelijke ooggetuige geeft aan de politie. Het is een briljant bedachte manier van een verhaal beginnen, maar de basics van het creëeren van jouw character zijn niet al te uitgebreid. Je hebt maar 8 verschillende neuzen, 8 verschillende lippen, enzovoorts. Natuurlijk is dit geen ramp, damn, het is nieteens echt een minpunt. Je character groeit toch wel...
Wanneer jij en D-Mob namelijk terugkeren in de 'basis' van D-Mob's 'gang', word je door D-Mob aangewezen als iemand die te vertrouwen is, en die mag helpen bij het vechten tegen een andere gang die steeds meer territorium lijkt te winnen in de onderwereld waar D-Mob over heerst. Tijdens deze inwijding krijg je onder andere je eigen kamer, met telefoon en voicemail, maar ook een kledingkast. Na een oefenwedstrijd die je zeer simpel zult winnen, geeft D-Mob je geld en mag je gaan shoppen. Er zijn in totaal 5 verschillende winkels, waaronder een kledingwinkel waar je echt honderden tot duizenden shirts, broeken, jerseys, truien, zonnebrillen, petjes, hoeden en ga zo maar door kunt kopen. Je kunt ook een tattoo laten zetten in de tattoo shop, of je (baard)haar laten knippen en kleuren bij de kapper. Je kunt zelfs de bling-bling-code volgen door juwelen te kopen bij Jacob.
Nee, zo vreselijk is het niet dat je neus niet in 86 vormen verkrijgbaar is. Mijn character begon als simpele, blonde, baardloze gast met shirt en spijkerbroek, maar eindigde als zwartharige, baarddragende, goed afgetrainde superster, die fonkelde als de tanden van Snoop Dogg's grootmoeder door al de diamante oorbellen, kettingen, armbanden en ringen. Def Jam: Fight For New York biedt je de optie om je character duur te laten worden. Op een gegeven moment slacht je tegenstanders af terwijl je aan elke vinger een ring ter waarde van 10.000 dollar hebt zitten, en dit voelt gewoon onwijs stoer, naast het feit dat je al je 'ice' ook echt ziet fonkelen en glinsteren.
The Fight For New York
Maar al die bling-bling komt pas wanneer je een rijk man bent, en een rijk man ben je pas wanneer je de vloer hebt aangeveegd met de dure mondjes van de sterkste leden van de gang van concurrerende gangster Crow, die wij allemaal wel kennen als de shizzle my nizzle rapper Snoop Dogg. D-Mob en Crow strijden met elkaar om de heerschappij over New York, en als D-Mob's krijger zul je het dus op moeten nemen tegen bekende gasten als Fat Joe en Busta Rhymes. Je reist van club naar club via een simpele kaart van de onderwereld van New York, en met cut-scenes wordt langzaamaan duidelijk dat deze strijd meer is dan gevechten waarbij de winnaar ook echt de winnaar is.
Zoals je misschien al kunt aflezen van m'n schrijfwijze ben ik zeer enthousiast over de story mode. Het is dan ook echt perfect bedacht en uitgewerkt allemaal, en je komt momenten tegen waarin de pistolen uit de zakken worden getrokken, waarin over je gevochten wordt door 2 potentionele vriendinnen, en waarin je de keuze moet maken tussen personen die je allebei zou willen behouden. Het verhaal van Def Jam: Fight For New York is extreem goed, zeker voor een game in een genre als deze. Het kent die 'koele' gangster uitstraling, maar het kent ook climaxen waarin de 'koele' gangster zijn dodende blik vergeet en je vol haat te lijf gaat.
Break Ya Neck
Def Jam: Fight For New York is geen worstelgame zoals Def Jam Vendetta dat was. Het is meer een straatvecht game, waarin alles draait om interactiviteit met de omgevingen. Er zijn ook maar 2 á 3 arena's waarin je echt vecht in een ring met touwen. Vaak zijn die touwen in Fight For New York namelijk vervangen door houten of ijzeren hekken, waar je je tegenstander tegenaan en doorheen kunt smijten op zo'n 10 verschillende manieren. Als er geen hekken zijn om de spelers in de arena te houden, dan staat er altijd wel een gigantische meute toeschouwers om het spektakel heen, die ook echt een rol in het gevecht hebben.
Je kunt, netals bij de hekken, en welk andere vaste object in de arena dan ook, de fans gebruiken als wapen. Duw je tegenstander maar tegen ze aan, en de fans duwen 'em hardhandig terug. Sommige fans dragen wapens bij zich, die ze of voor je voeten gooien, of in je nek slaan zodra je te dichtbij wordt gegooid. Je kunt zelfs met de fans samenwerken in de vorm van speciale double-team moves die er zeer cool uitzien. Def Jam: Fight For New York is de eerste game in het wrestling genre ooit, die de fans echt een rol laat spelen in de gameplay. Def Jam: Fight For New York is de eerste game in het wrestling genre ooit, die van fans meer heeft gemaakt dan bewegende kartonnen velletjes.
Dat Fight For New York geen echte wrestling game is, is trouwens simpel te merken wanneer je ontdekt dat er 5 verschillende gevechtsstylen in de game zitten. Je kunt gaan voor streetfight, martial arts, submission, wrestling of kickboxing, 5 stylen met elk hun eigen moves, houding, voordelen en nadelen. Ook stoer is dat de blazin' moves weer groots aanwezig zijn. Mensen die Def Jam Vendetta hebben gespeeld weten vast nog wel dat je je tegenstanders het makkelijkste kon afmaken door middel van deze finishing moves.
Nu vond ik als een van de weinigen dat veel van de blazin' moves in de Vendetta nogal zwakjes waren. In Fight For New York zijn ze echter gruwelijk, soms zelfs ziekelijk. Een voorbeeld kan ik geven met bijvoorbeeld Game Over, de blazin' move van Lil' Flip, waarbij zo'n 4 moves aan elkaar worden gerijgt, voordat Flip z'n tegenstander de lucht inwerpt en opvangt met z'n platte voet omhoog gestoken. Natuurlijk zijn de meest ziekelijke blazin' moves uit de Vendetta ook weer teruggekeerd. Geen Def Jam game zonder Redman's Balls to the Wall natuurlijk.
Inferno, Subway, Window, Demolition
Fight For New York's grootste en meest indrukwekkende mode is dus de story mode, maar wanneer je daar klaar mee bent begint de fun pas echt. Def Jam Vendetta miste naar mijn mening het aantal modes wat een ware multiplayer game nodig heeft, maar in Fight For New York is dat niet meer zo. Je kunt met maximaal 4 vrienden een 2 vs.2 tornado tag team match spelen, en je kunt natuurlijk ook gewoon ieder voor zich knokken. Ook noemenswaardig zijn de verschillende versies van een normale 1 vs. 1 match. Je kunt gewoon je tegenstander in elkaar rammen, maar je kunt er ook voor kiezen dat je de fans na 5 minuten laat beslissen wie er de winnaar is, wat alles wat spannender maakt.
Nog spannender zijn de speciale matches. Je kunt bijvoorbeeld vechten binnenin een ring van vuur, waar je tegenstander je doorheen kan werpen zodat je lichaam vlam vat en je extra schade krijgt. Ook kun je in een garage met 2 grote, geparkeerde wagens vechten, die daar natuurlijk staan voor gebruik als wapens. Het blijft vermakelijk om een vriend van je tegen de vooruit van zo'n car te smijten.
De 2 meest opvallende speciale matches zijn de subway en de window match. In die eerste vecht je op een, je leest het al, perron van de metro, en je wint hier pas wanneer je je tegenstander op het spoor gooit zodat 'ie geschept wordt door een aankomende metro. In de window matches vecht je in een hotelkamer/kantoor met 3 grote, opvallende ramen. Je bent de winnaar wanneer je je tegenstander door zo'n raam heengooit. Def Jam: Fight For New York kent wel bloed en wonden, maar geen echte bloedbaden. Het kent echter wel een erg gewelddadige sfeer, en de dood is, alhoewel niet erg opvallend, aanwezig in vooral deze speciale matches.
Minpuntjes
EA heeft Fight For New York dus volgepropt met enorm veel zaken, maar voor die zaken hebben andere, ook belangrijke zaken moeten wijken. Het grootste minpunt aan de game zijn namelijk de laadtijden. Er zijn momenten geweest waarop ik dacht dat m'n GameCube was vastgelopen, maar toen ik op reset wilde drukken verscheen het speelscherm ineens. Veel gevechten duren nieteens echt lang, en in verhouding zijn de laadtijden dan ook gewoon erg groot.
Andere, kleinere minpuntjes zijn de stand van de camera en de framerate. Wanneer je met 4 spelers in de niet al te grote arena's vecht, merk je dat de game aanzienlijk tempo verliest. Ook gebeurt het nogal eens dat je character verstopt zit achter de toeschouwers omdat de camera niet echt mee beweegt. Alleen bij blazin' moves is het ook echt 100% zeker dat er ingezoomd gaat worden. Ik moet wel zeggen dat deze minpunten meer schoonheidsfoutjes zijn. Het plezier dat je met Def Jam: Fight For New York gaat beleven wordt er niet minder op.
Conclusie
Ik noemde Pikmin 2 een aantal dagen geleden nog één van de beste sequels ooit, maar EA bewijst met Def Jam: Fight For New York dat ook zij weten hoe je met verbeteringen en toevoegingen aan een game een geheel nieuwe speelervaring kunt creëeren. Def Jam: Fight For New York heeft een geweldige story mode, heerlijke, snelle, gewelddadige gevechten èn enorm veel dingen om voor terug te komen in zoveel je eentje, als met vrienden. Daarnaast is deze game ook echt een enorme must-have voor hip-hop freaks. Er zijn echt tientallen bekende rappers te kiezen, en iedereen heeft zijn/haar eigen stem en looks. Qua sound is Def Jam: Fight For New York ook echt een topper. De soundtrack is enorm gevarieerd terwijl alles toch echt hip-hop is, en de voice acting is meesterlijk.
Als je echter op zoek bent naar een wrestling game, dan raad ik de game niet aan. Def Jam Vendetta leek nogal op een WWE game, maar Fight For New York is een heel andere weg ingeslagen. Ik hoop wel dat EA, mochten ze met een deel 3 komen, gaat opletten dat ze kwantiteit niet over kwaliteit verkiezen. De laadtijden van Def Jam: Fight For New York zijn gewoon debiel groot en van mij mochten ze wel wat shirtjes in de kledingwinkel opofferen om zo de laadtijden te verminderen. Zolang Jacob aanwezig is, dragen mijn characters toch alleen maar een korte broek en juwelen.
Oordeel Def Jam: Fight For NY (NGC)
- Graphics
80 - Gameplay 80
- Originality
- Sound
90 - Replay 80
- Eindcijfer 89