Ortega’s missie
Dragon Quest III heeft een vrij legendarische status. Deze game, die fungeert als prequel op Dragon Quest I en II, wordt namelijk gezien als de blauwdruk voor de moderne turn-based RPG. De eerste twee Dragon Quest-titels, die samen met dit derde deel een trilogie vormen, waren ook al turn-based, maar III was het eerste spel in de reeks waarin je tientallen uren lang met een volle party op groot avontuur ging in een nog grotere spelwereld. Wat echter 36 jaar geleden een revolutionaire game was, hoeft dat vandaag de dag natuurlijk niet per se te zijn. Gelukkig weet deze game de tand des tijds goed te doorstaan.
De game begint met de legende van Ortega: een held die jaren geleden zijn gezin heeft verlaten om aartsvijand Baramos te verslaan en zijn plannen om de wereld te verhullen in duisternis een halt toe te roepen. Helaas weet Ortega deze missie niet te volbrengen, waardoor de taak uiteindelijk op de schouders van zijn kind, de speler, terechtkomt. Op je zestiende verjaardag word je door de koning op het matje geroepen en krijg je de opdracht om samen met een aantal metgezellen de wijde wereld in te trekken en Ortega’s missie te vervullen. Wat deze wereld van Dragon Quest III zo bijzonder maakt, is dat hij gebaseerd is op onze eigen wereld. Zo reis je tijdens je avontuur van Rome naar Japan om vervolgens met een schip richting Antarctica te varen, wat zorgt voor een feest van herkenning.
Om de beurt
Tijdens je avontuur raak je geregeld verzeild in turn-based gevechten. Dit zijn zogenaamde random encounters, wat betekent dat je de vijanden niet vooraf ziet rondlopen in de spelwereld. Je moet dus altijd alert blijven. De gevechten zelf zijn qua gameplay vrij eenvoudig van opzet, maar dat is zeker geen nadeel. Ik vond het juist verfrissend om weer eens een klassieke RPG te spelen, zonder moderne toevoegingen zoals ATB- of Press Turn-systemen. Dit traditionele aspect betekent echter wel dat je af en toe moet grinden om je levels op peil te houden. Om dit iets draaglijker te maken, biedt deze remake de opties om je metgezellen hun aanvallen automatisch te laten kiezen en de snelheid van gevechten te verhogen, zodat ze voorbij zijn voordat je er erg in hebt. Bovendien heeft deze HD-2D-versie extra moeilijkheidsgraden toegevoegd. Zo is er de Draconian Quest-modus, bekend uit Dragon Quest XI, die de uitdaging flink opschroeft, en Dracky Quest: een easy mode waarbij je niet game over kunt gaan. Zelf speelde ik de game op de standaard moeilijkheidsgraad, die voor mij als RPG-liefhebber precies de juiste balans bood tussen uitdaging en plezier zonder te frustreren.
Oude legende in een nieuw jasje
Zoals de titel al doet vermoeden maakt deze remake gebruik van de HD-2D-stijl die we inmiddels kennen van verschillende Square Enix-titels. Deze stijl, die zijn debuut maakte in Octopath Traveler, combineert pixel art met prachtige 3D-omgevingen en moderne belichting, wat de klassieke 2D retro RPG’s naar een hoger niveau tilt. Deze versie van Dragon Quest III ziet er dan ook schitterend uit, mede dankzij het levendige kleurenpalet waar de game gebruik van maakt. Helaas hebben de poppetjes een beetje een aparte loopanimatie, waarbij ze eerder lijken te schuifelen in een omgekeerde moonwalk, en zijn de textures in de omgevingen niet altijd even scherp. Gelukkig maken de prachtige ontwerpen van Akira Toriyama, die je wellicht kent van de Dragon Ball-serie, veel goed. Ook de soundtrack is er flink op vooruit gegaan. De scherpe 8-bit-bliepjes van de NES zijn vervangen door prachtige orkestrale versies van bekende Dragon Quest-nummers, die heerlijk in het gehoor liggen en perfect passen bij de opgepoetste sfeer van het spel.
Hoewel ik in het verleden al meerdere Dragon Quest-titels heb gespeeld, was Dragon Quest III voor mij een nieuwe ervaring. Ondanks dat het origineel bijna zijn veertigste verjaardag mag vieren, had ik tijdens de ruim 35 uur die ik aan dit avontuur besteedde nooit het idee dat ik met een verouderde game bezig was. Helaas hebben deze games in het westen nooit echt veel populariteit verworven, terwijl het in Japan behoort tot de bestverkopende game-series aller tijden. Het is duidelijk waarom; deze spellen zijn tijdloos en zouden door iedereen die van turn-based RPG's houdt gespeeld moeten worden.
Conclusie
De gameplay van Dragon Quest III heeft de tand des tijds prima doorstaan. Qua audiovisuele presentatie was de game echter wat verouderd, maar daar brengt deze HD-2D remake verandering in. De prachtige graphics en de schitterende orkestmuziek maken, samen met de gameplay tweaks, van de Dragon Quest III HD-2D Remake een RPG die zelfs in een overvol jaar als 2024 niet overgeslagen mag worden. RPG-liefhebbers die in deze koude dagen op zoek zijn naar een game die voelt als een warme deken, worden met deze titel op hun wenken bediend.