Final Fantasy VII op de originele PlayStation is voor veel mensen hun eerste introductie met de serie geweest. Door de vele afwisselende locaties, kleurrijke personages en het toegankelijke maar ook diepgaande vechtsysteem wist het vele miljoenen mensen fan van de serie te maken. Maar net als met je allereerste liefde zijn de herinneringen vaak mooier dan de werkelijkheid. Als je de oude game vandaag de dag opstart zie je dat het grafisch niet half zo mooi is als je dacht dat het was. Juist op de vlakken van combat, graphics en de personages is de remake enorm veranderd. Sommige mensen zullen de verandering van turn-based gevechten naar real-time misschien jammer vinden. En hoewel FFVIIR wel een klassieke modus biedt, is dit niet helemaal hetzelfde als je gewend was. De Classic Mode geeft je namelijk ruimschoots de tijd om keuzes te maken tijdens de gevechten. De ATB-meter van het origineel is nog steeds aanwezig, en is ook in deze remake van groot belang voor het inzetten van magie, vaardigheden en het gebruiken van items.
Geen wapen wordt overbodig
Je bent vrij om met je wapens de hele tijd aan te vallen, ongeacht of je ATB-meter vol is. Dat is een vrij grote afwijking van het origineel. Maar omdat SquareEnix voor real-time gevechten heeft gekozen, kun je tijdens de gevechten vrij rondrennen door de wereld. Daarnaast zul je actief aanvallen kunnen blokkeren met R1 en als je een aanval liever wilt ontwijken kun je opzij rollen met de cirkel-knop. Daarnaast is het in FFVIIR ook mogelijk om naast magie gebruik te maken van een Summon. Indrukwekkende monsters zoals Ifrit, Shiva en Bahamut verschijnen dan als een vierde teamlid op het strijdtoneel en je kunt ze, door het inzetten van een ATB-balkje, een stevige aanval laten doen. Summons waren ook aanwezig in het origineel en zijn ook in de remake spectaculair te noemen. Ze zitten dit keer wel op een timer en zijn ook alleen tijdens gevechten met eindbazen op te roepen, dus het is vooral aan te raden om ze in te zetten wanneer het kan.
FFVIIR heeft per personage een beperkte selectie aan wapens die je kunt verzamelen. Sommige wapens zijn overigens zo zeldzaam dat je ze alleen kunt krijgen als je ze bij specifieke eindbazen weet te stelen door middel van Steal Materia. Heb je een wapen uitgekozen waar je mee wilt vechten? Dan is het goed om te weten dat elk wapen een unieke vaardigheid heeft. Deze vaardigheid is gekoppeld aan je wapen, en als je een ander wapen kiest schakel je automatisch naar de nieuwe skill. Het toffe is dat je deze vaardigheden wel kunt aanleren door ze tien keer te gebruiken tijdens gevechten. Heb je dat gedaan? Dan kun je de specifieke skill altijd gebruiken via Abilities, ongeacht het wapen dat je in handen hebt. Het zorgde ervoor dat ik de wapens die niet per se bij mijn speelstijl pasten toch een tijdje gebruikte. Daarnaast krijg je met het levellen van je personages ook steeds meer SP tot je beschikking. Deze SP heb je nodig om je wapens te verbeteren en modificaties voor je wapens vrij te spelen.
Het mooie aan dit systeem is dat elk vrijgespeeld wapen invloed op je speelstijl heeft. Sommige wapens zijn meer gericht op het boosten van je magie, terwijl andere wapens beter zijn in het tot wankelen brengen van je tegenstanders. Dat doe je overigens door vooral door de verdediging van vijanden heen te breken en ze murw te slaan met aanvallen. Wat ik erg prettig vind aan dit systeem van je wapens verbeteren is dat zelfs de wapens waarmee je start altijd nog een optie blijven om te gebruiken. De SP die je gebruikt om je wapens te verbeteren kun je ook verdienen met het vinden van manuscripten. Deze zijn soms te krijgen als beloningen van quests, maar je vindt ze ook bij een handjevol winkeltjes of in het bezit van hele sterke monsters. Wat die beesten daadwerkelijk met een boekwerk moeten is en blijft natuurlijk een groot mysterie.
Materia Matters
Nieuwe vaardigheden, magie en perks verdien je met het verbeteren van Materia. Deze bollen bevatten namelijk geconcentreerde hoeveelheden Mako en voorzien je teamleden van een breed scala aan vaardigheden. Met het verslaan van elke vijand verdien je Ability Points, beter bekend als AP. Elke materia bol begint op niveau één en kan oplopen tot niveau vijf. Wat de vereisten van een nieuw niveau zijn, hangt af van het type Materia dat je wilt verbeteren. Zo duurt het bij de betere Materia vaak ook wat langer tot je hun volle potentie hebt bereikt. De Summons Materia die je verdient en vindt tijdens het verhaal zijn overigens altijd op maximale sterkte en hoef je dus ook niet meer te levellen, wat in het origineel behoorlijk lang kon duren. In het origineel was Materia ook meer een levend iets dat bij het maximaliseren van een orb ook een volledig nieuwe orb opleverde. Zo kon je langzaam maar zeker je teamleden uitbouwen tot allround vechters die alles konden. Dat is in deze remake niet langer het geval. Zo heeft het spel voor zover ik weet maar een enkele orb van Magnify Materia. Deze Materia kun je koppelen aan een andere Materia om zo meerdere doelwitten aan te vallen in plaats van een enkele. In het origineel hadden we nog All Materia, maar dat is helemaal niet meer in het spel te vinden. Deze beperking zorgt er wel voor dat je slimme keuzes moet maken over hoe je jouw team wilt uitrusten. Want door het redelijk beperkte aanbod van de betere materia kun je nu niet langer je volledige team uitrusten met Materia die bepaalde elementen zoals bliksem, vuur of ijs absorberen. Gelukkig zijn er wel een paar Materia in het spel te vinden die de groei van Materia, levels en je vermogen flink doen toenemen.
Van zes naar dertig naar vijftig uren content
Omdat SquareEnix vanaf het begin heeft aangegeven dat dit eerste deel van de remake slechts Midgar zou behandelen had ik aanvankelijk wat twijfels over de totale speelduur van het spel. Ik heb de game in bijna dertig uren uitgespeeld en toen vierentwintig van de zesentwintig side-quests voltooid. De reden dat niet alle missies voltooid waren, is omdat de keuzes die je maakt tijdens het verhaal en de antwoorden die je geeft op vragen soms van invloed zijn op welke missies er beschikbaar komen. Dat houdt dus in dat je het spel meerdere keren moet spelen om alles te kunnen zien. Hetzelfde geldt voor de Hard-mode die vrijgespeeld wordt als je het spel de eerste keer uitspeelt. Bij het voltooien van de game krijg je gelukkig ook de mogelijkheid om de verschillende hoofdstukken opnieuw te spelen en zo eventueel gemiste items, side-quests of tegenstanders die je niet hebt gevonden alsnog op te sporen. Als we het over hoofdstukken hebben dan wordt ook wel duidelijk dat deze eerste remake van FFVII behoorlijk lineair is qua opzet. Bepaalde hoofdstukken zijn wat opener dan de rest en bieden je wat meer ruimte om de wereld te verkennen, maar over het algemeen is deze remake een behoorlijk gestroomlijnd geheel. Zelfs met het voltooien van bijna alle extra opdrachten vond ik mijn eerste run door het verhaal behoorlijk kort aanvoelen. Dat is overigens ook wel te danken aan hoeveel plezier ik had met het terugkeren naar de personages van FFVII, de uitdagende gevechten op Hard-mode, de aanstekelijke muziek en een handjevol momenten tijdens het verhaal die me figuurlijk kippenvel gaven.
Grafisch indrukwekkend, maar zeker niet perfect
Grafisch is FFVIIR vaak indrukwekkend mooi met gedetailleerde karaktermodellen van de hoofdcast. Van mooie kleurrijke ogen, vlekjes op de huid en meebewegende haren. Ook verschillende texturen van kleding op Cloud zien er geweldig uit. En de game draait daarnaast op zowel de originele PS4 als de PS4Pro heel stabiel. Toch zijn er ook gebieden die duidelijk niet dezelfde hoeveelheid aandacht hebben gehad. Zo zie je geregeld lage resolutie texturen in de wereld om je heen, worden veel NPC’s ingeladen als je langs rent en kom je af en toe objecten zoals rotsen, planken en deuren tegen die weinig tot geen detail vertonen. Het is vooral het contrast tussen die situaties en de uitstekende sfeer en belichting, geweldige gedetailleerde karaktermodellen van Cloud, Tifa, Barret en Aerith en de schaal van de locaties die je bezoekt die af en toe een beetje afbreuk aan de ervaring kunnen doen. Ik vermoed dat de meeste van deze problemen toch terug te leiden zijn tot het gebruik van Unreal Engine 4, want er zijn zoveel games die dergelijke issues hebben. Het zijn kleine tekortkomingen die vooral opvallen omdat de game juist tot zulke grote hoogtes stijgt als de actie in volle gang is. De Summons, vele gevechten en de cutscenes die het verhaal uiteenzetten zijn namelijk zo uitzonderlijk mooi, dat ik geregeld wenste dat de game dat niveau tijdens de hele ervaring wist te behouden.
Al het oude is weer als nieuw
Naast het grafische aspect is ook de muziek het vermelden waard. Oude bekende nummers komen allemaal weer voorbij. Vaak in een nieuw jasje, met orkestrale ondersteuning. Maar ook de wijze waarop sommige nummers qua toon en sfeer tussen bepaalde winkeltjes en gebouwen kunnen veranderen, omdat het beter bij de gebouwen die je inloopt past, is tof gedaan. Daarnaast hebben we met deze remake natuurlijk ook te maken met een voice-cast. Van de cast van personages vond ik Sephiroth een interessante keuze, aangezien Sephiroth is ingesproken door Tyler Hoechlin, ook wel bekend als Superman/Clark Kent van de Arrowverse series. Naast de reguliere cast van Cloud, Barret, Tifa en Aerith hebben ook andere leden van hun organisatie Avalanche, zoals Wedge, Biggs en Jessie, een grotere rol in het verhaal gekregen. Omdat in de originele game het Midgard segment ongeveer zes uur gameplay bood, heeft de remake behoorlijk wat extra content gekregen. Zo zijn er volledig nieuwe personages en side-quests geïntroduceerd. Er is bijvoorbeeld een onderzoeker die voor het bedrijf van de badguys van Shinra werkt, maar ondertussen het bedrijf van binnenuit probeert te saboteren. Deze Chadley geeft je ook specifieke uitdagingen om te voltooien. Denk daarbij aan het verslaan van meerdere types van een vijand, twaalf soorten magische materia maximaleren en het verslaan van speciale door hem ontwikkelde Summons. Soms zijn de opdrachten wat vaag qua instructie, maar na wat uitproberen waren de meeste opdrachten wel redelijk makkelijk te voltooien.
Waar voor je geld, of niet?
Het verhaal van FFVIIR heeft een paar extra lagen gekregen ten opzichte van het origineel. De personages zijn beter ontwikkeld en de wereld ziet er grotendeels fantastisch uit. De real-time gameplay is verfrissend en op Hard ook behoorlijk uitdagend. Als je alle trophies wilt verzamelen zul je het spel minstens twee keer volledig moeten doorlopen. Veel van de trophies zijn ook gekoppeld aan de minigames die het spel rijk is. Zo kun je bijvoorbeeld een potje darten en krijg je bij de beste score een orb van materia als beloning, zijn er segmenten in het verhaal waar je al rijdend op je motor je vrienden moet beschermen, zijn er puzzels waarbij timing van groot belang is en kom je op een gegeven moment ook in een club terecht waarbij je een dansnummer moet opvoeren. Vaak zijn deze minigames simpelweg een kwestie van op het juiste moment op een knop drukken, maar de timing kan vooral bij activiteiten in een sportschool even wennen zijn.
Het hangt er natuurlijk ook vanaf of je iemand bent die personages naar het maximale niveau wil levellen en of je ervan houdt om een spel volledig uit te spelen, of dat je simpelweg het verhaal wilt doorlopen. Voor de laatste groep kun je tussen vijfentwintig en dertig uren met het verhaal bezig zijn. Mensen die alle trophies willen verdienen zijn vermoedelijk eerder vijftig tot zestig uren bezig. Het scheelt dat je ook alle cutscenes kunt overslaan door het driehoekje ingedrukt te houden, of de game te pauzeren en er dan voor te kiezen om het over te slaan. Dat zou een tweede run op Hard een stuk sneller maken. Voor mij persoonlijk ging mijn tweede run daardoor van dertig uren naar vijftien uren. Ik heb de meeste side-quests overigens wel opnieuw voltooid, omdat er in Hard Mode extra beloningen gekoppeld zijn aan het verslaan van specifieke vijanden. Zo krijg je op die manier nog extra items om je wapens voorbij hun normale limiet te verbeteren. Het is sowieso fijn dat wanneer je de game hebt uitgespeeld, de hoeveelheid ervaring die je verdient verdubbelt en de hoeveelheid AP voor het verbeteren van Materia met drie wordt vermenigvuldigd. Maar je hebt het ook wel nodig om de sterkste vijanden van Hard Mode te kunnen verslaan. Al met al kan ik niet anders stellen dan dat je met Final Fantasy VII Remake qua hoeveelheid uren content wel waar voor je geld krijgt.
Nog vraagtekens?
Voor mij is de grootste vraag vooral of het eerste deel in een serie games, waarvan voor de rest van het verhaal nog geen releasedata bekend, wel zestig euro waard is. Dat is een afweging die iedereen uiteindelijk zelf zal moeten maken. Persoonlijk zal ik dit verhaal wel verder af willen maken en er zit ook zeker genoeg content in dit eerste deel. Toch blijf ik het een vreemde keuze vinden dat er geen duidelijk tijdsplan voor de rest van het verhaal bekend is. Fans van het origineel zullen zich na het voltooien van deze remake ook ongetwijfeld gaan afvragen hoeveel content het volgende deel zal behandelen, want juist na Midgar ga je in het origineel de wijde wereld in en krijg je veel meer keuzevrijheid om je weg te kiezen. En Midgar was in het origineel toch maar iets van tien tot vijftien procent van het verhaal. Dus het is te hopen dat we niet nog zes afzonderlijke titels moeten aanschaffen om de volledige ervaring te kunnen beleven. Het zijn misschien kleine dingen om over na te denken, maar voor mensen die de ontwikkeling van FFVIIR niet hebben gevolgd kan het misleidend en teleurstellend zijn om te denken dat ze met de aanschaf van deze game het volledige verhaal in huis halen.
Conclusie
FFVIIR is een game geworden die me af en toe wat gemengde gevoelens gaf. Het daadwerkelijke verhaal is behoorlijk kort en wordt door een enorme hoeveelheid cutscenes behoorlijk opgerekt. Toch krijgen de personages wel meer diepgang door de uitstekende dialogen, sterke voice acting en de uitzonderlijke kwaliteit van de beelden. Dat die graphics ingame soms wat kleine steekjes laten vallen is wel jammer, maar gelukkig nergens echt zo storend dat het de ervaring verpest. Het grootste nadeel van Final Fantasy VII Remake is eigenlijk dat dit slechts het begin van het verhaal is en er vanuit Square Enix totaal geen enkele informatie bekend is wanneer we weer verder kunnen spelen met Cloud, Tifa, Aerith en Barrett. Want dat de ontwikkelaars met FFVIIR een uitstekende eerste stap op een veel grotere reis hebben gezet is duidelijk. Absoluut het proberen waard.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
8.5
9.9
111 
1)
13-04-2020 19:38
. Grapje natuurlijk..
