Fire Emblem Engage speelt zich af in een nieuw continent genaamd Elyos. Het spel begint als het hoofdpersonage ontwaakt van een duizendjarige slaap. Dit personage is de 'Divine Dragon' Alear, dat samen met zijn moeder duizend jaar geleden de ‘Fell Dragon’, een kwaadaardig wezen, heeft verzegeld. Alear wordt wakker omdat de Fell Dragon uiteraard na lange tijd dreigt terug te keren.
Alear is tevens zijn geheugen kwijtgeraakt. Lekker handig voor de schrijvers van Intelligent Systems, want op deze manier kan Alear samen met de speler de wereld van Elyos leren kennen. Het verhaal van Fire Emblem Engage is zoals vooraf verwacht werd weinig aan. Fans zullen de opzet van de Fell Dragon herkennen uit voorgaande Fire Emblem-games, want het is op zich gewoon een nieuwe variatie op de Shadow Dragon en Grima. De speler maakt geen beslissingen en er is geen sprake van een politiek steekspel of spannende morele kwesties. Het is een doodsimpel en voorspelbaar verhaal van een gevecht tussen goed en kwaad.
Daarbij heeft Intelligent Systems aan de hand van de 'Emblem Rings' een beetje fan service in het spel geïnjecteerd. Met deze ringen kunnen de nieuwe personages geestachtige helden oproepen om nieuwe vaardigheden te krijgen en samen te vechten. Deze helden zijn natuurlijk oude serie-iconen zoals Marth, Lyn, Ike en Roy. In het verhaal fungeren ze eigenlijk vooral als machtige wapens waar beide kampen controle over willen krijgen.
Ik wil iets duidelijk benadrukken: als je Fire Emblem-games vooral speelt voor de sociale elementen kom je met Engage van een koude kermis thuis. Zoals gewoonlijk trek je in dit spel tijdens het verhaal door het hele continent en tussendoor krijg je een hoop bondgenoten en af en toe kun je ook speciale personages rekruteren. Het probleem in dit spel is dat de personages stuk voor stuk zowat geen sterke indruk achterlaten en de persoonlijke gesprekken die ze tussen elkaar en Alear kunnen voeren behoorlijk oppervlakkig zijn. Waar is de chemie van de vorige games gebleven? Dit keer is er ook geen kind-systeem of time skip, elementen die in voorgaande games het sociale gedeelte meer kleur gaven.
Persoonlijk vind ik de social sim-elementen in Fire Emblem leuk, maar voor mij is het belangrijker dat in een game van zo'n veertig uur de tactische gevechten minstens net zo sterk zijn. Dat is waar mijns inziens Three Houses het liet liggen en waar Engage juist ijzersterk in is.
Fire Emblem Engage gaat net als bij het verhaal ook voor de gameplay deels terug naar de basis. Dat betekent allereerst dat de beroemde wapendriehoek, het steen-papier-schaar-systeem voor wapens, is teruggekeerd. Sterker nog, het is belangrijker dan ooit door de nieuwe ‘break’-mechaniek; als je met het juiste wapen toeslaat raakt je tegenstander zijn wapen even kwijt. Die vijand kan gedurende jouw beurt niet meer terugslaan, iets dat een extra laagje strategie toevoegt en positionering nóg belangrijker maakt. Bazen zijn wel immuun voor breaks natuurlijk, anders zou het niet gebalanceerd zijn.
De andere nieuwigheid is het Engage-systeem. Personages die de beperkte Emblem Rings dragen kunnen als een meter vol is dus oude helden oproepen. Dit geeft dat personage toegang tot een nieuw wapen en allerlei nieuwe vaardigheden. De vaardigheden die je krijgt zijn per ring natuurlijk anders en ze hebben vaak zowel aanvallende als verdedigende opties. Roy heeft bijvoorbeeld een skill waarmee je meerdere vijanden tegelijk kunt aanvallen (en ze in de fik steekt). Lucina kan aan de andere kant vier personages volledig verdedigen van een eerste aanval, iets dat je van een hinderlaag zou kunnen redden. Je gekozen personage levelt door te vechten zijn relatie met de ring waarmee je nog meer vaardigheden kunt vrijspelen.
Ik ben bovenal blij dat het Engage-systeem geen automatische win-knop is. De vaardigheden die je personages krijgen zijn absoluut heel sterk en belangrijk, maar de moeilijkheidsgraad is dusdanig opgevoerd dat je ze ook echt nodig hebt. Bovendien zit er een tijdslimiet van drie beurten op de Engage, waarna de meter weer lang moet opladen. De timing van wanneer je de boel activeert wordt dus heel belangrijk, omdat je de extra vaardigheden nodig hebt als de vijanden bijvoorbeeld plotseling extra hulptroepen oproepen. Bovendien is het hartstikke leuk om met de Emblem-ringen te experimenten. Zoek je bijvoorbeeld optimale synergie tussen een specifiek personage en ring of gebruik je de ring juist om een ander personage meer flexibel te maken?
Fire Emblem Engage is kort gezegd fantastisch gebalanceerd. De nieuwe mechanieken en systemen zorgen voor meer diepgang en ook het design van de slagvelden is klassiek strak, met af en toe een leuke gimmick tussendoor. Het helpt misschien dat ik het spel op de 'Maddening'-moeilijkheidsgraad heb gespeeld, al heb ik me laten vertellen dat het spel ook op Hard en Normal meer uitdagend dan normaal is.
Ten slotte valt ook op dat Fire Emblem Engage een lust voor het oog is. In vergelijking met Three Houses heeft deze game veel kleur en de gevechtsanimaties zijn ook een stuk vloeiender en daardoor spectaculairder. Ook dit aspect ligt meer in lijn met de oude games, die in hun tijd altijd indruk wisten te maken.
Conclusie:
Fire Emblem Engage geeft niet thuis wat betreft het verhaal, de personages en de sociale elementen. Dat is jammer, want dit spel doet met behulp van een mix van nieuwe en oude systemen fantastische dingen op het gebied van gameplay. Daarom zou ik dit spel voornamelijk aan old school Fire Emblem-fans aanbevelen, maar de gameplay is dermate sterk dat het sowieso een aanrader is voor liefhebbers van tactische games.
9.9
8.5
4158 
6)
01-02-2023 12:39
