Chaos
In een notendop is dat het verhaal van de game en eigenlijk wil ik er verder ook niet te veel woorden aan vuil maken. Het verhaal in Just Cause 4 blijft niets anders dan een goed excuus om zoveel mogelijk chaos te veroorzaken op een mooi tropisch eiland. Dat doe je met name door de gebouwen van de Black Hand (het huurlingen leger van de dictator) met de grond gelijk te maken. En het toeval wil dat deze gebouwen vaak opslagtanks zijn, gevuld met gas, olie en andere explosieve stoffen. Het opblazen van deze gebouwen gaat werkelijk geen moment vervelen. Zeker niet als je een beetje creatief te werk gaat en probeert om de gebouwen iedere keer op een andere manier naar de grond te werken. Nieuw is de toevoeging van extreem weer, want de dictator zal niet aarzelen om tornado’s en grote zandstormen op je af te sturen. De game zet hier groots op in, maar in de praktijk valt de impact wel mee en hoef je niet bang te zijn plotseling overvallen te worden door een gigantische onweersstorm.
Potje Risk
Het eiland van Just Cause 4 is lekker groot en verdeeld in diverse regio's. Als Rico ben je onderdeel van een verzetsleger dat probeert om het hele eiland te bevrijden van de dictator. Hier komt een stukje strategie om de hoek kijken, want jij kan bepalen in welke volgorde de regio's bevrijd worden. Door zoveel mogelijk chaos te veroorzaken, verdien je punten. Met die punten verdien je weer zogenaamde squads die je in kan zetten om een aangrenzende regio te bevrijden en het front weer een stukje op te schuiven. Als je de kaart op het beeld ziet dan lijkt het wel alsof je een potje Risk aan het spelen bent, maar uiteindelijk is het niet meer dan zoveel mogelijk squads verdienen en regio's bevrijden. Dat is ook de manier om verder te komen in het verhaal, want pas als een regio is bevrijd zal de verhaalmissie daar beschikbaar worden. Op bepaalde momenten moet je meerdere regio's bevrijden om de volgende missie vrij te spelen en dan kan de game nog wel eens aanvoelen als een grind-sessie. Op deze momenten daalde voor mij een klein beetje het fun-gehalte, maar gelukkig kwam dit heel weinig voor en heb ik me de meeste tijd meer dan prima vermaakt.
Gadgets
Rico heeft weer de bekende grappling hook tot zijn beschikking, zoals we die ook al kennen uit de vorige Just Cause-games. Hiermee kan hij zich snel verplaatsen naar het dak van een gebouw of naar een te kapen voertuig. Ook geeft het hem de mogelijkheid om voorwerpen en personen aan elkaar vast te maken. In principe al leuk om mee te spelen dus, maar in dit vierde deel zijn er ook nog diverse upgrades te verkrijgen om het nóg even een extra fun-boost te geven. Zo kan je ballonnen vastbinden aan voertuigen om ze te laten opstijgen, maar met de upgrades kan je bepalen wat er in die ballonnen zit. Stel je eens voor dat die gevuld zijn met een explosief gas en je hebt wéér een extra mogelijkheid om die dictator op explosieve wijze af te zetten. Naast de grijparm zijn ook de parachute en wingsuit wederom van de partij, zodat je ook weer lekker kan stunten op het eiland. De wereld is werkelijk één grote speeltuin, waarbij je in elk dorp wel een stunt uit kan voeren om extra punten te verdienen. Niet alleen met de wingsuit, maar ook met de vele voertuigen die tot je beschikking staan.
Op zoek naar controle
Het lukte me tijdens mijn speelsessie niet goed om te wennen aan de controls van deze game. De verschillende acties van Rico zijn naar mijn idee gekoppeld aan onlogische knoppen(combinaties). Zo gebeurde het regelmatig dat ik van wapen wilde wisselen, maar in plaats daarvan een nieuw wapen oppakte. Of dat ik de handrem van de auto aan wilde trekken, maar plotseling Rico aan zijn parachute uit de auto zag vliegen. Als je de game een paar uur gespeeld hebt dan weet je de juiste knoppen wel makkelijker te vinden, maar het was leuk geweest als Square Enix de optie had geboden om bijvoorbeeld te kiezen uit diverse button lay-outs. Dat zou je een betere kans geven om sneller de controls onder de knie te krijgen. Overigens viel me dan weer positief op hoe goed de meeste voertuigen te besturen zijn met de controller. Bij veel games lukt het me niet om een helikopter langer dan 30 seconden in de lucht te houden, laat staan dat ik er iets fatsoenlijks mee kan doen. Bij Just Cause 4 gaat me dat een stuk beter af en weet ik zelfs nog aardige luchtgevechten uit te voeren (en te winnen). En afgezien van een enkele overenthousiaste sportwagen, zijn ook de meeste wagens prima te besturen met de controller.
Snel verder spelen
Wat verder opvalt is dat Just Cause 4 bijna geen laadtijden kent. Bij het opstarten van de game moet je heel even wachten, maar als je daarna Rico een keer van te grote hoogte op de grond laat vallen dan zit je nooit langer dan een paar tellen naar het laadscherm te kijken. Ik speelde de game op een Xbox One S en meestal kon ik de tekst met de gameplay-tip op het laadscherm niet eens aflezen, omdat ik alweer naar het achterhoofd van Rico zat te kijken. Dit is echt fantastisch, maar heeft ook een keerzijde: de game kent (in ieder geval op de Xbox One) behoorlijk wat pop-up en textures die heel laat ingeladen worden. In combinatie met de physics-engine, die ook wel eens vreemde dingen laat zien, voelt de game daarmee niet helemaal af. Just Cause 4 had misschien nog iets meer tijd nodig gehad om helemaal gepolijst te worden, al moet ik toegeven dat het me nergens echt heeft gestoord. Zeker niet door die extreem korte laadtijden, waardoor je na een verkeerd afgelopen stunt weer lekker snel een tweede poging kan wagen.
Conclusie
Just Cause 4 doet heel weinig nieuwe dingen in vergelijking met zijn voorganger, maar heeft dat op dit moment ook eigenlijk niet nodig. Het is namelijk gewoon weer heerlijk om op explosieve wijze zoveel mogelijk chaos te veroorzaken. Niet alleen met je grappling hook, maar ook door gewoon een beetje in het rond te schieten op alles wat beweegt en kan ontploffen. Zoals genoemd zijn er wel wat minpunten aanwezig, maar die vallen meteen weg op het moment dat je een vijandelijke helikopter kaapt, deze op ramkoers zet richting een olietank en op het laatste moment met een parachute eruit weet te springen en achter Rico een gigantische explosie de achtergrond ziet vullen.
Deze review is geschreven door Kevin Blokland.
Oordeel Just Cause 4 (XboxOne)
- Graphics
75 - Gameplay 85
- Originality 70
- Sound 80
- Replay 85
- Eindcijfer 79
10
221 )
13-12-2018 21:07
1)
13-12-2018 21:14
