Shadow of War is echt een direct vervolg op Shadow of Mordor. Laten we er dan ook geen doekjes om winden. Heb je het voorgaande deel niet gespeeld, trek dan maar je jetpack aan, want de leercurve vliegt omhoog. Dit komt met name doordat een groot deel van de vaardigheden die je hebt aangeleerd in Mordor, direct bruikbaar zijn in Shadow of War. Ken je deze niet, dan zal het in het begin vooral klungelen worden tijdens de gevechten. Heb je echter voorgaand deel wel gespeeld (of Assassin’s Creed, het systeem is vergelijkbaar), dan zul je als Talion al gauw Orc na Orc aan je zwaard rijgen. Wat dat aangaat voelt het vechtsysteem wel een tikkeltje verouderd aan, maar tegelijkertijd biedt het ook veel plezier omdat je je qua besturing als een vis in het water voelt.
Meer dan een gewone Ork
Gedurende je tijd in Mordor zul je heel wat Orcs over de kling jagen, toch is er het een en ander aan gedaan om de dozijnen aan Orcs minder anoniem te maken. Zo is het bijvoorbeeld voor letterlijk iedere Orc mogelijk om van nietsnut uit te groeien tot een legendarische Chieftain. Het enige wat een Orc nodig heeft om zijn carrière te kickstarten is een succesvolle moord op jou. Verlies je namelijk van een Orc, dan wordt deze held gepromoveerd tot Captain. Vanaf dat moment kan die haat en verderf gaan zaaien tegen andere collega Captains, Chieftains en War Chiefs om zo verder in rang te stijgen binnen het terugkerende Nemesis-systeem, de zakelijke hiërarchie-boom binnen het Orc universum.
Natuurlijk kun je je best doen om wraak te nemen op diegene die jou te slim af was, maar dat is nog niet zo gemakkelijk. Eerst moet je jouw aartsvijand opsporen, daarna moet je hem nog zien te pakken en zelfs al heb je het mes op zijn keel, dan nog komt die soms weg. Het gevolg is een vrijwillige klopjacht op zoek naar zoete wraak.
Maar dat niet alleen, als je ze te lang met rust laat kunnen ze je in de val laten lopen en opeens verschijnen terwijl je een andere Captain een kopje kleiner probeert te maken. Daarnaast geldt: hoe hoger een Orc in rang is, hoe meer gevarieerd de Orcs zijn. Elke Captain heeft een introductiemoment voordat de strijd begint en daarin legt die (op een overigens soms hilarische manier) de gedachtegang uit waarom die er uitziet zoals die er uitziet. En de variëteit is groot! Het is duidelijk dat er dit keer veel tijd is gestoken in de Orc-populatie, waardoor ze meer vertegenwoordigen dan het gebruikelijke slachtvee. Captains variëren daarnaast ook nog eens in zeldzaamheid (zichtbaar aan de uitrusting die ze dragen), waar weer van af hangt welke ‘loot’ je krijg als je er eentje een kopje kleiner maakt.
Al deze elementen zorgen ervoor dat je het gevoel hebt dat het Nemesis-systeem en de strijdlustige Orcs echt een dynamisch levend en ademend systeem vormen waar jij onderdeel van uitmaakt en invloed op hebt. Het feit dat je naast het hoofdverhaal je eigen verhaal ervaart, maakt Shadow of War extra vermakelijk.
Indrukwekkende locaties
Wat ook een welkome vernieuwing is, zijn de gevarieerde gebieden. In Shadow of Mordor was de omgeving toch wel erg grijs en donker. En ook al was de wereld zelf weliswaar groots opgezet, alles was toch vrij plat. In Shadow of War is de stad Minas Tirith al een enorm gebied op zich, bestaande uit meerdere lagen: van hoge kerktoppen, tot rivierdalen met geheime grotten. De gebieden zijn wel iets compacter, maar dat zorgt juist voor een druk chaotisch gevoel waardoor het lijkt alsof er overal wel iets gebeurt.
Het loont sowieso om op ontdekkingstocht te gaan, want er is een heel lootsysteem aanwezig waarbij je nieuwe wapens kunt verzamelen die variëren in zeldzaamheid: van veel voorkomend tot legendarisch. De legendarische uitrustingen kun je alleen vrijspelen door bepaalde uitdagingen te voltooien. Denk aan het vinden van alle Ithildin woorden in een regio (een collectible), of door het vermoorden van een legendarische Captain (herkenbaar aan zijn gouden uitrusting). Door bepaalde uitdagingen per wapen uit te voeren, kun je tevens extra bonuseffecten van je wapens ontgrendelen. Extra loot is ook te ontgrendelen via online vendetta missies, waarbij je iemand anders zijn game binnenspringt en een Chief omlegt die jouw collega-speler eerder te slim af was. Je speelt overigens alsnog alleen de missie, dus het is eigenlijk een beetje semi-online, maar het vergelden van iemand anders zijn dood zorgt zeker voor de nodige extra variatie.
Proppievol
Shadow of War zit dus bomvol verschillende elementen. Ook de skill tree is daarbij flink uitgebreid met meer dan 40 te upgraden elementen. Je zou bijna het overzicht kwijtraken, laat staan als dit je eerste kennismaking is met de serie. Gelukkig worden de nieuwe features wel langzaam steeds verder uitgelegd. Zo begin je de tocht alleen, maar al gauw ben je bezig om je legers uit te breiden. Om de game aan het eind nog langer interessant te houden, krijg je uiteindelijk zelfs een fort tot je beschikking die je kunt micro managen om zoveel mogelijk Orcs buiten te houden. Hier komt wel een van de weinige minpuntjes om de hoek kijken in de gedaante van de Marketplace. Je kunt namelijk voor echt geld schatkisten kopen met daarin extra volgers om je fort te verdedigen. Ook Shadow of War kent dus microtransacties, al zijn ze niet echt storend. Tegen de tijd dat je namelijk aan het einde van de game zit (zo’n 30 uur later) heb je al heel wat in-game cash verzameld en heb je deze microtransacties eigenlijk niet (meer) nodig om je staande te houden.
Zijn er verder dan nog minpunten aan Shadow of War? Wat mij ten eerste opviel is dat het springen nog steeds niet altijd ideaal werkt. Vaak wil je op een afdakje terechtkomen, maar spring je soms vol het kamp binnen. De welkome toevoeging van de dubbele sprong helpt enigszins om dit euvel te voorkomen, maar het gebeurde mij nog net iets te vaak dat ik hierdoor het sluipen op mijn buik kon schrijven. Een andere constatering is dat Shadow of War op grafisch vlak varieert van prima (bij mooie vergezichten), tot matig (meerdere Orcs in het scherm). Het oogde soms nog net iets te veel als Shadow of Mordor, terwijl we toch alweer drie jaar verder zijn. Het stoort allerminst, maar toch goed om even te vermelden. Laatste puntje van kritiek is het feit dat er dit keer wel erg veel collectibles zijn zoals Ithildin woorden, artifacts, Shelob memories etc. Het voelt als een soort moetjes om deze te verzamelen. Gelukkig krijg je voor de Ithildin woorden zo nu en dan nog wel een legendary item, een zekere motivatie om deze toch allemaal binnen te halen.
Conclusie
Voor iedereen die Shadow of Mordor heeft gespeeld is Shadow of War een dikke aanrader, het is namelijk echt Shadow of Mordor “The Next Level”. Dat gevoel wordt versterkt door het feit dat je meteen bijna alle vaardigheden al hebt die we allemaal kennen uit Shadow of Mordor. Geen gedoe dus met alles opnieuw aanleren. Tegelijkertijd wordt het wel een erg steile leercurve voor Budgetgamers die Shadow of Mordor nog niet hebben gespeeld. Dan is het aan de ene kant misschien wel verstandig om daar eerst mee te beginnen.
Aan de andere kant is er wel veel meer te doen in dit nieuwste deel. Shadow of War zit namelijk bomvol functionaliteiten, collectibles en zelfs een endgame “verdedig je fort concept” wat de levensduur van Shadow of War flink verlengt. En al doen de microtransacties je misschien fronsen als een verbaasde Orc, gelukkig storen deze nooit echt in het gameplezier. Met name omdat je de items die je kunt kopen ook gedurende de reguliere speeltijd zal weten te verzamelen. Kortom, Shadow of War is een vermakelijk pakket geworden voor de Orc Slayers onder ons, met meer van hetzelfde … maar dan wel héél veel meer.
Deze review is geschreven door Yorn Soeteman.
Oordeel Middle-Earth: Shadow of War (PS4)
- Graphics
78 - Gameplay 80
- Originality 75
- Sound 85
- Replay
90 - Eindcijfer 84
5971 
21)
22-10-2017 23:59
