De Pikmin-serie kenmerkt zich vanaf het begin al door toegankelijke gameplay en de nodige uitdaging door middel van tijd management. Pikmin 3 lanceerde in de zomer van 2013 op de Wii U en was een van de vele pareltjes die dat systeem rijk was. Helaas hebben niet veel mensen de game op dat systeem gespeeld en Nintendo geeft de game nu een nieuwe kans op de Switch. Is de game hetzelfde als al die jaren geleden of doet de subtitel van de Deluxe editie de naam ook eer aan? Je leest het hier in de review.
Voor mensen die niet eerder een Pikmin-game gespeeld hebben, is de opzet als volgt; een ruimtereiziger strandt op een planeet, ontmoet verschillende soorten wezentjes genaamd Pikmin waarbij elke kleur en type andere vaardigheden biedt om de wereld mee te verkennen en om puzzels mee op te lossen. In de eerste twee delen namen Captain Olimar en Louie de leiding over de verschillende Pikmin en in het derde deel is er een nieuwe cast om te besturen; Alph, Brittany en Charlie. Maar gelukkig zijn ook Olimar en Louie niet helemaal vergeten. Maar daarover straks meer.
Concept bedacht tijdens het tuinieren
Als het drietal de planeet PNF-404 nadert gaat er wat mis en stranden ze afzonderlijk van elkaar in een wereld die een beetje aandoet als een achtertuin. Niet heel vreemd, aangezien het concept van Pikmin jaren geleden werd bedacht door Shigeru Miyamoto toen hij kort na zijn veertigste verjaardag aan het tuinieren was en hij zich verwonderde over alle kleine diertjes die in een tuin voorkwamen. Hij stelde zich voor hoe de wereld eruit zou zien als het ervaren zou worden vanuit het perspectief van de insecten. En zo werd het concept dat uiteindelijk de Pikmin-serie zou worden geboren.
In Pikmin 3 moet je dus, naast een van de drie klein astronauten, een legertje van verschillende Pikmin aansturen om de wereld te verkennen. Elk Pikmin-type is daarbij geschikt voor een specifiek doeleinde; de blauwe Pikmin kunnen door water lopen en zwemmen, de rode Pikmin zijn sterker en meer geschikt voor het vechten, de gele Pikmin kunnen sneller graven en elektriciteit geleiden om zo puzzels die daarmee te maken hebben oplossen, de zwarte rots Pikmin zijn vooral geschikt om mee te gooien en glas kapot mee te maken en de roze Pikmin hebben vleugels en kunnen daarmee over hindernissen heenvliegen. Tot slot zijn er nog de paarse Pikmin die vooral zwaardere objecten kunnen dragen en de witte Pikmin zijn vooral sneller met het dragen van voorwerpen. In tegenstelling tot de witte bloem van de andere Pikmin hebben de paarse en witte Pikmin een roze bloem op hun hoofd als ze nectar gedronken hebben. Dat mooie goedje, dat verspreid over elke map ligt, wordt door de Pikmin namelijk opgedronken. Daardoor kunnen ze hun activiteiten veel sneller en beter uitvoeren.
Drie moeilijkheidsgraden voor de prijs van één
Bij het starten van de Story-Mode moet je een keuze maken uit een moeilijkheidsgraad. Dit is een verandering ten opzichte van het origineel, waar deze keuze simpelweg ontbrak. Normal, Hard en Ultra-Spicy zijn een beetje misleidend, aangezien Normal eigenlijk een makkelijkere versie van het origineel is. Een betere omschrijving zou dus zijn; Easy, Normal en Hard. Ultra-Spicy kenmerkt zich vooral doordat je veel minder Pikmin met je mee kunt nemen. Waar de andere moeilijkheidsgraden je een team van maximaal honderd Pikmin laten meesleuren, wordt dit aantal bij Ultra-Spicy beperkt tot zestig Pikmin. Daarnaast levert elk stuk fruit dat je omzet naar sap je slechts een half flesje op. Daardoor wordt je tijd om het spel te doorlopen ook meteen gehalveerd. Ultra-Spicy heeft daarnaast het verschil dat je Pikmin in slechts twee seconden verdrinken, in tegenstelling tot de normale acht seconden die je hebt om ze te redden.
Deluxe uitbreidingen
Met de subtitel van ‘Deluxe’ schept Nintendo natuurlijk wel de verwachting dat deze versie de nodige extra’s te bieden heeft. En gelukkig, dat is zeker het geval. Naast het gegeven dat je het verhaal nu in splitscreen met z’n tweeën kunt spelen, wat absoluut vermakelijk is aangezien het veel tijd kan besparen, zijn er ook zogenaamde Side-Stories die gaandeweg het verhaal ontgrendeld worden. In deze losstaande missies, die een beetje dienstdoen als proloog en epiloog van het verhaal, neem je de rollen van Captain Olimar en Louie op je. Het zijn vermakelijke missies die een beetje doen denken aan de missies van Pikmin 2, waarbij je meer met de tijdslimiet stoeit en vooral bezig zult zijn met het zo efficiënt mogelijk voltooien van de levels. Naast de nieuwe missies biedt Pikmin 3 Deluxe ook andere kleine verbeteringen. Zo is het nu een stuk makkelijker om een lock-on toe te passen op tegenstanders en daardoor hun aanvallen te ontwijken. Een andere toevoeging is het systeem van Badges. Door aan bepaalde doelstellingen te voldoen speel je Badges vrij, wat eigenlijk dus een soort van achievements of trophies zijn. Bovenop al deze kleine aanpassingen biedt Pikmin 3 Deluxe ook alle DLC-levels die later bij de Wii U werden uitgebracht.
Ook op het technische vlak is Pikmin 3 Deluxe wat stabieler qua framerate op de Switch dan op de Wii U. Waar het origineel soms lichte framedrops kon vertonen als de actie wat te druk werd, en aan het einde van elke dag het fruit werd omgezet naar sap, draait het spel op de Switch heel soepel. Al met al is Pikmin zowel op het gebied van de grafische pracht en de gameplay dus een hele vermakelijke en charmante game geworden.
Conclusie
Pikmin 3 was op de Wii U al een van de betere titels waar je zonder twijfel het systeem voor had kunnen aanschaffen. Toch hebben maar weinig mensen dat destijds gedaan. Gelukkig voor alle Switch bezitters heeft Pikmin 3 Deluxe sinds 2013 niets aan kwaliteit ingeleverd. De uitbreidingen van deze Deluxe-editie weten de gameplay op kleine maar belangrijke vlakken te verbeteren. Nieuwe missies, alle eerder verschenen DLC, toegankelijke gameplay en charme die er werkelijk vanaf druipt; Pikmin 3 Deluxe is een mooie aanvulling op de collectie Switch games en zeker het oppakken waard. Zelfs met een prijskaartje van zestig euro.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.