Prefacio
Er is momenteel nog een aantal verhaal- en gameplayelementen die Capcom liever tot 24 maart onbesproken laat. Weet dus dat reviews, waar je ze ook leest of ziet, op dit moment niet volledig kunnen zijn. In deze recensie zal het verhaal en de manier waarop het verschilt van het origineel bijgevolg niet in detail worden beschreven. Mij lijkt dat je een Resident Evil sowieso niet voor het verhaal speelt, maar het zal voor sommige fans fijn zijn om te weten dat het grotendeels gelijk is aan het geliefde origineel. De scenario’s die je als Leon voorgeschoteld krijgt zijn vaak slechts subtiel veranderd, maar de dialogen zijn regelmatig een beetje gewijzigd om de personages iets meer diepgang en menselijkheid te geven. Ook is het spel, in tegenstelling tot de remake van Resident Evil 3, grotendeels intact gebleven.
El juego sigue siendo fuerte
In Resident Evil 4 Remake besturen spelers Leon terwijl hij Ashley, dochter van de president van de VS, probeert te redden uit een Spaans dorpje. Waarom? Het spel is niet enorm geïnteresseerd in het bieden van context, maar het is wel een leuk excuus om te pas en te onpas wat Spaanse woorden op te werpen en om de zombies continu over ‘las plagas’ te laten fluisteren. Het eerste deel van de game, dat zich afspeelt in het dorpje zelf, is nog altijd ijzersterk en dankzij de flink opgepoetste graphics is de atmosfeer in het dorp onheilspellender dan ooit. Resident Evil 4 staat bekend als het spel dat de serie een flinke zet richting het actie-genre gaf. Dat is nog steeds zo, maar in het dorp speelt de game nog het meest als survival horror. Leon beschikt slechts over een zwak pistool en heeft verder vrijwel geen middelen om zijn hachje te redden. Toch zal je een bende moordzuchtige Spanjaarden moeten zien te overleven. Dat klinkt misschien ernstig, en dankzij het realistischere uiterlijk is het uitermate griezelig, maar Leon weet altijd hoe hij de spanning razendsnel weg kan nemen. Nadat een onoverkomelijk leger zombies om onduidelijke redenen hem net niet verslindt, loopt hij koeltjes als een actieheld door het dorp terwijl hij vraagt: “Where’s everyone going? Bingo?” Gelukkig is RE 4 niets van zijn campy karakter verloren.
Mejor mas rapido mas fuerte
Het nodige werk is gedaan om de game de moderne tijd in te tillen, net als bij de remakes van Resident Evil 2 en 3. Vroeger was de manier waarop Leon zich liet besturen te omschrijven als log, terwijl het nu gepaster is om het gewichtig te noemen. Hij rent en schiet niet als een dolle Master Chief in het rond, maar staat niet langer aan de grond genageld tijdens het mikken. Ook is de snelheid van zowel Leon als de vijanden een tandje omhoog geschakeld. Dit maakt de actie bevredigender en het past beter bij de nieuwe mogelijkheden van de speler. De belangrijkste hiervan is de nieuwe rol van het mes. Deze dient niet langer alleen als laatste redmiddel en manier om ammunitie te besparen, maar kan nu ook gebruikt worden voor bijvoorbeeld stealth kills en parry’s. Met name de parry is een betekenisvolle toevoeging, omdat er voorheen niet echt een manier was om te verdedigen. Na een geslaagde parry is de vijand bovendien vaak kwetsbaar voor een tegenaanval. Doordat alle acties met het mes ervoor zorgen dat het langzaam kapot gaat, blijft de balans toch bewaard. Gelukkig kan het mes wel gerepareerd worden en kunnen ook regelmatig tijdelijke mesjes gevonden worden.
In het origineel vond ik de kwaliteit van het spel drastisch achteruitgaan na het dorp, dus ik was ditmaal een beetje achterdochtig toen ik het kasteel betrad. Ik werd aangenaam verrast; de versnelde gameplay en een aantal subtiele aanpassingen in het verloop van levels zorgen voor een pacing die constant geweldig is. Het spel geeft je geen moment de kans om je te vervelen. Dankzij de, zoals eerder gezegd, sterk verbeterde graphics is het hele spel een genot om te aanschouwen. Vooral het kasteel heeft hier baat bij. Het spel kan dankzij het steeds uitbreidende arsenaal van Leon minder intimiderend aanvoelen, maar door onder andere de sterk verbeterde lichteffecten voel je je nooit veilig. Ook niet met een volledige uitgepimpte shotgun op zak. De uitstekende audio mag ook niet onbenoemd blijven. Met een koptelefoon op is het geschuifel en gekreun van de verschillende monsters perfect in de ruimte te plaatsen en voel je de zure adem haast in je nek.
Dankzij alle verbeteringen is het spel een absolute aanrader voor nieuwkomers en verstokte fans, maar ook zonder deze verbeteringen zou het spel nog steeds de moeite waard zijn. De gameplay-cyclus is namelijk tijdloos. Verken een mysterieuze ruimte, schiet op wat monsters, pluis het hele gebied uit om zoveel mogelijk kostbare benodigdheden te vinden en herhaal. In weinig spellen voelen de voorwerpen die je vindt zo waardevol aan. Vaak heb je maar nét genoeg kogels om een moeilijk gevecht te overleven. Hierdoor ben je dankbaar voor elke ammunitiedoos die je ziet en voelt het nog beter om genoeg pesetas bij elkaar te sparen om een merkbare verbetering aan je favoriete wapen aan te brengen.
Conclusión
Resident Evil 4 Remake is een ideale remake geworden. Het behoudt wat sterk was aan het origineel, maar is niet bang om subtiele veranderingen door te voeren waar nodig. Het resultaat is wat mij betreft de definitieve versie van een klassieker. Op naar Resident Evil 5?
10
8.5
973 )
21-03-2023 18:44
1)
21-03-2023 22:53
