Het spel bevat 10 sporten met verschillende gameplay elementen. Voor het gemak en de lengte van de review zullen we ze maar even allemaal langsgaan, want jullie zijn natuurlijk allemaal erg benieuwd naar wat er voor moois te vinden is in Sports Island 2!
Een aantal spellen kun je alleen met de Wii Remote spelen:
Tennis is net als Wii Sports tennis, alleen heb je nu de optie om een klein beetje te bewegen op het speelveld. Je bestuurt het ook net als in Wii Sports, terwijl bewegen met de d-pad gaat. Als je grote handen hebt, weet je hoe irritant het is om met de d-pad te moeten bewegen; dus je weet wel wat je kunt verwachten. Jammer genoeg is het spel lang niet zo leuk als Wii Sports tennis.
Kendo is de welbekende bamboezwaard vechtsport . Dit komt neer op het wagglen met je Wii Remote, want wanneer je de tegenstander raakt krijg je 1 punt en moet je wachten tot de volgende ronde. En na 2 punten heb je een game gewonnen. Op zich zou je de blocks en aanvallen kunnen timen, maar dat gaat meestal toch niet zoals je het gepland hebt in een Wii spel.
Motor racen gaat net als Mario Kart, alleen ziet het er dan niet uit en is er ook nog eens geen zak aan. Next!
Petanque is… een variant van Jeu de Boules. Leuk voor je opa! Hier ga ik geen tekst meer aan verspillen, het is de enige spelsoort waar ik het na 3 sets wel voor gezien hield.
Darts werkt vrij apart. Hoewel je dat in Wario Ware Smooth Moves eigenlijk eindeloos kon spelen in multiplayer, werk het hier van geen meter. Je moet namelijk je wijsvinger op de B knop houden, terwijl je je duim op de A knop houdt. Op die manier krijg je dan een cursor waarmee je kunt mikken. Maar, als je dan je Remote naar voren probeert te duwen krijg je hem nooit op de plek waar je op mikt, tenzij je een stabiele hand hebt. En we weten allemaal dat mensen met stabiele handen echt geen casual Wii spellen spelen…
Tenslotte is er nog de super populaire sport van het Gesynchroniseerd Zwemmen. Hierbij moet je je Wii Remote op het juiste moment in de juiste richting bewegen zoals in zoveel ritme minigames op de Wii.
Qua Remote & Nunchuk spellen zijn er wat leukere sporten:
IJshockey is nog best aardig. Het is geen NHL, en je moet passen en schieten door de Wii Remote heen en weer te slaan. Het werkt wel aardig, maar er lijkt niet zoveel moeite in gestoken te zijn. Het is wel het meest diepgaande spel van de 10, dus dat zegt genoeg.
Schaatsen en skiën werkt ongeveer hetzelfde: in plaats van dat je als een gek je controllers op en neer moet bewegen zoals in Mario & Sonic, moet je de Remote en Nunchuk in het ritme timen om zo snel mogelijk te gaan. Bij Schaatsen moet je met de Remote beweging door de bocht, terwijl je bij Skiën af en toe moet springen door met beide controllers omhoog te bewegen.
Trefbal werkt net zoals op school: het suckt! Je kunt een bal gooien, een bal vangen, en dat was het wel.
Je kunt al deze sporten los spelen wanneer je er zin in hebt, of je kan er voor kiezen om een toernooi te spelen. Toernooien komen in de vorm van één sport die je dan de hele tijd speelt, of in de vorm van een team waarmee je een aantal sporten afgaat. Uiteraard kan je ook multiplayer toernooien, een VS match en een solo game spelen tegen je vrienden. Op zich kan je nog best wel wat lol beleven in multiplayer, omdat er geen skill bij dit spel komt kijken. Dus wie er wint is waarschijnlijk meer afhankelijk van hoeveel iedereen lacht om de graphics en de controls, dan van wie er echt beter is.
Wat de graphics betreft: deze zijn slechter dan die van Wii Sports, terwijl dat een launchtitel was. Ok, het was dan misschien wel een Nintendo spel, maar zo onderhand mag je toch wel iets meer verwachten vind ik. De muziek is ook niet bepaald om over naar huis te schrijven. Je krijgt wat vrolijke riedeltjes te horen in elke sport die je speelt, maar meestal ben je ze al zat voordat je er mee klaar bent. En aangezien elke sport tussen 1 en 10 minuten duurt, is dat niet echt een pluspunt.
Misschien is het de moeite waard om te vermelden dat je je eigen teams kunt creëren. Het spel heeft een aantal standaard teams met verschillen in grote/langzame/sterke en kleine/snelle teamleden. Als je je eigen team creëert, kun je dit zelf instellen en je kunt de looks zelf aanpassen. Helaas zien ze er allemaal uit als Mii klonen, die het niet halen bij de echte Mii’s. Het is wel een leuke toevoeging voor als je dit spel wilt gebruiken als party game.
Conclusie Al met al is dit gewoon geen speciale titel. Het doet wat het moet doen: wat meer variatie geven dan het gemiddelde ‘shovelware’ Wii spel (troepgame) en voor de casual crowd is het vast best leuk om te spelen. Voor je ouders, je buurman en buurvrouw dus. Misschien dat de echt kleine kids zich hier ook nog wel mee kunnen vermaken, maar dan moeten ze denk ik toch echt wel jonger zijn dan een jaar of 6. Anders gaan ze gewoon terug naar hun DS om daar betere games te spelen.
Voor een budgetgame is 29,95 toch nog redelijk prijzig voor wat je hier krijgt. Als je het een keer voor 5 euro bij een online koopjeshoek zit zitten, kan je heus wel slechtere spellen voor dat geld krijgen. Maar voor 30 euro is dit spel het geld niet waard. Het doet niet echt heel veel fout, maar het doet zeker te weinig goed om op te vallen. Er valt nog wel wat replay te halen uit de multiplayer, hoewel dat nogal afhankelijk is van je vriendenkring denk ik. Het zal vast wel wat gespeeld worden door de casual gamers en in bejaardentehuizen, maar voor Budgetgamers is er zélfs op de Wii wel meer waarde te halen uit je 30 euro! Ben je iemand die zich afvroeg of de Rayman Raving Rabbids games wel het geld waard waren, dan kan je deze titel gerust overslaan.
Oordeel Sports Island 2 (Wii)
- Graphics 45
- Gameplay 50
- Originality 40
- Sound 40
- Replay 55
- Eindcijfer 48