Met TMNT: Shredder’s Revenge komt ontwikkelaar Tribute Games met een eerbetoon aan de beat-em-ups die in de jaren tachtig en negentig enorm populair waren in de arcadehallen. En fans van games als Turtles in Time, X-Men: The Arcade Game en The Simpsons zullen de afgelopen maanden hoopvol hebben zitten wachten op Shredder’s Revenge. Nu is de game dan eindelijk beschikbaar en is de vraag die beantwoord moet worden: is de game het wachten waard? Je leest het hier.
Laat ik maar beginnen met de bekentenis dat ik ben opgegroeid met tekenfilms van Transformers, Thundercats, MASK, He-Man, COPS, GI JOE en natuurlijk Teenage Mutant Ninja Turtles. Voor mensen die hun jeugd in Engeland hebben doorgebracht stonden de groene tieners daar beter bekend als de Teenage Mutant Hero Turtles. Maar afgezien van een kleine naamsverandering draaiden de comics en tekenfilmserie die van 1987 tot 1996 liep natuurlijk om de vier broers Donatello, Leonardo, Raphael en Michelangelo. Ook andere personages speelden belangrijke rollen in zowel de tekenfilms als de comics; van Bebop en Rocksteady, Krang, de Fugitoids, Tokka en Razor, Leatherhead, Rat King en natuurlijk die oude vertrouwde megalomaan Shredder.
In Shredder’s Revenge wil Shredder, je raadt het al, wraak nemen op de Turtles. Waarom dat precies is, wordt nergens uitgelegd. Het plot van de game is flinterdun en tussen de verschillende levels door krijg je slechts een (licht bewegende) afbeelding met wat opmerkingen die eigenlijk nergens over gaan. De gemiddelde aflevering van Ninja Turtles had eerlijk gezegd meer om het lijf dan deze game. Maar gelukkig maakt dat ook niet zoveel uit voor de kwaliteit van Shredder’s Revenge. Vanuit het hoofdmenu kun je kiezen voor een How to Play tutorial, Achievements, een Arcade Mode en de Story Mode.
Cowabunga dude!
De Story Mode en Arcade Mode bieden je zestien verschillende levels. Waar je in de Arcade Mode alle levels achter elkaar moet zien te doorlopen met een beperkte hoeveelheid levens, heb je in de Story Mode iets meer de ruimte om van de vaste paden af te wijken. Naast het verslaan van de vele honderden Foot soldiers die je op je pad vindt, zijn er ook geregeld Mousers en andere robots die je het leven zuur maken. Maar een level voltooien is meer dan het verslaan van vijanden en een eindbaas. Natuurlijk is dat elke keer je hoofddoel, maar in de Story Mode zul je op de landkaart ook extra locaties aantreffen. Vaak vind je hier gastoptredens van personages uit de animatieserie die je opdrachten geven om specifieke voorwerpen voor ze te verzamelen. Deze voorwerpen lopen uiteen van insecten en videobanden tot kranten en tijdschriften. De beloningen voor het verzamelen van deze voorwerpen zijn misschien niet al te indrukwekkend; het gaat vaak om een beperkte hoeveelheid punten/experience, maar voor de mensen die alle levels uit willen kammen verhoogt dit de herspeelbaarheid van TMNT: Shredder’s Revenge wel een beetje.
Tonight we dine on Turtle Soup!
Naast verborgen voorwerpen biedt elk level een drietal uitdagingen. Deze zorgen ervoor dat je net even wat bewuster door het strijdtoneel moet bewegen. Soms is een uitdaging bijvoorbeeld dat niemand je mag raken, wat best spannend wordt wanneer je met zes spelers en tientallen vijanden op je scherm het overzicht makkelijk kwijt kunt raken. Andere uitdagingen vind je vaak in de vorm van het gebruiken van specifieke aanvallen, het niet gebruiken van je supermove, twee tegenstanders met een enkele val uitschakelen etc.
Het zijn niet bijster originele uitdagingen, maar aangezien het verhaal van TMNT met een klein beetje moeite in een uurtje of drie voltooid kan worden is het wel een goede extra uitdaging om de game nog een paar keer te doorlopen. In de Story Mode kun je jezelf overigens op drie verschillende moeilijkheidsgraden uitdagen en voor de grootste uitdaging moet je toch echt de Arcade Mode gaan spelen. Deze heeft naast een beperkt aantal levens namelijk ook een stuk minder ruimte om even te pauzeren. Aan het einde van de Arcade Mode krijg je ook een ranking op de online leaderboards, dus daar zit ook een zekere mate van herspeelbaarheid in.
Shellshocked!
Maar de grote vraag is natuurlijk: hoe speelt de game nu eigenlijk? Bij het starten van de game maak je een keuze uit de zes personages die aanvankelijk beschikbaar zijn: Splinter, April, Leonardo, Donatello, Raphael en Michelangelo. Na het doorlopen van Story Mode komt daar ook nog de geweldige Casey Jones bij. Maar elk personage heeft in principe een soortgelijke hoeveelheid vechttechnieken om gebruik van te maken.
Je kunt ontwijken met de Cirkelknop, aanvallen met Vierkant, een superaanval doen met Driehoekje en springen met X. Daarnaast kun je een uitdagende beweging maken met R1, waarmee je jouw super move-meter oplaadt. En je kunt medespelers energie geven uit je eigen voorraad met L1. Dezelfde knop gebruik je ook om gevallen medespelers weer van de grond te tillen en weer de strijd in mee te sleuren.
Door bepaalde knoppencombinaties kun je ook nog extra aanvallen uitvoeren. Zo kun je een counter maken, een vliegende aanval en een sliding als je op tegenstanders afrent. En natuurlijk heeft elk personage zijn/haar eigen animaties en aanvallen. Donatello is zoals altijd de Turtle met het grootste bereik dankzij zijn Bo-staf. Maar Raphael is een stuk sneller met zijn Sais. En Meester Splinter doet erg veel schade met zijn aanvallen. Persoonlijk is en blijft Leonardo toch mijn favoriet, simpelweg omdat hij als leider altijd de meeste verantwoordelijkheid draagt voor het succes van zijn broers.
De zestien levels die je bezoekt bieden een veelvoud aan bekende en minder bekende personages en tegenstanders. Het is wel duidelijk dat de makers van Shredder’s Revenge zelf ook fan waren van de serie, want je kunt het zo gek niet bedenken of de game heeft een rol of bijrolletje voor karakters als Baxter Stockman, Leatherhead, Chromedome, Rat King en vele anderen. Grafisch is TMNT een echte sprong terug in de tijd naar de games uit de jaren negentig. De pixel art en animaties zijn fantastisch vormgegeven en ook de soundtrack is het vermelden waard. Mike Patton, voor de meeste mensen bekend als de zanger van Faith No More, neemt de titelsong voor zijn rekening en ook Raekwon en Ghostface Killah hebben een bijdrage geleverd met het nummer We Ain’t Came To Lose.
1 tot 4 spelers. Of nee, 1 tot 6!
Natuurlijk was het volkomen te verwachten dat TMNT met meerdere vrienden te spelen zou zijn. En tot een week of twee voor de release was duidelijk dat maar liefst vier spelers samen de verschillende levels onveilig konden gaan maken. Maar verrassend genoeg blijkt de game uiteindelijk met maar liefst zes spelers te spelen te zijn. Op de Switch kun je offline simpelweg zes joy-cons gebruiken om mee te spelen. Maar op de PS4/5 zul je daarvoor online moeten gaan. Die systemen ondersteunen helaas maximaal vier spelers in dezelfde ruimte. Op de Xbox is dat gelukkig niet het geval. De gemakkelijke manier waarop mensen online aan kunnen sluiten en/of een party kunnen vormen zorgt ervoor dat het op de PlayStation-systemen niet per se een probleem hoeft te zijn om zes spelers bij elkaar te krijgen. Maar natuurlijk was het fijn geweest als ook daar gewoon zes spelers in dezelfde woonruimte hadden kunnen samenspelen. Een ander klein minpuntje is dat de game vooral voor de laatste patch af en toe vast kon komen te hangen tussen levels en je personage hier en daar in een frame leek vast te komen zitten. Gelukkig heeft de laatste patch die problemen voor zover ik kon merken allemaal opgelost.
Conclusie
TMNT: Shredder’s Revenge is een heerlijke beat-em-up geworden die de hoogtijdagen van de jaren negentig opnieuw tot leven wekt. Dat je de game voor ongeveer 25 euro digitaal kunt aanschaffen en voor bedragen van rond de veertig euro op disc of cartridge kunt bestellen, maakt het voor mij een makkelijk aan te raden titel. Dat er hier en daar ook nog nieuwe gameplay-elementen zijn toegevoegd en je het spel nu met maar liefst zes spelers kunt spelen is de kers op de taart. Of in dit geval natuurlijk; de extra laag kaas en peperoni op de pizza!
(gespeeld op de PS5)