Treffende gelijkenis
Maar die gelijkenissen? Ja, die blijven altijd treffend. Het derde deel in The Crew-franchise draait om het titulaire Motorfest: een autofestival dat de rijke wereld van de autoliefhebber omarmt. Net als in Forza Horizon (al moest ik ook denken aan Ubisofts eigen Rider’s Republic) word je aangemoedigd door iets te enthousiaste personen die je vertellen hoe geweldig je bent en hoeveel plezier je gaat hebben. Motorfest voelt onmiddellijk vertrouwd aan. Maar door Forza Horizon, dat dezelfde formule in vijf opeenvolgende games heeft herhaald, inmiddels ook wel een beetje achterhaald.
Het festivalterrein in The Crew Motorfest bevindt zich op het prachtige eiland Oahu in Hawaï. De hele locatie is omgetoverd tot een bruisend feest dat de autocultuur in al haar glorie viert. Deze paradijselijke setting blijft een ideale locatie voor een open wereld racegame. Dat was het ook al in 2006, toen voor Test Drive Unlimited. Voordat zij de eerste The Crew maakten, werkten veel van de ontwikkelaars aan die game bij Eden Games. Zo is de cirkel weer mooi rond. Omdat de vorige twee The Crew-games een gecomprimeerde versie van de Verenigde Staten aanboden, zou je wel kunnen zeggen dat de immense schaal die de serie zo uniek maakte is verloren.
Hoewel dus aanzienlijk kleiner, is Oahu een schitterende raceomgeving. Je verkent maagdelijk witte stranden, kronkelende bergwegen, weelderige jungles, een slapende vulkaan en de hoofdstad Honolulu. Motorfest biedt permanent een vakantiegevoel en presenteert om elke bocht een leuk plaatje voor de fotomodus. De uitgestrektheid van de VS was ik zo al snel vergeten.
Playlists
The Crew Motorfest onderscheidt zich vooral met zijn opvallende Playlists. Dit zijn thematische races waarmee het spel een eigen identiteit smeedt in de schaduw van vergelijkbare titels. Ze zijn het kloppende hart van de solo-ervaring in The Crew Motorfest en zorgen voor veel plezier en variatie. Elke playlist heeft een verhaal of concept dat de races verbindt en je wordt af en toe zelfs begeleid door heuse influencers. Zoals Donut Media’s James Pumphrey, die ook al een aandeel had in Forza Horizon 5 (om weer een streepje bij de gelijkenissen te zetten). Zo volg je de ene keer de geschiedenis van het Porsche-merk, om jezelf iets later onder te dompelen in de Japanse tuningcultuur. Het mooie is dat de omgeving zich volledig aanpast in overeenstemming met het thema. Ik begon met de ‘Made in Japan’ playlist, waarbij de raceroutes bijvoorbeeld waren versierd met decoratieve draken en neonlichten.
Blijft verrassen
De ene playlist is origineler dan de andere. Allemaal laten ze je de gameplay op verschillende manieren benaderen. De ‘Scenic Tour’ biedt niet alleen lange, ontspannende tochten langs de mooiste plekjes van het eiland, maar ook inzichten in de gebruiken en tradities van de lokale bevolking. Een andere playlist daagt je dan weer uit om te racen in F1-auto’s, waarbij je rekening moet houden met bandenslijtage. Een van de meest memorabele is gewijd aan klassieke bolides, waarbij elke race een bijpassende artistieke stijl heeft. En omdat GPS-navigatie nog niet bestond, moet je vertrouwen op polaroidfoto’s om je raceroute te bepalen. Deze variaties en geinigheden in de playlists is wat The Crew Motorfest echt onderscheidt en waar ik het meest enthousiast over ben. Het spel slaagde er op deze manier in om mij steeds opnieuw te verrassen. En dat is precies wat een arcaderacer nodig heeft om boeiend te blijven.
De eerste keer dat je deze races speelt, ben je beperkt tot het besturen van een specifieke leenauto. Je eigen autocollectie lijkt daardoor aanvankelijk overbodig, behalve om de soms lange afstanden naar het volgende evenement te overbruggen. Gelukkig zijn er ook kleinere uitdagingen in de vorm van zogenaamde ‘feats’: zo hard mogelijk voorbij een flitspaal rijden, slalommen, locaties waar je een foto moet maken en meer bekende kost voor wie bekend is met gelijkaardige racegames. Nadat je een hele playlist hebt voltooid, krijg je een auto als beloning. Daarna kun je de individuele races opnieuw spelen met een geschikte auto naar keuze. Ik had deze optie veel liever meteen gehad, maar het is slechts een klein kritiekpuntje.
Te land, ter zee en in de lucht
Het wagenpark van The Crew Motorfest is indrukwekkend, met meer dan 600 auto’s beschikbaar bij de lancering én een optie om je bolides uit The Crew 2 te importeren. Al wordt de lijst wel opgevuld met meerdere varianten van hetzelfde model. Naast een mooie selectie van twee- en vierwielers, kun je Oahu net als in The Crew 2 verkennen via zowel de zee als de lucht. Je kunt naadloos schakelen tussen de verschillende voertuigen. Toch lijken de vliegtuigen en boten in dit deel enigszins onderbenut. Daarmee verdwijnt wederom wat van het unieke DNA van de reeks naar het achterplan.
Hoewel de selectie voertuigen te land, ter zee en in de lucht zeer uitgebreid is, voelt de progressie in The Crew Motorfest enigszins traag aan. Vooral in – daar heb je ‘m weer! – vergelijking met Forza Horizon 5, waar auto’s veel sneller beschikbaar zijn en overvloedig naar je hoofd geslingerd worden. Hier vergt het verzamelen van credits om je favoriete auto’s te kopen aanzienlijk veel meer tijd en geduld. Microtransacties (bah!) zijn ook aanwezig in de vorm van premium valuta. Maar wees gerust: je krijgt de volledige spelervaring ook zonder je portemonnee te trekken.
Racet lekker
Ten opzichte van het zwalkende tweede deel is het rijgedrag in Motorfest flink verbeterd. De auto’s zijn voldoende onderscheidend van elkaar en hebben een voelbare zwaarte en grip. Daardoor is het rijden veel plezieriger dan voorheen. Het is nog steeds een pure arcade-ervaring, die je indien gewenst iets meer richting simulatie aanpast door de hulpmiddelen uit te schakelen en je auto te finetunen. En hoewel er hier en daar nog wat schort aan de rijfysica (je auto ploft bijvoorbeeld als een blok naar beneden na een sprong), vond ik het ditmaal echt een plezier om achter het stuur te kruipen. The Crew Motorfest is gewoonweg een zeer vermakelijke racegame.
Een visueel zeer aantrekkelijke racegame ook. Vooral door het gebruikte kleurenpalet en de diversiteit van de spelwereld. De Series X-versie heb ik veelal gespeeld in de performancemodus, die voorkeur geeft aan de framerate. Bij vlagen is het ook in deze modus echt een visueel spektakel. Maar als je even niet met een rotvaart door de omgeving scheurt en je op bepaalde details begint te letten, merk je wel een gebrek aan visuele finesse. Vooral in de omgevingen in de verte wordt de zwakkere kant van de grafische prestaties duidelijk zichtbaar. Hier verliest het dus nipt de concurrentiestrijd met Forza Horizon 5. De rommelige gebruikersinterface kan de algehele ervaring ook wat verstoren. Daarnaast wordt het straatbeeld gevuld met echt verkeer en doorzichtige wagens. Deze moeten de illusie wekken van echte spelers, maar dat werkt vooral verwarrend. Meermaals botste ik tegen een (echte) tegenligger aan, omdat die vlak achter zo’n groepje racende ghostcars zat.
Altijd online
Ik heb The Crew Motorfest voornamelijk beleefd als een solo-ervaring. Toch vereist deze game te allen tijde een online verbinding. Dit betekent dat de Quick Resume-functie niet goed samengaat met deze game. Ook werd ik regelmatig uit het spel gezet door korte inactiviteit. Even uit het spel gaan om mijn zojuist gemaakte foto’s te checken, bleek ook al voldoende om mij te disconnecten van de server. Erg vervelend.
Deze online vereiste vindt zijn oorsprong in de verschillende online mogelijkheden die altijd al een belangrijk onderdeel uitmaakten van de franchise. Je kan dus wederom een kleine crew vormen om samen door de omgeving te cruisen. Toch ging dat hier nog niet zonder slag of stoot. Ik heb de verschillende online modi wel even kort geprobeerd, maar ik was blij dat The Crew Motorfest nog steeds meer aanvoelt als een singleplayer-ervaring. Demolition Royale was wel een leuke en zeer chaotische bezigheid. In deze battle royale nemen teams het tegen elkaar op in sloopderby’s, waarbij het laatst overgebleven team wint. Omdat de voertuigen hier fictief zijn, kan de schade aanzienlijk toenemen in vergelijking met de gelicentieerde vierwielers. Die mogen nauwelijks krassen oplopen bij botsingen.
In de zogenaamde Grand Races neem je het dan weer op tegen 27 andere spelers. Tussen start- en finishlijn wissel je meermaals van voertuig en ik hoef je niet te vertellen dat ook in deze minutenlange races de chaos zegeviert. Naast deze PvP-modi keren ook de Live Summits terug van eerdere games, met uitdagingen en beloningen om toegewijde spelers terug te laten keren. Ivory Tower heeft ook al voldoende extra inhoud gepland, wat wederom hoopvol stemt voor een langdurige ondersteuning. Met zijn mix van solo en online gameplayopties biedt The Crew Motorfest een brede variatie aan mogelijkheden voor tientallen uren raceplezier.
Conclusie
The Crew Motorfest biedt een zeer solide race-ervaring, zij het met enkele kleine tekortkomingen, zoals het langzame progressiesysteem. De game biedt een diverse en goed ontworpen spelwereld op het eiland Oahu, evenals een uitgebreide lijst van meer dan 600 voertuigen bij de lancering. De variëteit aan Playlists en bijbehorende evenementen, elk met een eigen visuele look en toffe gimmick, zorgt voor een vermakelijke singleplayer-ervaring. De online mogelijkheden voelden daardoor zelfs minder prominent aan, ondanks de ‘altijd online’ vereiste. Al met al is The Crew Motorfest een goede keuze voor liefhebbers van racespellen, maar ook diegenen die doorgaans minder interesse hebben in het genre. PlayStation-spelers vinden in dit derde The Crew-deel sowieso een goed alternatief voor de Forza Horizon-serie.
9.9
8.5
6097 
21)
21-09-2023 12:20
